- ابوالموال (اَ بُلْ مَ)
یا ابوالموالی. مولی علی بن ابیطالب الهاشمی. ازمدینیان بشمار است و یحیی بن قیس از او روایت کند
معنی ابوالموال - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(اَ بُلْ ؟)
لغت نامه دهخدا
بشیر الرّحال. محدث است. محدّث در اصطلاح علم حدیث، به شخصی گفته می شود که احادیث پیامبر اسلام (ص) را روایت، حفظ، بررسی و نقل می کند. این فرد معمولاً با دقت فراوان، سلسله اسناد را بررسی می کند تا از صحت روایت اطمینان حاصل شود. محدثان نقش بسیار مهمی در ثبت و حفظ سنت نبوی ایفا کرده اند و بدون تلاش های آنان، منابع اصلی دین اسلام دچار تحریف می شد.
(اَ بُلْ مُ تَ وَکْ کِ)
لغت نامه دهخدا
علی بن داود یا داود بن داود ملقب به ناجی. محدث است. واژه محدث در علم حدیث به کسی اطلاق می شود که توانایی بررسی و نقد حدیث را داراست. این افراد با استفاده از دانش وسیع در زمینه راویان، طبقات مختلف آنان، و شواهد مختلف، صحت یا سقم یک روایت را تعیین می کنند. محدثان با برقراری استانداردهای دقیق علمی، به مسلمانان کمک کردند تا از احادیث صحیح بهره برداری کنند و از اشتباهات جلوگیری نمایند.
(اَ بُلْ اَهَْ)
لغت نامه دهخدا
ابوالهول: و علی مقربه من هذه الاهرام...صوره غریبه من حجر... علی صفه آدمی هائل المنظر، وجهه الی الاهرام...تعرف بابی الاهوال. (رحلۀ ابن جبیر). و رجوع به ابوالهول شود، سگ. (مهذب الاسماء) ، کراخک. (در نسخه ای از مهذب الاسماء)
(اَ بُلْ حَ)
لغت نامه دهخدا
العتکی الازدی البصری، ربیعه بن زراره یا زراره بن ربیعه. تابعی است و از عثمان بن عفان روایت کند. گویند وی درصدوبیست سالگی درگذشته است. رجوع به زراره... شود
(اَ بُسْ سِ)
لغت نامه دهخدا
الغنوی. یکی از فصحا و ابوعبیده از او ادب فرا گرفته است. واو را با محمد بن حبیب بن ابی عثمان مازنی بحثی است
(اَ بُدْ دُرر)
لغت نامه دهخدا
حسان بن حریث العدوی. از بنی عدی بن زید مناه وبعضی نام او را حریث بن حسان گفته اند. محدّث است. اوبه اسناد از علی بن ابیطالب علیه السلام و عمران بن حصین روایت کرده است و ابوالسوار به حلم و بردباری معروف است گویند وقتی براه مردی بایذاء و آزار وی آغازیدو تا در خانه وی از اذیّت بازنایستاد چون ابوالسوار به خانه درآمد گفت گمان کنم بسنده باشد. و دیگر گویند مردی او را دشنام برشمرد و او گفت اگر چنین است بد مردی که منم. رجوع به صفهالصفوه ج 3 ص 152 شود
العبدری. نام او حسان بن حریث است و از عمران بن حصین حدیث شنوده است. رجوع به ابوالسوار حسان بن حریث شود
العبدری. نام او حسان بن حریث است و از عمران بن حصین حدیث شنوده است. رجوع به ابوالسوار حسان بن حریث شود
(اَ بُسْ سَ)
لغت نامه دهخدا
النهدی الکوفی عمرو بن عمران. محدث است و بعضی او را ابوالسوداء النهدی گفته اند. یکی از ویژگی های بارز محدثان، دقت در نقل حدیث همراه با بررسی دقیق زنجیره راویان بود. آنان با استفاده از فنون پیشرفته نقد حدیث، توانستند روایات صحیح را از میان انبوهی از احادیث جعلی یا ضعیف جدا کنند. محدث کسی بود که با بررسی دقیق سند (اسناد روایت)، متن حدیث، و تطبیق آن با منابع دیگر، به راستی آزمایی سنت پیامبر اسلام می پرداخت و آن را حفظ می کرد.
(اَ بُسْ سَمْ ما)
لغت نامه دهخدا
نام مردیست که امیرالمؤمنین علی علیه السلام بر او حدّ شرب خمر راند
قعنب عدوی. مقری است
قعنب عدوی. مقری است
(اَ بُلْ مَ زِ)
لغت نامه دهخدا
خانه خدا. خداوند خانه. میزبان. (منتهی الارب) (مهذب الاسماء). ابوالمثوی. صاحب خانه (چون مرد بود)
(اَ بُلْ مَ هَِ)
لغت نامه دهخدا
صدیقی بکری. او راست: دیوان شعری مرتب بر حروف موسوم به روضهالعرفان و نزههالأنسان
(اَ بُلْ مَ / مُ زِ)
لغت نامه دهخدا
ابومنازل. خالد بن مهران الحذّاء المصری. محدث است. در تمدن اسلامی، محدث فردی بود که هم حافظ حدیث و هم تحلیل گر آن محسوب می شد. وی معمولاً هزاران حدیث را با سلسله اسناد حفظ می کرد و در محافل علمی، جلسات روایت حدیث برگزار می نمود. شخصیت هایی مانند احمد بن حنبل، مالک بن انس و ابن ماجه از برجسته ترین محدثان تاریخ اسلام بودند. آثار آنان امروز منابع اصلی سنت نبوی به شمار می روند.
(اَ بُلْ مُ)
لغت نامه دهخدا
ذوالقرنین بن ابی المظفر حمدان بن ناصرالدوله ابومحمد الحسن بن عبدالله تغلبی. ملقب به وجیه الدوله. رجوع به ذوالقرنین... شود
(اَ بُلْ عَوْ وا)
لغت نامه دهخدا
سادن بیت المقدس. صاحب عمر و معاذ. او از کعب و از او جبرالضبعی و روح بن عائذ روایت کرده اند
(اَ بُلْ مَ)
لغت نامه دهخدا
قطب الدین مسعود محمد بن مسعود نیشابوری طرثیثی. فقیه شافعی. در نزد ائمۀ نیشابور و مرو فقه فرا گرفت و از چندین محدث حدیث شنید و خدمت استاد ابانصر قشیری را دریافت و بنیابت ابن جوینی ب مدرسه نظامیۀ نشابور تدریس کرد و در بغداد و دمشق چندی مجلس گفت و در جامع دمشق ب مدرسه مجاهدیه پس از مرگ ابوالفتح مصیصی بتعلیم فقه پرداخت واز آن پس بحلب شد و تدریس دو مدرسه را که نورالدین محمود و اسدالدین شیرکوه بنا کرده بودند بعهده گرفت و سپس بهمدان رفت و در آنجا نیز بدرس و تعلیم مشغول گشت و عاقبت به دمشق بازگشت و بمقام ریاست اصحاب شافعی رسید و کتاب هادی در فقه از تألیفات اوست. ولادت وی در سال 505 هجری قمری و وفات به دمشق در 578 بود
(اَ بُلْ عَبْ با)
لغت نامه دهخدا
محمد بن محمد بن ایوب ملقب بملک کامل برادرزادۀ صلاح الدین ایوبی که از 596 تا 615 هجری قمری در مصر سلطنت کرد. رجوع به الملک الکامل شود
شریف بن سعید الدوله بن سعدالدوله بن سیف الدوله. پنجمین از ملوک حمدانیان حلب (392 -394 هجری قمری). رجوع به شریف بن سعیدالدوله... شود
عالم الدین قریش بن برکه از سلاطین بنی عقیل در موصل (443- 453 هجری قمری). رجوع به عالم الدین قریش... شود
شریف بن سعید الدوله بن سعدالدوله بن سیف الدوله. پنجمین از ملوک حمدانیان حلب (392 -394 هجری قمری). رجوع به شریف بن سعیدالدوله... شود
عالم الدین قریش بن برکه از سلاطین بنی عقیل در موصل (443- 453 هجری قمری). رجوع به عالم الدین قریش... شود
