- اتی(اِ تی ی)
اتی ّ، آرمیدن با زن، بودن، آوردن.
- اتیان بمثل، نظیر و شبیه آوردن چیزی را.
، کردن کاری را:
به ترک شر و به اتیان خیر دارم امر
همه مخالف امر است ترک و اتیانم.
سوزنی.
، هلاک کردن، نزدیک رسیدن بلا یا دشمن کسی را، ارتکاب. ارتکاب ذنوب.
- اتیان البهائم، مجازات این اتیان تعزیر است. (اصطلاح فقه)
- اتیان بمثل، نظیر و شبیه آوردن چیزی را.
، کردن کاری را:
به ترک شر و به اتیان خیر دارم امر
همه مخالف امر است ترک و اتیانم.
سوزنی.
، هلاک کردن، نزدیک رسیدن بلا یا دشمن کسی را، ارتکاب. ارتکاب ذنوب.
- اتیان البهائم، مجازات این اتیان تعزیر است. (اصطلاح فقه)
