مقدمه مفهومی درباره واژه شبیه سازی در فناوری اطلاعات به فرآیند ایجاد مدل های دیجیتالی از سیستم های واقعی یا فرضی اشاره دارد که امکان مطالعه، تحلیل و پیش بینی رفتار سیستم را بدون مواجهه با هزینه ها و ریسک های اجرای فیزیکی فراهم می کند. این فناوری در حوزه های مختلف از مهندسی تا پزشکی کاربرد گسترده ای دارد. کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات در مهندسی نرم افزار برای شبیه سازی محیط های اجرایی، در شبکه های کامپیوتری برای مدل سازی ترافیک شبکه، در هوش مصنوعی برای آموزش مدل ها، در رباتیک برای تست الگوریتم های کنترل و در سیستم های اقتصادی برای پیش بینی بازارها استفاده می شود. همچنین در توسعه بازی های کامپیوتری برای ایجاد محیط های مجازی کاربرد دارد. مثال های واقعی و کاربردی در زندگی یا پروژه های IT شبیه سازی پرواز در آموزش خلبانی، شبیه سازی شبکه های ارتباطی با نرم افزار NS-3، شبیه سازی رفتار مواد در نرم افزارهای CAD، شبیه سازی سیستم های صف در بانک ها و مراکز خدماتی، شبیه سازی فرآیندهای تولید در کارخانه های هوشمند و شبیه سازی آب و هوا برای پیش بینی شرایط جوی از نمونه های کاربردی این فناوری هستند. نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها در معماری سیستم های پیچیده، شبیه سازی قبل از پیاده سازی فیزیکی به شناسایی مشکلات طراحی کمک می کند. در توسعه نرم افزار، محیط های شبیه سازی شده امکان تست واحدهای مختلف را فراهم می کنند. در اینترنت اشیا، شبیه سازی رفتار دستگاه ها قبل از استقرار واقعی انجام می شود. در محاسبات ابری، شبیه سازی بارکاری به بهینه سازی منابع کمک می کند. شروع استفاده از این واژه در تاریخچه فناوری و تکامل آن در سال های مختلف اولین شبیه سازی های کامپیوتری در دهه 1940 برای پروژه های نظامی انجام شد. در دهه 1960 زبان های تخصصی شبیه سازی مانند Simula توسعه یافت. دهه 1980 شاهد پیشرفت های چشمگیر در گرافیک کامپیوتری برای شبیه سازی بود. امروزه با قدرت پردازشی بالای کامپیوترها، شبیه سازی های پیچیده تری ممکن شده اند. تفکیک آن از واژگان مشابه شبیه سازی با مدل سازی متفاوت است که بیشتر بر نمایش ساختاری سیستم تمرکز دارد. با واقعیت مجازی نیز فرق دارد که کاربر را در محیط غوطه ور می کند. با پیش بینی صرف نیز که بدون مدل سازی سیستم انجام می شود متفاوت است. شیوه پیاده سازی واژه در زبان های برنامه نویسی مختلف در Python با کتابخانه های SimPy و PySim، در MATLAB با جعبه ابزار Simulink، در Java با کتابخانه DESMO-J، در C++ با کتابخانه OMNeT++، در R با بسته Simmer. همچنین نرم افزارهای تخصصی مانند ANSYS و COMSOL برای شبیه سازی های مهندسی استفاده می شوند. چالش ها یا سوءبرداشت های رایج در مورد آن سوءبرداشت رایج این است که نتایج شبیه سازی همیشه دقیقاً مطابق واقعیت هستند. چالش اصلی در ایجاد مدل های دقیق که تمام پارامترهای واقعی را در نظر بگیرند. مشکل دیگر نیاز به منابع محاسباتی زیاد برای شبیه سازی های پیچیده است. نتیجه گیری کاربردی برای استفاده در متون تخصصی و آموزشی شبیه سازی ابزاری قدرتمند برای تحلیل سیستم های پیچیده قبل از اجرای واقعی است. در مستندات فنی باید محدودیت ها و مفروضات مدل شبیه سازی مشخص شود. در آموزش مهندسی، یادگیری تکنیک های شبیه سازی ضروری است.
مقدمه مفهومی درباره واژه شبیه سازی در فناوری اطلاعات به فرآیند ایجاد مدل های دیجیتالی از سیستم های واقعی یا فرضی اشاره دارد که امکان مطالعه، تحلیل و پیش بینی رفتار سیستم را بدون مواجهه با هزینه ها و ریسک های اجرای فیزیکی فراهم می کند. این فناوری در حوزه های مختلف از مهندسی تا پزشکی کاربرد گسترده ای دارد. کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات در مهندسی نرم افزار برای شبیه سازی محیط های اجرایی، در شبکه های کامپیوتری برای مدل سازی ترافیک شبکه، در هوش مصنوعی برای آموزش مدل ها، در رباتیک برای تست الگوریتم های کنترل و در سیستم های اقتصادی برای پیش بینی بازارها استفاده می شود. همچنین در توسعه بازی های کامپیوتری برای ایجاد محیط های مجازی کاربرد دارد. مثال های واقعی و کاربردی در زندگی یا پروژه های IT شبیه سازی پرواز در آموزش خلبانی، شبیه سازی شبکه های ارتباطی با نرم افزار NS-3، شبیه سازی رفتار مواد در نرم افزارهای CAD، شبیه سازی سیستم های صف در بانک ها و مراکز خدماتی، شبیه سازی فرآیندهای تولید در کارخانه های هوشمند و شبیه سازی آب و هوا برای پیش بینی شرایط جوی از نمونه های کاربردی این فناوری هستند. نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها در معماری سیستم های پیچیده، شبیه سازی قبل از پیاده سازی فیزیکی به شناسایی مشکلات طراحی کمک می کند. در توسعه نرم افزار، محیط های شبیه سازی شده امکان تست واحدهای مختلف را فراهم می کنند. در اینترنت اشیا، شبیه سازی رفتار دستگاه ها قبل از استقرار واقعی انجام می شود. در محاسبات ابری، شبیه سازی بارکاری به بهینه سازی منابع کمک می کند. شروع استفاده از این واژه در تاریخچه فناوری و تکامل آن در سال های مختلف اولین شبیه سازی های کامپیوتری در دهه 1940 برای پروژه های نظامی انجام شد. در دهه 1960 زبان های تخصصی شبیه سازی مانند Simula توسعه یافت. دهه 1980 شاهد پیشرفت های چشمگیر در گرافیک کامپیوتری برای شبیه سازی بود. امروزه با قدرت پردازشی بالای کامپیوترها، شبیه سازی های پیچیده تری ممکن شده اند. تفکیک آن از واژگان مشابه شبیه سازی با مدل سازی متفاوت است که بیشتر بر نمایش ساختاری سیستم تمرکز دارد. با واقعیت مجازی نیز فرق دارد که کاربر را در محیط غوطه ور می کند. با پیش بینی صرف نیز که بدون مدل سازی سیستم انجام می شود متفاوت است. شیوه پیاده سازی واژه در زبان های برنامه نویسی مختلف در Python با کتابخانه های SimPy و PySim، در MATLAB با جعبه ابزار Simulink، در Java با کتابخانه DESMO-J، در C++ با کتابخانه OMNeT++، در R با بسته Simmer. همچنین نرم افزارهای تخصصی مانند ANSYS و COMSOL برای شبیه سازی های مهندسی استفاده می شوند. چالش ها یا سوءبرداشت های رایج در مورد آن سوءبرداشت رایج این است که نتایج شبیه سازی همیشه دقیقاً مطابق واقعیت هستند. چالش اصلی در ایجاد مدل های دقیق که تمام پارامترهای واقعی را در نظر بگیرند. مشکل دیگر نیاز به منابع محاسباتی زیاد برای شبیه سازی های پیچیده است. نتیجه گیری کاربردی برای استفاده در متون تخصصی و آموزشی شبیه سازی ابزاری قدرتمند برای تحلیل سیستم های پیچیده قبل از اجرای واقعی است. در مستندات فنی باید محدودیت ها و مفروضات مدل شبیه سازی مشخص شود. در آموزش مهندسی، یادگیری تکنیک های شبیه سازی ضروری است.