معنی ابوحلسا - جستجوی لغت در جدول جو

ابوحلسا

لغت نامه دهخدا

(اَ بُسْ سا)

دیوداد. پدر خاندان بنوساج. او حکمران کوفه و اهواز بود و در سال 266 هجری قمریدرگذشت. و اولاد او بفرمانروائی آذربایجان رسیدند

لغت نامه دهخدا

ابوکلا

(اَ کُ)

نوعی مرغوب از قند

لغت نامه دهخدا

ابوعلس

(اَ عَ)

خیری. خیرو. (برهان)

لغت نامه دهخدا

انوخلسا

(اَ خَ)

انوخلثا. ابوخلسا. ابخوسا. خس الحمار. عاقرشمعا. شجرهالدم. رجل الحمامه. حمیرا. هرقلوس. شنقاد. کحلاء. انقلیا. و به سریانی حالوما و بلفظی دیگر بالقس و بفارسی کاهوخر و هوجویه. نام نباتی است شبیه به برگ کاهو و باریکتر و باخشونت و سیاه لون و ملاصق زمین و گلش اشقر و دانه اش سیاه و بیخش بقدر یک انگشت و بسیار سرخ و دارای اقسامی است. انوخلسا و ابوخلسا محرف انوخسا و انخسا یونانی است. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا). رجوع به تحفۀ حکیم مؤمن و ترجمه صیدنه و بحرالجواهر و برهان شود

لغت نامه دهخدا

ابوخلاس

(اَ خَلْ لا)

شاعر رئیس جاهلی و یکی از اشراف. و زبان بن علی بن عبدالواسع و پسر او خالد بن زبان از ذریۀ اویند

لغت نامه دهخدا

ابوخلثا

مصحف انخسا و انخوسا

لغت نامه دهخدا

ابوالعسا

(اَ بُ ل عَ)

از کنای عرب است

لغت نامه دهخدا