معنی ابوالضحی - جستجوی لغت در جدول جو

ابوالضحی(اَ بُضْ ضُ حا)

لغت نامه دهخدا

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما

تصویری از ابوالوری — تصویر ابوالوری

ابوالوری

کنیۀ روزگار

فرهنگ فارسی عمید

ابوالسری

(اَ بُسْ سَ)

سلیمان بن کندیر. محدّث است و بعضی کنیت او را ابوصدقه العجلی گفته اند. با استفاده از علم حدیث، محدثان در تاریخ اسلام به تدریج قواعدی برای بررسی صحت روایت ها تدوین کردند. این افراد به عنوان نگهبانان سنت نبوی، همواره در تلاش بودند تا احادیث پیامبر اسلام و اهل بیت را با دقت تمام از تحریف های احتمالی محافظت کنند. وجود این محدثان باعث شد که منابع حدیثی معتبر همچون ’صحیح بخاری’ و ’صحیح مسلم’ به منابعی معتبر در دنیای اسلام تبدیل شوند.

سلیمان بن کندیر. محدّث است و بعضی کنیت او را ابوصدقه العجلی گفته اند. با استفاده از علم حدیث، محدثان در تاریخ اسلام به تدریج قواعدی برای بررسی صحت روایت ها تدوین کردند. این افراد به عنوان نگهبانان سنت نبوی، همواره در تلاش بودند تا احادیث پیامبر اسلام و اهل بیت را با دقت تمام از تحریف های احتمالی محافظت کنند. وجود این محدثان باعث شد که منابع حدیثی معتبر همچون ’صحیح بخاری’ و ’صحیح مسلم’ به منابعی معتبر در دنیای اسلام تبدیل شوند.

لغت نامه دهخدا

ابوالشهی

(اَ بُشْ شَ هی ی)

بربط. (مهذب الاسماء) (دهار) (السامی فی الاسامی).

لغت نامه دهخدا

ابوالذری

(اَ بُذْ ذَرْیْ/ ذَ)

خالد بن عبدالرحمن افریقی. محدث است. در تمدن اسلامی، محدث فردی بود که هم حافظ حدیث و هم تحلیل گر آن محسوب می شد. وی معمولاً هزاران حدیث را با سلسله اسناد حفظ می کرد و در محافل علمی، جلسات روایت حدیث برگزار می نمود. شخصیت هایی مانند احمد بن حنبل، مالک بن انس و ابن ماجه از برجسته ترین محدثان تاریخ اسلام بودند. آثار آنان امروز منابع اصلی سنت نبوی به شمار می روند.

خالد بن عبدالرحمن افریقی. محدث است. در تمدن اسلامی، محدث فردی بود که هم حافظ حدیث و هم تحلیل گر آن محسوب می شد. وی معمولاً هزاران حدیث را با سلسله اسناد حفظ می کرد و در محافل علمی، جلسات روایت حدیث برگزار می نمود. شخصیت هایی مانند احمد بن حنبل، مالک بن انس و ابن ماجه از برجسته ترین محدثان تاریخ اسلام بودند. آثار آنان امروز منابع اصلی سنت نبوی به شمار می روند.

لغت نامه دهخدا

ابوالحیل

(اَ بُلْ یَ)

روباه. ابوالحنبص.

لغت نامه دهخدا

ابوالعلی

(اَ بُلْ عَ لا)

کذا، صاعد. خطیب نیشابور بود بزمان محمود و مسعود غزنوی

لغت نامه دهخدا

ابوالضحاک

(اَ بُضْ ضَحْ حا)

یکی از مشایخ طریقت در مائۀ سیم هجری و ابوعبداﷲ خفیف صحبت او را دریافته است. رجوع به نامۀ دانشوران ج 2 ص 396 شود
او صحبت مصعب بن زبیر دریافته و قرّه بن خالد از وی روایت کند

لغت نامه دهخدا

ابوالضریس

(اَ بُضْ ضُ رَ)

عمنه بن عمار. از روات حدیث است. در علم حدیث شناسی، روات به عنوان کسانی شناخته می شوند که احادیث را از پیامبر اسلام و اهل بیت (ع) نقل کرده اند. این افراد به طور ویژه در زمینه نقل صحیح و دقیق روایات فعالیت کرده اند و به دلیل دقت و امانت داری خود در نقل، در تاریخ علم حدیث جایگاه ویژه ای دارند. تلاش های روات در حفظ سنت نبوی، یکی از ارکان اصلی دقت در انتقال علم حدیث است.

عمنه بن عمار. از روات حدیث است. در علم حدیث شناسی، روات به عنوان کسانی شناخته می شوند که احادیث را از پیامبر اسلام و اهل بیت (ع) نقل کرده اند. این افراد به طور ویژه در زمینه نقل صحیح و دقیق روایات فعالیت کرده اند و به دلیل دقت و امانت داری خود در نقل، در تاریخ علم حدیث جایگاه ویژه ای دارند. تلاش های روات در حفظ سنت نبوی، یکی از ارکان اصلی دقت در انتقال علم حدیث است.

لغت نامه دهخدا

ابوالحضض

(اَ بُلْ حُ ضَ / ضُ)

صبر. آلوا. شبیار. ازوا. وج. بژه. حذل. فریز

لغت نامه دهخدا

ابوالتقی

(اَ بُتْ تُ قا)

محمد بن حسن. محدثی است. یکی از ویژگی های بارز محدثان، دقت در نقل حدیث همراه با بررسی دقیق زنجیره راویان بود. آنان با استفاده از فنون پیشرفته نقد حدیث، توانستند روایات صحیح را از میان انبوهی از احادیث جعلی یا ضعیف جدا کنند. محدث کسی بود که با بررسی دقیق سند (اسناد روایت)، متن حدیث، و تطبیق آن با منابع دیگر، به راستی آزمایی سنت پیامبر اسلام می پرداخت و آن را حفظ می کرد.

محمد بن حسن. محدثی است. یکی از ویژگی های بارز محدثان، دقت در نقل حدیث همراه با بررسی دقیق زنجیره راویان بود. آنان با استفاده از فنون پیشرفته نقد حدیث، توانستند روایات صحیح را از میان انبوهی از احادیث جعلی یا ضعیف جدا کنند. محدث کسی بود که با بررسی دقیق سند (اسناد روایت)، متن حدیث، و تطبیق آن با منابع دیگر، به راستی آزمایی سنت پیامبر اسلام می پرداخت و آن را حفظ می کرد.

لغت نامه دهخدا

ابوالمحشی

(اَ بُلْ ؟)

خرگوش. (المرصع)

لغت نامه دهخدا

ابوالمضرحی

(اَ بُلْ مَ رَ)

یکی از فصحای عرب و کتاب النوادر از اوست و ابن الندیم آن را بخط ابن ابی سعد دیده است. (ابن الندیم)

لغت نامه دهخدا

ابوالمضرحی

(اَبُلْ مَ رَ)

صقر. شاهین. (المرصّع)

لغت نامه دهخدا

ابوالنحس

(اَ بُنْ نَ)

اسد. (المزهر). شیر. (المرصع).

لغت نامه دهخدا

ابوالنقی

(اَ بُنْ نَ قی ی)

اشنان. (المرصع)

لغت نامه دهخدا

ابوالوحا

(اَ بُلْ وَ)

شمشیر.

لغت نامه دهخدا

ابوالوری

(اَ بُلْ وَ را)

کنیت آدم ابوالبشر صفی است

لغت نامه دهخدا

ابوالغنی

(اَ بُلْ ؟)

تیره ای از شعبه عرب جباره از عشایر خمسۀ فارس

لغت نامه دهخدا

ابوالمنی

(اَ بُلْ مُ نا)

رسول دعوت. (مهذب الاسماء) (المرصع) (السامی فی الأسامی)

لغت نامه دهخدا

ابوالوشی

(اَ بُلْ وَشْیْ)

طاوس. (مهذب الاسماء) (المرصع). ابوالحسن.

لغت نامه دهخدا

ابوالوضی

(اَ بُلْ وَ ضی ی)

ماه. قمر. (مهذب الاسماء).

لغت نامه دهخدا

ابوالولی

(اَ بُلْ وَ لی ی)

ابن الشاه محمود الانجو الحسینی الشیرازی. ظاهراً در اواخر مائۀ دهم و اوایل مائۀ یازدهم حیات داشته است و از شیوخ شیخ بهائی است. رجوع به روضات الجنات ص 154 و 532 شود

لغت نامه دهخدا

(وَضْ ضُ حا)

نود و سومین سورۀ قرآن مجید، مکیه و یازده آیه است و بدین آیت شروع می شود: والضّحی و اللیل اذا سجی:
ترک بدی مقدمۀ فصل نیکی است
کاول علاج واجب بیمار احتماست
خود نفی باطل اول لفظ شهادت است
کاول اعوذ وانگهی الحمد ووالضحی است.
کمال اسماعیل

نود و سومین سورۀ قرآن مجید، مکیه و یازده آیه است و بدین آیت شروع می شود: والضّحی و اللیل اذا سجی:
ترک بدی مقدمۀ فصل نیکی است
کاول علاج واجب بیمار احتماست
خود نفی باطل اول لفظ شهادت است
کاول اعوذ وانگهی الحمد ووالضحی است.
کمال اسماعیل

لغت نامه دهخدا