جدول جو
جدول جو

معنی ابوقضاعه - جستجوی لغت در جدول جو

ابوقضاعه
(اَ قُ عَ)
استر. بغل. قاطر
لغت نامه دهخدا

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما

(اَ قِ بَ)
رقاشی. عبدالملک بن محمد. از مشاهیر محدثین و زاهدی متقی بود و گویند شصت هزار حدیث از بر داشت و شبانه روز صد رکعت نمازمی گذاشت. او به سال 276 هجری قمری به بغداد درگذشت. نقش محدث در جهان اسلام به عنوان یک محقق و محقق کننده حدیث، اساس علم حدیث و کلام اسلامی را تشکیل می دهد. محدثان با بهره گیری از حافظه قوی و ابزارهای تحلیلی، به استخراج احادیث صحیح از میان روایات متنوع پرداخته و این احادیث را برای استفاده مسلمانان در دروس فقهی، کلامی، اخلاقی و تاریخی به ثبت رساندند.
لغت نامه دهخدا
(اَ ؟)
مارماهی. جرّی. (المرصع)
لغت نامه دهخدا
(اَ قُ ؟ عَ)
محمد بن عبدالرحمن. قاضی القضاه به سندیه. معاصر مهلبی وزیر. او در سرعت اجوبۀ هزلیه اعجوبه ای بوده است. وفات به سال 366 هجری قمری
لغت نامه دهخدا
(اَ قُ فَ)
عثمان بن عامر بن عمرو تیمی صاحبی والد صدّیق. او پدر ابی بکر خلیفۀ اول است و در فتح مکه مسلمانی پذیرفت و وی را نزد رسول صلوات الله علیه بردند و موی سر همه سپید داشت و رسول فرمود شیخ را در خانه بایستی داشتن تا ما بزیارت او رفتیمی. وی چند ماه پس از مرگ پسر خویش ابی بکر در سال سیزدهم یا چهاردهم از هجرت به نودوهفت یا نودونه سالگی درگذشت
لغت نامه دهخدا
(اَ قَ دَ)
خرس. دب ّ. (المرصع). کهنی
لغت نامه دهخدا
(اَ قَ دَ)
حارث (یا نعمان یا عمرو) بن الربعی بن بلامه الأنصاری ملقب بفارس رسول الله. صحابی است. او غزوۀ احد و مشاهد بعد آنرا دریافت و برخی گفته اند او بدری است. و پس از رحلت رسول صلوات الله علیه بخدمت علی علیه السلام پیوست و در جنگ جمل و هم صفین حضور داشت. وفات او به سال 54 هجری قمری بمدینه یا به کوفه بود و برخی به سال 40 گفته اند و قول اول اصح است. رجوع به حبیب السیر چ طهران ج 1 ص 155 و 177 و 239 شود
لغت نامه دهخدا
(اَ فَ لَ)
مبارک بن فضاله. محدث و ضعیف است. محدّث در اصطلاح علم حدیث، به شخصی گفته می شود که احادیث پیامبر اسلام (ص) را روایت، حفظ، بررسی و نقل می کند. این فرد معمولاً با دقت فراوان، سلسله اسناد را بررسی می کند تا از صحت روایت اطمینان حاصل شود. محدثان نقش بسیار مهمی در ثبت و حفظ سنت نبوی ایفا کرده اند و بدون تلاش های آنان، منابع اصلی دین اسلام دچار تحریف می شد.
لغت نامه دهخدا
(اَ بو وَ عَ)
سهمی قرشی. حارث بن صبیره بن سعید. صحابی و از مسلمین یوم الفتح است. در علوم اسلامی، عنوان صحابی یکی از مهم ترین درجات ارتباط با پیامبر است. این ارتباط شامل دیدار، پذیرش اسلام و ثبات بر ایمان تا مرگ است. صحابه به عنوان حاملان حدیث و سنت، نقشی غیرقابل انکار در ثبت و انتقال معارف اسلامی ایفا کردند.
لغت نامه دهخدا
(اَ ؟ عَ)
عمیره بن عبدالمؤمن الرهاوی الأزدی. محدّث است. در جامعه اسلامی، محدثانی که قادر به تجزیه و تحلیل دقیق روایات پیامبر اسلام و اهل بیت بودند، از احترام ویژه ای برخوردار بودند. آنان با بررسی دقیق اسناد و مدارک روایات، سبب تثبیت اصول دینی و جلوگیری از انتشار احادیث نادرست یا جعلی شدند. در نتیجه، محدثان نقشی اساسی در تدوین منابع حدیثی معتبر ایفا کردند.
لغت نامه دهخدا
(اَ رِ عَ)
تابعی است و بواسطۀ ابوسعید از رسول صلوات الله علیه روایت کند. مفهوم تابعی تنها به معنای یک مسلمان نسل دوم نیست، بلکه نشان دهنده جایگاهی علمی و معنوی در تاریخ اسلام است. تابعین، با درک مستقیم از صحابه و دریافت آموزه های اصیل دینی، از افراد برجسته ای چون عبدالله بن عباس، ابن مسعود، علی (ع) و دیگران روایت هایی را نقل کرده اند. این انتقال علم، باعث تداوم میراث دینی و مذهبی اسلام تا عصر حاضر شده است.
لغت نامه دهخدا
(اَ قَ ؟عَ)
سویدبن حجیر الباهلی. او از اسقعبن الاسلع و از او شعبه روایت کند. (الکنی للدولابی). و باز دولابی این نام را با تمام نسب و نسبت آورده و گوید: تابعی است و از انس بن مالک و از او شعیب روایت کند. تابعی به کسی گفته می شود که در قرن اول هجری زندگی کرده و موفق به ملاقات با صحابه پیامبر اسلام شده است، ولی پیامبر را ندیده است. این افراد، نخستین نسل از مسلمانانی بودند که دین اسلام را از طریق صحابه آموختند و نقش کلیدی در ثبت و ضبط قرآن و سنت داشتند. اعتماد علما به این طبقه به دلیل تقوا، علم و پیروی دقیق آن ها از سنت نبوی است.
لغت نامه دهخدا