- آکلین (کِ)
جمع واژۀ آکل
معنی آکلین - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(فِ)
لغت نامه دهخدا
جمع واژۀ آفل:
شد صفیر باز جان در مرج دین
نعره های لااحب الاّفلین.
مولوی.
ناخوشت آید مقال آن امین
در نبی که لااحب الاّفلین.
مولوی
شد صفیر باز جان در مرج دین
نعره های لااحب الاّفلین.
مولوی.
ناخوشت آید مقال آن امین
در نبی که لااحب الاّفلین.
مولوی
آکنه، حشو:
بهر آکین چاربالش اوست
هر پری کاین کبوتر افشانده ست،
خاقانی،
و رجوع به آگین شود
بهر آکین چاربالش اوست
هر پری کاین کبوتر افشانده ست،
خاقانی،
و رجوع به آگین شود
نام قریه ای از مرو به سفلای رود خارقان
(کُ / کُ لَ / کَ لی)
لغت نامه دهخدا
منزل اول است از ری برای کسی که قصد خوار را داشته باشد. (از معجم البلدان). دهی از دهستان فشافویۀ بخش مرکزی ری است که در شهرستان تهران واقع است و 555 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 1). نام قریه ای به ری و ثقه الاسلام محمد بن یعقوب بن اسحاق (متوفی به سال 329) از آنجاست. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا)
از هم پاشیدن، متلاشی شدن، ریختن
خاکستر، کرک، دودی که به هنگام روشن کردن بخاری، از آن برخیزد.، گوسفند ماده ی شاخ دار