- Store
ذخیره کردن، فروشگاه
معنی Store - جستجوی لغت در جدول جو
- Store
مقدمه مفهومی درباره واژه
ذخیره کردن (Store) در فناوری اطلاعات به عمل ثبت، نگهداری و سازماندهی داده ها در یک رسانه ذخیره سازی دیجیتال اشاره دارد. این فرآیند پایه بسیاری از عملیات های پردازش اطلاعات است.
کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات
در عملیات فایل سیستم، کار با پایگاه داده، مدیریت حافظه، کش کردن داده ها و ذخیره سازی موقت اطلاعات استفاده می شود.
مثال های واقعی و کاربردی در زندگی یا پروژه های IT
1. ذخیره فایل در هارددیسک
2. ثبت رکورد در پایگاه داده
3. کش کردن نتایج محاسبات
4. ذخیره کوکی ها در مرورگر
5. نگهداری تنظیمات برنامه ها
نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها
در معماری سیستم ها، عملیات ذخیره به عنوان یکی از پایه ای ترین عملکردهاست. در برنامه نویسی، امکان حفظ حالت برنامه را فراهم می کند. در سیستم های توزیع شده، همگام سازی ذخیره سازی اهمیت دارد. در امنیت، روش های ذخیره ایمن داده حیاتی هستند.
شروع استفاده از این واژه در تاریخچه فناوری و تکامل آن در سال های مختلف
مفهوم ذخیره سازی از اولین برنامه های کامپیوتری وجود داشت. در دهه 1980 با ظهور پایگاه داده ها سیستماتیک شد. امروزه در سیستم های ابری و توزیع شده پیچیدگی بیشتری یافته است.
تفکیک آن از واژگان مشابه
ذخیره کردن با بارگذاری (Load) تفاوت دارد: اولی نوشتن داده است، دومی خواندن. با ثبت (Log) نیز متفاوت است که معمولاً برای اهداف ردیابی است.
شیوه پیاده سازی واژه در زبان های برنامه نویسی مختلف
در Python با متدهای write. در Java با کلاس های FileOutputStream. در وب با localStorage. در پایگاه داده با INSERT. در سیستم عامل ها با فراخوانی های سیستمی.
چالش ها یا سوءبرداشت های رایج در مورد آن
سوءبرداشت رایج: ذخیره سازی همیشه بلافاصله انجام می شود. چالش اصلی: بهینه سازی عملکرد ذخیره سازی در حجم های زیاد داده.
نتیجه گیری کاربردی برای استفاده در متون تخصصی و آموزشی
توانایی ذخیره سازی کارآمد داده ها از مهارت های پایه در توسعه نرم افزار است. روش های مختلف ذخیره سازی برای سناریوهای گوناگون کاربرد دارند.
ذخیره کردن (Store) در فناوری اطلاعات به عمل ثبت، نگهداری و سازماندهی داده ها در یک رسانه ذخیره سازی دیجیتال اشاره دارد. این فرآیند پایه بسیاری از عملیات های پردازش اطلاعات است.
کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات
در عملیات فایل سیستم، کار با پایگاه داده، مدیریت حافظه، کش کردن داده ها و ذخیره سازی موقت اطلاعات استفاده می شود.
مثال های واقعی و کاربردی در زندگی یا پروژه های IT
1. ذخیره فایل در هارددیسک
2. ثبت رکورد در پایگاه داده
3. کش کردن نتایج محاسبات
4. ذخیره کوکی ها در مرورگر
5. نگهداری تنظیمات برنامه ها
نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها
در معماری سیستم ها، عملیات ذخیره به عنوان یکی از پایه ای ترین عملکردهاست. در برنامه نویسی، امکان حفظ حالت برنامه را فراهم می کند. در سیستم های توزیع شده، همگام سازی ذخیره سازی اهمیت دارد. در امنیت، روش های ذخیره ایمن داده حیاتی هستند.
شروع استفاده از این واژه در تاریخچه فناوری و تکامل آن در سال های مختلف
مفهوم ذخیره سازی از اولین برنامه های کامپیوتری وجود داشت. در دهه 1980 با ظهور پایگاه داده ها سیستماتیک شد. امروزه در سیستم های ابری و توزیع شده پیچیدگی بیشتری یافته است.
تفکیک آن از واژگان مشابه
ذخیره کردن با بارگذاری (Load) تفاوت دارد: اولی نوشتن داده است، دومی خواندن. با ثبت (Log) نیز متفاوت است که معمولاً برای اهداف ردیابی است.
شیوه پیاده سازی واژه در زبان های برنامه نویسی مختلف
در Python با متدهای write. در Java با کلاس های FileOutputStream. در وب با localStorage. در پایگاه داده با INSERT. در سیستم عامل ها با فراخوانی های سیستمی.
چالش ها یا سوءبرداشت های رایج در مورد آن
سوءبرداشت رایج: ذخیره سازی همیشه بلافاصله انجام می شود. چالش اصلی: بهینه سازی عملکرد ذخیره سازی در حجم های زیاد داده.
نتیجه گیری کاربردی برای استفاده در متون تخصصی و آموزشی
توانایی ذخیره سازی کارآمد داده ها از مهارت های پایه در توسعه نرم افزار است. روش های مختلف ذخیره سازی برای سناریوهای گوناگون کاربرد دارند.
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
مقدمه مفهومی درباره واژه
ذخیره شده (Stored) به داده ها یا اطلاعاتی اشاره دارد که به صورت پایدار در یک رسانه ذخیره سازی دیجیتال ثبت شده اند و آماده بازیابی و استفاده هستند. این وضعیت مقابل داده های موقت یا در حال پردازش قرار می گیرد.
کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات
در بازیابی اطلاعات، مدیریت پایگاه داده، کار با فایل سیستم، تحلیل داده های تاریخی و عملیات پشتیبان گیری استفاده می شود.
مثال های واقعی و کاربردی در زندگی یا پروژه های IT
1. فایل های ذخیره شده در هارددیسک
2. رکوردهای ثبت شده در پایگاه داده
3. اطلاعات ذخیره شده در حافظه ابری
4. تنظیمات ذخیره شده برنامه ها
5. لاگ های سیستم که ذخیره شده اند
نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها
در معماری سیستم ها، داده های ذخیره شده به عنوان منبع اطلاعات عمل می کنند. در برنامه نویسی، امکان بازیابی حالت قبلی را فراهم می کنند. در سیستم های تحلیلی، پایه گزارش گیری و تحلیل هستند. در امنیت، حفاظت از داده های ذخیره شده اهمیت ویژه ای دارد.
شروع استفاده از این واژه در تاریخچه فناوری و تکامل آن در سال های مختلف
مفهوم داده های ذخیره شده از اولین سیستم های ذخیره سازی وجود داشت. در دهه 1990 با گسترش پایگاه داده ها اهمیت یافت. امروزه در سیستم های بزرگ داده به چالشی اساسی تبدیل شده است.
تفکیک آن از واژگان مشابه
ذخیره شده با کش شده (Cached) تفاوت دارد: اولی پایدار است، دومی موقت. با بایگانی شده نیز متفاوت است که معمولاً به داده های کم کاربرد اشاره دارد.
شیوه پیاده سازی واژه در زبان های برنامه نویسی مختلف
در Python با متدهای read. در Java با کلاس های FileInputStream. در وب با sessionStorage. در پایگاه داده با SELECT. در سیستم عامل ها با فراخوانی های سیستمی بازیابی.
چالش ها یا سوءبرداشت های رایج در مورد آن
سوءبرداشت رایج: داده های ذخیره شده همیشه در دسترس هستند. چالش اصلی: مدیریت یکپارچگی و سازگاری داده های ذخیره شده در سیستم های توزیع شده.
نتیجه گیری کاربردی برای استفاده در متون تخصصی و آموزشی
توانایی کار با داده های ذخیره شده از مهارت های اساسی در توسعه نرم افزار است. روش های بهینه بازیابی این داده ها بر عملکرد سیستم تأثیر مستقیم دارد.
ذخیره شده (Stored) به داده ها یا اطلاعاتی اشاره دارد که به صورت پایدار در یک رسانه ذخیره سازی دیجیتال ثبت شده اند و آماده بازیابی و استفاده هستند. این وضعیت مقابل داده های موقت یا در حال پردازش قرار می گیرد.
کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات
در بازیابی اطلاعات، مدیریت پایگاه داده، کار با فایل سیستم، تحلیل داده های تاریخی و عملیات پشتیبان گیری استفاده می شود.
مثال های واقعی و کاربردی در زندگی یا پروژه های IT
1. فایل های ذخیره شده در هارددیسک
2. رکوردهای ثبت شده در پایگاه داده
3. اطلاعات ذخیره شده در حافظه ابری
4. تنظیمات ذخیره شده برنامه ها
5. لاگ های سیستم که ذخیره شده اند
نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها
در معماری سیستم ها، داده های ذخیره شده به عنوان منبع اطلاعات عمل می کنند. در برنامه نویسی، امکان بازیابی حالت قبلی را فراهم می کنند. در سیستم های تحلیلی، پایه گزارش گیری و تحلیل هستند. در امنیت، حفاظت از داده های ذخیره شده اهمیت ویژه ای دارد.
شروع استفاده از این واژه در تاریخچه فناوری و تکامل آن در سال های مختلف
مفهوم داده های ذخیره شده از اولین سیستم های ذخیره سازی وجود داشت. در دهه 1990 با گسترش پایگاه داده ها اهمیت یافت. امروزه در سیستم های بزرگ داده به چالشی اساسی تبدیل شده است.
تفکیک آن از واژگان مشابه
ذخیره شده با کش شده (Cached) تفاوت دارد: اولی پایدار است، دومی موقت. با بایگانی شده نیز متفاوت است که معمولاً به داده های کم کاربرد اشاره دارد.
شیوه پیاده سازی واژه در زبان های برنامه نویسی مختلف
در Python با متدهای read. در Java با کلاس های FileInputStream. در وب با sessionStorage. در پایگاه داده با SELECT. در سیستم عامل ها با فراخوانی های سیستمی بازیابی.
چالش ها یا سوءبرداشت های رایج در مورد آن
سوءبرداشت رایج: داده های ذخیره شده همیشه در دسترس هستند. چالش اصلی: مدیریت یکپارچگی و سازگاری داده های ذخیره شده در سیستم های توزیع شده.
نتیجه گیری کاربردی برای استفاده در متون تخصصی و آموزشی
توانایی کار با داده های ذخیره شده از مهارت های اساسی در توسعه نرم افزار است. روش های بهینه بازیابی این داده ها بر عملکرد سیستم تأثیر مستقیم دارد.
امتیاز دادن، امتیاز
خیره نگاه کردن، خیره شوید، زل زدن
خر خر کردن، خرّوپف
داستان
هجوم آوردن، طوفان
سنگ پرتاب کردن، سنگ
دردناک
مقدمه مفهومی درباره واژه
در سیستم های کامپیوتری، حافظه پشتیبان (Backing Store) به فضای ذخیره سازی اشاره دارد که داده ها و اطلاعات مهم در آن ذخیره می شوند. این حافظه ها می توانند شامل دیسک های سخت، حافظه های SSD، یا حتی فضای ذخیره سازی ابری باشند که برای نگهداری داده ها در طولانی مدت استفاده می شوند.
کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات
در برنامه نویسی، backing store معمولاً به فضایی اشاره دارد که داده ها برای استفاده های بعدی در آن ذخیره می شوند. به عنوان مثال، در پایگاه های داده، داده ها در backing store نگهداری می شوند تا از دست رفتن اطلاعات جلوگیری شود. این اصطلاح همچنین در الگوریتم های ذخیره سازی و کش (cache) مورد استفاده قرار می گیرد.
مثال های واقعی و کاربردی در زندگی یا پروژه های IT
در یک برنامه کاربردی وب، داده های واردشده توسط کاربر به صورت موقت در حافظه اصلی (RAM) ذخیره می شود، اما پس از تکمیل عملیات، این داده ها به backing store (مثلاً دیتابیس) انتقال می یابند تا برای استفاده های بعدی در دسترس باشند. در سیستم های مدیریت فایل، فایل های ذخیره شده در دیسک سخت یا فضای ذخیره سازی ابری، نمونه ای از backing store هستند.
نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها
در معماری سیستم های کامپیوتری، backing store برای اطمینان از ماندگاری داده ها استفاده می شود. بدون آن، سیستم ها نمی توانند داده ها را ذخیره کرده و از آن ها برای پردازش های بعدی استفاده کنند. این واژه همچنین در طراحی سیستم های توزیع شده برای اشاره به ذخیره سازی داده ها به کار می رود که در آن داده ها در سرورهای مختلف ذخیره می شوند.
شروع استفاده از این واژه در تاریخچه فناوری و تکامل آن در سال های مختلف
مفهوم backing store از دهه های ۱۹۵۰ و ۱۹۶۰ میلادی، همزمان با گسترش حافظه های دیسکی و اولین سیستم های ذخیره سازی، معرفی شد. با گذشت زمان و پیشرفت فناوری، این مفهوم نیز به ویژه در زمینه ذخیره سازی ابری (Cloud Storage) و استفاده از سیستم های توزیع شده توسعه یافت.
تفکیک آن از واژگان مشابه
Backing store از واژه هایی مانند Cache و Buffer متفاوت است. Cache به طور موقت داده ها را ذخیره می کند و به سرعت برای پردازش های بعدی استفاده می شود، در حالی که backing store بیشتر برای ذخیره سازی دائمی داده ها به کار می رود.
شیوه پیاده سازی واژه در زبان های برنامه نویسی مختلف
در زبان های برنامه نویسی، به ویژه در زمینه پایگاه داده ها، backing store به طور معمول به جایی اطلاق می شود که داده ها برای ذخیره سازی دائمی استفاده می شوند. در C++ یا Java، برای ذخیره سازی داده ها در دیسک، از فایل ها به عنوان backing store استفاده می شود. در پایگاه های داده مانند MySQL و PostgreSQL، داده ها در سرورهای دیتابیس ذخیره می شوند که در واقع به عنوان backing store عمل می کنند.
نقش واژه در طراحی مدرن مانند DevOps، Microservices، AI و غیره
در طراحی سیستم های مدرن مانند DevOps و Microservices، استفاده از backing store برای ذخیره سازی داده های مقیاس پذیر و قابل دسترس بسیار اهمیت دارد. در سیستم های مبتنی بر میکروسرویس ها، هر سرویس ممکن است از backing store مجزای خود استفاده کند. در هوش مصنوعی، داده ها برای آموزش مدل ها در فضای ذخیره سازی ابری یا دیتا لیک ها به عنوان backing store نگهداری می شوند.
چالش ها یا سوءبرداشت های رایج در مورد آن
یک اشتباه رایج در درک backing store، این است که گاهی تصور می شود تنها دیسک های سخت یا SSD به عنوان این نوع حافظه استفاده می شوند، در حالی که این واژه به هر نوع فضای ذخیره سازی داده، چه محلی و چه ابری، اطلاق می شود.
نتیجه گیری کاربردی برای استفاده در متون تخصصی و آموزشی
حافظه پشتیبان یکی از ارکان اساسی در ذخیره سازی داده ها در سیستم های کامپیوتری است. انتخاب صحیح و مناسب backing store برای داده ها، تأثیر زیادی بر عملکرد و مقیاس پذیری سیستم های اطلاعاتی دارد.
در سیستم های کامپیوتری، حافظه پشتیبان (Backing Store) به فضای ذخیره سازی اشاره دارد که داده ها و اطلاعات مهم در آن ذخیره می شوند. این حافظه ها می توانند شامل دیسک های سخت، حافظه های SSD، یا حتی فضای ذخیره سازی ابری باشند که برای نگهداری داده ها در طولانی مدت استفاده می شوند.
کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات
در برنامه نویسی، backing store معمولاً به فضایی اشاره دارد که داده ها برای استفاده های بعدی در آن ذخیره می شوند. به عنوان مثال، در پایگاه های داده، داده ها در backing store نگهداری می شوند تا از دست رفتن اطلاعات جلوگیری شود. این اصطلاح همچنین در الگوریتم های ذخیره سازی و کش (cache) مورد استفاده قرار می گیرد.
مثال های واقعی و کاربردی در زندگی یا پروژه های IT
در یک برنامه کاربردی وب، داده های واردشده توسط کاربر به صورت موقت در حافظه اصلی (RAM) ذخیره می شود، اما پس از تکمیل عملیات، این داده ها به backing store (مثلاً دیتابیس) انتقال می یابند تا برای استفاده های بعدی در دسترس باشند. در سیستم های مدیریت فایل، فایل های ذخیره شده در دیسک سخت یا فضای ذخیره سازی ابری، نمونه ای از backing store هستند.
نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها
در معماری سیستم های کامپیوتری، backing store برای اطمینان از ماندگاری داده ها استفاده می شود. بدون آن، سیستم ها نمی توانند داده ها را ذخیره کرده و از آن ها برای پردازش های بعدی استفاده کنند. این واژه همچنین در طراحی سیستم های توزیع شده برای اشاره به ذخیره سازی داده ها به کار می رود که در آن داده ها در سرورهای مختلف ذخیره می شوند.
شروع استفاده از این واژه در تاریخچه فناوری و تکامل آن در سال های مختلف
مفهوم backing store از دهه های ۱۹۵۰ و ۱۹۶۰ میلادی، همزمان با گسترش حافظه های دیسکی و اولین سیستم های ذخیره سازی، معرفی شد. با گذشت زمان و پیشرفت فناوری، این مفهوم نیز به ویژه در زمینه ذخیره سازی ابری (Cloud Storage) و استفاده از سیستم های توزیع شده توسعه یافت.
تفکیک آن از واژگان مشابه
Backing store از واژه هایی مانند Cache و Buffer متفاوت است. Cache به طور موقت داده ها را ذخیره می کند و به سرعت برای پردازش های بعدی استفاده می شود، در حالی که backing store بیشتر برای ذخیره سازی دائمی داده ها به کار می رود.
شیوه پیاده سازی واژه در زبان های برنامه نویسی مختلف
در زبان های برنامه نویسی، به ویژه در زمینه پایگاه داده ها، backing store به طور معمول به جایی اطلاق می شود که داده ها برای ذخیره سازی دائمی استفاده می شوند. در C++ یا Java، برای ذخیره سازی داده ها در دیسک، از فایل ها به عنوان backing store استفاده می شود. در پایگاه های داده مانند MySQL و PostgreSQL، داده ها در سرورهای دیتابیس ذخیره می شوند که در واقع به عنوان backing store عمل می کنند.
نقش واژه در طراحی مدرن مانند DevOps، Microservices، AI و غیره
در طراحی سیستم های مدرن مانند DevOps و Microservices، استفاده از backing store برای ذخیره سازی داده های مقیاس پذیر و قابل دسترس بسیار اهمیت دارد. در سیستم های مبتنی بر میکروسرویس ها، هر سرویس ممکن است از backing store مجزای خود استفاده کند. در هوش مصنوعی، داده ها برای آموزش مدل ها در فضای ذخیره سازی ابری یا دیتا لیک ها به عنوان backing store نگهداری می شوند.
چالش ها یا سوءبرداشت های رایج در مورد آن
یک اشتباه رایج در درک backing store، این است که گاهی تصور می شود تنها دیسک های سخت یا SSD به عنوان این نوع حافظه استفاده می شوند، در حالی که این واژه به هر نوع فضای ذخیره سازی داده، چه محلی و چه ابری، اطلاق می شود.
نتیجه گیری کاربردی برای استفاده در متون تخصصی و آموزشی
حافظه پشتیبان یکی از ارکان اساسی در ذخیره سازی داده ها در سیستم های کامپیوتری است. انتخاب صحیح و مناسب backing store برای داده ها، تأثیر زیادی بر عملکرد و مقیاس پذیری سیستم های اطلاعاتی دارد.