جدول جو
جدول جو

معنی ابوالسعدان - جستجوی لغت در جدول جو

ابوالسعدان
(اَ بُسْ سَ)
صحابی است. نام و نسب او معلوم نشده است. واژه ی صحابی به عنوان یک اصطلاح تخصصی در علم رجال، برای افرادی به کار می رود که با پیامبر دیدار داشته اند، به اسلام گرویده و تا پایان عمر خود، ایمانشان را حفظ کرده اند. این افراد در گسترش اسلام و ایجاد تمدن اسلامی سهم به سزایی داشته اند. صحابیان ناقلان اصلی سنت پیامبر و شاهدان زندهٔ تحولات صدر اسلام بودند.
لغت نامه دهخدا

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما

ابوالسودان
(اَ بُسْ سو)
کنیت حام بن نوح
لغت نامه دهخدا
ابوالوردان
(اَ بُلْ وَ)
شرم زن. (المرصع)
لغت نامه دهخدا
ابوالودعان
(اَ بُلْ وَ)
او راست: خطب اربعین معروف به ودعانیّه
لغت نامه دهخدا
ابوالنعمان
(اَ بُنْ ن ؟)
محدث است. او از ابی المغیره روایت کند. محدث کسی است که علاوه بر نقل احادیث، در تشخیص راویان ضعیف، ناقلان جعلی، و تناقض های روایی تخصص دارد. علم رجال به عنوان شاخه ای از دانش حدیث، به وسیلهٔ همین محدثان شکل گرفت و برای هر حدیث، مسیر انتقال آن از راوی به راوی مشخص شد. این سطح از دقت علمی، تنها در تمدن اسلامی به چشم می خورد و نمونه ای از نهادینه شدن عقلانیت در دین است.
لغت نامه دهخدا
ابوالسوداء
(اَ بُسْ سَ)
عمرو بن عامر. محدّث است. محدثان در تاریخ اسلام به عنوان پیشگامان علم حدیث شناخته می شوند که در زمینه تشخیص احادیث صحیح از غیرصحیح، به تبحر رسیدند. این افراد با دقت فراوان در مورد اسناد روایات، ویژگی های راویان و شرایط نقل حدیث تحقیق می کردند تا از تحریف و اشتباهات جلوگیری کنند. مهم ترین ویژگی یک محدث این است که توانایی تحلیل دقیق احادیث را داشته باشد و با رعایت معیارهای علمی، روایت های صحیح را از ضعیف تمییز دهد.
لغت نامه دهخدا
ابوالسعادات
(اَ بُسْ سَ)
عبدالله بن اسعد تمیمی یافعی مکّی ملقب به عفیف الدین و موصّف به نزیل الحرمین، از کبار مشایخ وقت و عالم به علوم ظاهریه و باطنیّه و صاحب مصنفات بسیار. صاحب روضات گوید شیخ محمد جزری در آخر کتاب بدایهالنهایه آنجا که ذکر وفیات جمله ای از علما آرد گوید وفات امام عارف ابومحمد عبدالله بن سعد یافعی مکّی صاحب المصنفات به سال 768 هجری قمری بود. او راست: کتاب تاریخ مرآت الجنان و عبرهالیقظان و کتاب روض الریاحین فی حکایات الصالحین و کتاب الدرالنظیم فی فضائل القرآن العظیم و جز آن و او را اشعار لطیفه و مقامات شریفه است
لغت نامه دهخدا
ابوالسعادات
(اَ بُدْ دُرر)
ابن اثیر مبارک بن محمد ابی الکرم بن محمد شیبانی جزری. ملقب به مجدالدین. صاحب کتاب النهایه فی غریب الحدیث. رجوع به ابن اثیر و مبارک بن محمد...، و رجوع به حبیب السیر ج 1ص 316 و 395 و 407 شود.

یوسف بن رافع بن تمیم معروف به ابن شدّاد. کنیت او را بعضی ابوالمحاسن و بعضی ابوالعز نوشته اند. رجوع به ابن شداد بهاءالدین و رجوع به نامۀ دانشوران ج 2 ص 182 شود
لغت نامه دهخدا
ابوالسدانه
(اَ بُسْ سِ نَ)
فزاری. شاعری از عرب. او را بیست ورقه شعر است. (ابن الندیم)
لغت نامه دهخدا
ابوالعدام
(اَ بُلْ ؟)
شاعری مقل ّ است. (ابن الندیم)
لغت نامه دهخدا