- آخرالزمان
قسمت واپسین از روزگار که دنیا به آخر برسد و به قیامت بپیوندد، پایان روزگار، برای مثال هرکس به زمان خویشتن بود / من سعدی آخرالزمانم (سعدی۲ - ۵۱۲)
معنی آخرالزمان - جستجوی لغت در جدول جو
- آخرالزمان (خِ رُزْزَ)
رجوع به آخرزمان شود:
تو ف تنه آخرالزمانی
من سعدی آخرالزمانم.
سعدی
تو ف تنه آخرالزمانی
من سعدی آخرالزمانم.
سعدی
- آخرالزمان
آخرین دوره جهان واپسین دوران جهان پایان روزگار: به رباط نو آمدگان آخر الزمان رخت منه تا از دار الملک دور نیفتی. یا پیغمبر آخر الزمان آخرین پیغمبر خدا محمد ص بن عبدالله (چه پس از او پیغمبری نیاید)
- آخرالزمان
پسین زمان
- آخرالزمان
آخرت، بعث، رستخیز، رستاخیز، قیامت، نشور
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(خِ زَ)
لغت نامه دهخدا
آخرالزّمان. قسمت واپسین از دوران که بقیامت پیوندد:
خواهم شدن بکوی مغان آستین فشان
زین فتنه ها که دامن آخرزمان گرفت.
حافظ.
از آن زمان که ف تنه چشمت بمن رسید
ایمن ز شر ف تنه آخرزمان شدم.
حافظ.
- پیغمبر آخرالزمان یا آخرزمان، رسول خاتم، صلوات اﷲعلیه.
- مهدی آخرزمان، مهدی موعود علیه السلام
خواهم شدن بکوی مغان آستین فشان
زین فتنه ها که دامن آخرزمان گرفت.
حافظ.
از آن زمان که ف تنه چشمت بمن رسید
ایمن ز شر ف تنه آخرزمان شدم.
حافظ.
- پیغمبر آخرالزمان یا آخرزمان، رسول خاتم، صلوات اﷲعلیه.
- مهدی آخرزمان، مهدی موعود علیه السلام
دوره آخر، قسمت واپسین از دوران روزگار که بقیامت متصل گردد آخر الزمان. یا پیغمبر آخر زمان. محمد مصطفی (ص) یا مهدی آخر زمان. مهدی موعود (ع)
((خَ زَ))
فرهنگ فارسی معین
دوره آخر، قسمت واپسین از دوران روزگار که به قیامت متصل گردد، آخرالزمان، مجازاً روزگاری که در آن حوادث نامعمول یا کارهای ناپسند زیاد روی می دهد، پیغمبر، محمّد مصطفی (ص)
