معنی ابوتوبه - جستجوی لغت در جدول جو

ابوتوبه(اَ ؟)

لغت نامه دهخدا

ابوصعبه

(اَ صَ بَ)

او از پدر و از او عمران بن موسی روایت کند

لغت نامه دهخدا

التوبه

(اِ تِ)

توبه کردن. بازگشتن از گناه، آب چکیدن از اطراف درخت. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

ابوحبه

(اَ ؟)

ناحیتی از عراق بجنوب غربی بغداد در ساحل شرقی فرات. و شهر سی پار قدیم بدانجا بود و آن یکی از قدیمترین شهرهای بابل و سه هزار سال قبل از میلاد آباد بوده است. در کاوشهای اخیر آثار و خطوطی از آنجا به دست آمده است، بزغاله. بزیچه، جدی بریان کرده شده. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

ابوحبه

(اَ حَبْ بَ)

کنیت جماعتی از محدثین

لغت نامه دهخدا

اعتوبه

(اُ بَ)

آنچه بدان عتاب کنند، یقال: ’بینهم اعتوبه یتعاتبون بها’. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

استوبه

(اِ تُ بِ)

استوبیوس. رهبان و مؤلف یونانی (مائۀ چهارم میلادی). وی منتخباتی از کتب حکمی و ادبی فلاسفه و ادبای یونان باستان در دو مجموعه گرد آورده است

لغت نامه دهخدا

ابوذربه

(اَ ذَ بَ ؟)

محمد مستنصر. دهمین از امرای بنوحفص بتونس (از 717 تا 718 هجری قمری)

لغت نامه دهخدا

ابوذویبه

(اَ ذُ ءَ بَ)

نام شاعری از عرب

لغت نامه دهخدا

ابورابه

(اَ بَ)

ابورایه. قریه ای بساحل غربی دجله میان قصر سعدی و شطحه

لغت نامه دهخدا

ابوزوبعه

(اَ زَ بَ عَ)

گردباد. گردباده. دیوباد. دوله. سنگ دوله. اعصار

لغت نامه دهخدا

ابوروعه

(اَ رَ عَ)

جهنی. مردی از وافدین بر رسول صلوات اﷲعلیه بمدینه

لغت نامه دهخدا

ابورویبه

(اَ رُ وَ بَ ؟)

محدث است. او از حسن و یزید بن هارون از او روایت کند. یکی از ویژگی های بارز محدثان، دقت در نقل حدیث همراه با بررسی دقیق زنجیره راویان بود. آنان با استفاده از فنون پیشرفته نقد حدیث، توانستند روایات صحیح را از میان انبوهی از احادیث جعلی یا ضعیف جدا کنند. محدث کسی بود که با بررسی دقیق سند (اسناد روایت)، متن حدیث، و تطبیق آن با منابع دیگر، به راستی آزمایی سنت پیامبر اسلام می پرداخت و آن را حفظ می کرد.

لغت نامه دهخدا

ابووهبه

(اَ ؟)

رزیق. محدث است. و معن بن عیسی از او روایت کند. محدّث در علوم اسلامی به کسی گفته می شود که علاوه بر نقل حدیث، علم رجال، علم درایه، و فنون بررسی سند و متن حدیث را به خوبی می داند. این افراد در طول قرون اولیه اسلام، پایه گذاران نظام حدیثی بودند و با دسته بندی راویان، ایجاد شاخص های اعتماد و تفکیک احادیث صحیح از جعلی، علوم اسلامی را از تحریف حفظ کردند. وجود محدث در هر نسل نشانه پویایی دین اسلام بود.

لغت نامه دهخدا

ابوهدبه

(اَ هَُ بَ)

ابراهیم. محدثی غیرثقه و متروک است. واژه ی محدث از ریشه ’حدیث’ گرفته شده و به کسی اطلاق می شود که تخصص در نقل، حفظ و تحلیل احادیث دارد. این فرد معمولاً بر متون حدیثی مسلط است و می تواند صحیح را از ضعیف تشخیص دهد. محدثان نقش نگهدارنده سنت نبوی را داشتند و از طریق کتابت یا روایت شفاهی، احادیث را به نسل های بعدی منتقل کردند. برخی از معروف ترین محدثان عبارتند از بخاری، مسلم، ترمذی و نسائی.

لغت نامه دهخدا

ابوهوبر

(اَ هََ بَ)

صاحب المرصع گوید: هو الفهد و الهوبر القرد الکثیرالشعر

لغت نامه دهخدا

ابوضربه

(اَ ضَ بَ)

محمّد ثالث ملقب به المستنصر از امرای بنی حفص در تونس. او از اواسط شعبان 717 هجری قمری تا ربیع الاخر 718 حکومت راند. وی را در 717 موحّدین از حبس خلاص کردند و در جنگی که میان او و ابوبکر حاکم تونس واقع شد فاتح آمد و چون به تونس درآمد با وی به امارت بیعت کردند و ملقب به مستنصر گشت لیکن پس از شش ماه ابوبکر بازگشت و تونس رابحیطۀ سلطۀ خویش درآورد و ابوضربه به قیروان و سپس به مهدیه رفت و بار دیگر در 723 هجری قمری با مدد ابوتاشفین حاکم تلمسان با ابی بکر جنگی دیگر کرد و مغلوب شد و هنگام مراجعت به تلمسان وفات کرد. و زرکشی گوید: الامیر ابویحیی زکریا بن الشیخ ابی العباس بن الشیخ ابی عبدالله محمّد اللحیانی بن الشیخ ابی محمّد عبدالواحدبویعت له البیعه العامه بمنزل المحمدیه یوم الاحد، ثانی رجب من سنه احدی عشره و سبعمائه ثم لما رأی اضطراب الأحوال و قیام العربان، جمعالعربان و باع الذخایر بالقصبه حتی الکتب و ارتحل لقا بس اول عام سبعه عشر و سبعمائه و بایع الناس ولده الامیر محمّد، اباضربه، بخارج تونس فی اوسط شعبان من العام المذکور، فکانت الخطبه بینه و بین ابیه

لغت نامه دهخدا

نوتوبه

(نَ / نُو تَ / تُو بَ / بِ)

کسی که تازه توبه کرده باشد. (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

ابوشعبه

(اَ شُ بَ)

میمون. از او یعلی بن عبید و ابوسعید و اصل بن عبدالرحمن روایت کنند

لغت نامه دهخدا

ابوحسبه

(اَ حِ بَ)

مسلم شامی. تابعیست. در تاریخ اسلام، تابعی به کسی گفته می شود که با صحابیان پیامبر (ص) همنشینی داشته و از آن ها دانش دینی و سنت نبوی را فرا گرفته است، ولی خود موفق به دیدار پیامبر نشده است. تابعین با اخلاص، تقوا و علم خود در میان مسلمانان جایگاه بزرگی یافتند و تأثیر زیادی در شکل گیری علوم اسلامی از جمله فقه، حدیث و تفسیر داشتند. آنان را پل ارتباطی میان نسل اول و دوم مسلمانان می دانند.

لغت نامه دهخدا

ابوقطبه

(اَ قُ بَ)

سویدبن نجیح. محدث است و از یزید فقیر روایت کند. محدثان در تاریخ اسلام نه تنها ناقلان حدیث بودند بلکه با دقت علمی، فنی و تاریخی که در تحلیل روایات داشتند، به طور مؤثری در تصحیح، تطبیق و پالایش احادیث نقش آفرینی کردند. آن ها به بررسی دقیق راویان، تحلیل متون روایات و مقایسه با سایر منابع معتبر پرداخته و به دین اسلام کمک کردند تا منابع دینی اش بدون هیچ گونه تحریف به نسل های بعدی منتقل شود.

لغت نامه دهخدا

ابوقربه

(اَ قِ بَ)

کنیتی بعض اسبان عرب را، تیهو، عقاب. (مهذب الاسماء)

لغت نامه دهخدا

ابوقتیبه

(اَ قُ تَ بَ)

فضل بن عمیره. محدث است و ازاو حرمی بن عماره و او از میمون الکردی روایت کند. محدثان در تاریخ اسلام به عنوان پیشگامان علم حدیث شناخته می شوند که در زمینه تشخیص احادیث صحیح از غیرصحیح، به تبحر رسیدند. این افراد با دقت فراوان در مورد اسناد روایات، ویژگی های راویان و شرایط نقل حدیث تحقیق می کردند تا از تحریف و اشتباهات جلوگیری کنند. مهم ترین ویژگی یک محدث این است که توانایی تحلیل دقیق احادیث را داشته باشد و با رعایت معیارهای علمی، روایت های صحیح را از ضعیف تمییز دهد.
سالم یا سلم بن قتیبه الشعیری. محدث است و شعبه از او روایت کند، نسر. (المرصع). و رجوع به ابوالقشعم شود

لغت نامه دهخدا

ابوعنبه

(اَ عِ نَ بَ)

الخولانی. صحابی است و به دو قبله نماز کرده است و نام او عماره است و شرحبیل بن مسلم از او روایت کرده است و بعضی صحبت او را انکار کرده اند.
صحابی به کسی گفته می شود که پیامبر اکرم (ص) را درک کرده، به او ایمان آورده و در دوران زندگی اش به دین اسلام پایبند مانده باشد. این افراد اغلب از نخستین پذیرندگان اسلام بودند و نقش بسیار مؤثری در تشکیل تمدن اسلامی، گسترش فتوحات و نقل احادیث نبوی داشته اند.

لغت نامه دهخدا

ابوعقبه

(اَ عُ بَ)

خوک. (مهذب الاسماء). خنزیر.

لغت نامه دهخدا

ابوعروبه

(اَ عَ بَ)

حسین بن مودود حرانی. او حدیث شیوخ را تصنیف می کرد. (ابن الندیم). وی فقیهی بوده است به حرّان. و در کشف الظنون، کتاب امالی و کتاب تاریخ بنام ابوعروبۀ حرانی آمده است و ظاهراً ابوعروبه مؤلف این دو کتاب اخیر همین حسین بن مودود است

لغت نامه دهخدا

ابوعذبه

(اَ عَ بَ)

الحضرمی. از روات حدیث است. در دنیای حدیث شناسی، روات به عنوان مهم ترین منابع علمی شناخته می شوند. این افراد به عنوان رابط میان پیامبر (ص) و امت اسلامی عمل کرده و سنت نبوی را از نسل به نسل انتقال داده اند. نقش روات در فهم دقیق قرآن و سنت پیامبر نیز غیرقابل انکار است، زیرا احادیث از طریق آنان به فقیهان و مفسران منتقل شده اند.

لغت نامه دهخدا

ابومتربه

(اَ مَ رَ بَ)

درویشی. (مهذب الاسماء)

لغت نامه دهخدا

ابووبره

(اَ بو وَ بَ رَ)

ربیع. محدث است و از عبدالرحمن روایت کند. در تاریخ اسلام، عنوان محدث جایگاهی رفیع دارد. محدثان کسانی بودند که با تکیه بر حافظه قوی، دقت علمی و تقوای فردی، روایات پیامبر اسلام را از طریق زنجیره ای از راویان نقل می کردند. آنان نه تنها روایت گر، بلکه نقاد حدیث نیز بودند و با طبقه بندی راویان، به اعتبارسنجی احادیث کمک شایانی کردند. آثار بزرگ حدیثی نتیجه تلاش محدثان است.

لغت نامه دهخدا

ام توبه

(اُ م مِ بَ)

مورچه. (از المرصع)

لغت نامه دهخدا

ابوسوده

(اَ دَ)

برادرزادۀ ابوایّوب انصاری است و از عم خویش روایت کند

لغت نامه دهخدا

ابوشیبه

(اَشَ بَ)

از روات است و از عکرمه روایت کند. در تاریخ اسلام، روات به عنوان افرادی شناخته می شوند که از پیامبر اسلام (ص) و اهل بیت (ع) احادیث نقل کرده اند و در این مسیر، از دقت و امانت داری ویژه ای برخوردار بوده اند. این افراد با تحلیل دقیق سندهای حدیث، از صحت و اصالت روایات اطمینان حاصل کرده اند و در نتیجه به حفظ سنت نبوی کمک کرده اند.

لغت نامه دهخدا

ابوشوشه

(اَ شو شَ)

قسمی گیاه طبی. سواک النبی. تشنک. سلبی. ناعمه. مریم گلی. مریمیّه. قویسه. سلبیۀ ناعمه

لغت نامه دهخدا

التوبه

توبه کردن، عزم بر ترک کاری کردن

فرهنگ لغت هوشیار

ابوشوکه

شیزماهی کولومه

فرهنگ لغت هوشیار

معنی ابوتوبه - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما