- Sizable
قابل توجّه، قابل اندازه گیری
معنی Sizable - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
عملی، قابل دوام، قابل اجرا
مستعد، مسئول
اعتمادآور، قابل اعتماد، مورد اعتماد
پایدار
عملی، قابل دوام
اعتمادآور، قابل اعتماد
عملی، قابل اجرا
مقدمه مفهومی درباره واژه
ناتوان سازی (Disable) به فرآیند غیرفعال کردن یا از کار انداختن یک قابلیت، سرویس یا مؤلفه سیستم اشاره دارد. این عمل معمولاً به صورت موقت و قابل بازگشت انجام می شود و هدف آن ممکن است افزایش امنیت، کاهش مصرف منابع، جلوگیری از تداخل یا عیب یابی باشد. ناتوان سازی برخلاف حذف، امکان فعال سازی مجدد را حفظ می کند و در مدیریت سیستم های پیچیده کاربرد گسترده ای دارد.
کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات
در رابط کاربری: غیرفعال کردن دکمه ها و کنترل ها. در سیستم عامل: غیرفعال کردن سرویس ها. در شبکه: مسدود کردن موقت پورت ها. در امنیت: غیرفعال کردن حساب های کاربری. در پایگاه داده: غیرفعال کردن محدودیت ها. در سخت افزار: غیرفعال کردن دستگاه ها.
مثال های واقعی و کاربردی در زندگی یا پروژه های IT
غیرفعال کردن حساب کاربری در AD. غیرفعال کردن فایروال برای عیب یابی. دکمه غیرفعال در فرم های وب. غیرفعال کردن به روزرسانی خودکار ویندوز. غیرفعال کردن کش در مرورگر. غیرفعال کردن هسته های پردازنده در BIOS.
نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها
در معماری امن، ناتوان سازی ویژگی های غیرضروری سطح حمله را کاهش می دهد. در سیستم های تولید، ناتوان سازی موقت قابلیت ها برای نگهداری مهم است. در رابط کاربری، کنترل های غیرفعال راهنمای کاربر هستند. در سیستم های توزیع شده، ناتوان سازی گره های مشکل دار ضروری است. در DevOps، ناتوان سازی موقت بخشی از استراتژی استقرار است.
شروع استفاده از این واژه در تاریخچه فناوری و تکامل آن در سال های مختلف
مفهوم ناتوان سازی از اولین روزهای محاسبات در دهه 1950 وجود داشت. در دهه 1980 با ظهور سیستم های چندکاربره اهمیت یافت. امروزه در سیستم های پیچیده ابری، ناتوان سازی پیشرفته تر شده است.
تفکیک آن از واژگان مشابه
ناتوان سازی با Remove (که حذف دائمی است) و Block (که معمولاً به مسدودسازی خارجی اشاره دارد) متفاوت است. همچنین با Deactivate که ممکن است به حالت خواب اشاره کند تفاوت دارد.
شیوه پیاده سازی واژه در زبان های برنامه نویسی مختلف
در Python با پرچم های布尔. در JavaScript با ویژگی disabled در DOM. در C با #ifdef. در SQL با DISABLE TRIGGER. در PowerShell با cmdletهای Disable-*. در سیستم عامل با دستوراتی مانند systemctl disable.
چالش ها یا سوءبرداشت های رایج در مورد آن
سوءبرداشت: ناتوان سازی همیشه امنیت را افزایش می دهد (در حالی که گاهی برعکس است). چالش اصلی: پیگیری وضعیت ناتوان سازی در سیستم های توزیع شده.
نتیجه گیری کاربردی برای استفاده در متون تخصصی و آموزشی
درک صحیح از مفهوم ناتوان سازی و تفاوت آن با مفاهیم مشابه برای مدیریت سیستم ضروری است. در آموزش مفاهیم امنیتی، استراتژی های ناتوان سازی باید با مثال توضیح داده شود.
ناتوان سازی (Disable) به فرآیند غیرفعال کردن یا از کار انداختن یک قابلیت، سرویس یا مؤلفه سیستم اشاره دارد. این عمل معمولاً به صورت موقت و قابل بازگشت انجام می شود و هدف آن ممکن است افزایش امنیت، کاهش مصرف منابع، جلوگیری از تداخل یا عیب یابی باشد. ناتوان سازی برخلاف حذف، امکان فعال سازی مجدد را حفظ می کند و در مدیریت سیستم های پیچیده کاربرد گسترده ای دارد.
کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات
در رابط کاربری: غیرفعال کردن دکمه ها و کنترل ها. در سیستم عامل: غیرفعال کردن سرویس ها. در شبکه: مسدود کردن موقت پورت ها. در امنیت: غیرفعال کردن حساب های کاربری. در پایگاه داده: غیرفعال کردن محدودیت ها. در سخت افزار: غیرفعال کردن دستگاه ها.
مثال های واقعی و کاربردی در زندگی یا پروژه های IT
غیرفعال کردن حساب کاربری در AD. غیرفعال کردن فایروال برای عیب یابی. دکمه غیرفعال در فرم های وب. غیرفعال کردن به روزرسانی خودکار ویندوز. غیرفعال کردن کش در مرورگر. غیرفعال کردن هسته های پردازنده در BIOS.
نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها
در معماری امن، ناتوان سازی ویژگی های غیرضروری سطح حمله را کاهش می دهد. در سیستم های تولید، ناتوان سازی موقت قابلیت ها برای نگهداری مهم است. در رابط کاربری، کنترل های غیرفعال راهنمای کاربر هستند. در سیستم های توزیع شده، ناتوان سازی گره های مشکل دار ضروری است. در DevOps، ناتوان سازی موقت بخشی از استراتژی استقرار است.
شروع استفاده از این واژه در تاریخچه فناوری و تکامل آن در سال های مختلف
مفهوم ناتوان سازی از اولین روزهای محاسبات در دهه 1950 وجود داشت. در دهه 1980 با ظهور سیستم های چندکاربره اهمیت یافت. امروزه در سیستم های پیچیده ابری، ناتوان سازی پیشرفته تر شده است.
تفکیک آن از واژگان مشابه
ناتوان سازی با Remove (که حذف دائمی است) و Block (که معمولاً به مسدودسازی خارجی اشاره دارد) متفاوت است. همچنین با Deactivate که ممکن است به حالت خواب اشاره کند تفاوت دارد.
شیوه پیاده سازی واژه در زبان های برنامه نویسی مختلف
در Python با پرچم های布尔. در JavaScript با ویژگی disabled در DOM. در C با #ifdef. در SQL با DISABLE TRIGGER. در PowerShell با cmdletهای Disable-*. در سیستم عامل با دستوراتی مانند systemctl disable.
چالش ها یا سوءبرداشت های رایج در مورد آن
سوءبرداشت: ناتوان سازی همیشه امنیت را افزایش می دهد (در حالی که گاهی برعکس است). چالش اصلی: پیگیری وضعیت ناتوان سازی در سیستم های توزیع شده.
نتیجه گیری کاربردی برای استفاده در متون تخصصی و آموزشی
درک صحیح از مفهوم ناتوان سازی و تفاوت آن با مفاهیم مشابه برای مدیریت سیستم ضروری است. در آموزش مفاهیم امنیتی، استراتژی های ناتوان سازی باید با مثال توضیح داده شود.
به طور قابل توجّهی، به میزان قابل توجّهی
غیرفعّال کردن
قابل زندگی
محبوب، دوست داشتنی
قابل اصلاح، قابل رفع
خوش برخورد، مهربان، محبوب
مقدمه مفهومی درباره واژه
پایا (Stable) به وضعیت یک سیستم نرم افزاری یا سخت افزاری اشاره دارد که در آن عملکرد صحیح و قابل اطمینان در طول زمان و تحت شرایط مختلف کاری حفظ می شود.
کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات
در توصیف نسخه های نرم افزاری، ارزیابی کیفیت سیستم ها، طراحی معماری های قابل اطمینان، مدیریت زیرساخت و پیکربندی سیستم های حیاتی استفاده می شود.
مثال های واقعی و کاربردی در زندگی یا پروژه های IT
1. نسخه پایای سیستم عامل لینوکس
2. کتابخانه های پایای زبان های برنامه نویسی
3. سرورهای با uptime بالا
4. سیستم های بانکی پایا
5. رابط های برنامه نویسی پایدار
نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها
در معماری سیستم ها، پایایی یک ویژگی طراحی کلیدی است. در مدیریت نسخه ها، نسخه های پایا از شاخه اصلی جدا می شوند. در DevOps، به عنوان معیاری برای ارزیابی موفقیت استفاده می شود. در سیستم های توزیع شده، از طریق مکانیزم های اجماع حفظ می شود.
شروع استفاده از این واژه در تاریخچه فناوری و تکامل آن در سال های مختلف
مفهوم پایایی از دهه 1950 در سیستم های اولیه مطرح بود. در دهه 1980 با ظهور نرم افزارهای تجاری اهمیت یافت. دهه 1990 شاهد استانداردهای رسمی برای ارزیابی پایایی بود. امروزه در سیستم های پیچیده ابری و توزیع شده نقش حیاتی دارد.
تفکیک آن از واژگان مشابه
پایا با قابل اطمینان تفاوت دارد: اولی به وضعیت فعلی اشاره دارد، دومی به احتمال حفظ این وضعیت. با مقاوم نیز متفاوت است که به توانایی تحمل شرایط سخت می پردازد.
شیوه پیاده سازی واژه در زبان های برنامه نویسی مختلف
در Python با انتشار نسخه های پایدار. در Java با استفاده از LTS نسخه ها. در سیستم عامل ها با سیاست های به روزرسانی محافظه کارانه. در معماری نرم افزار با الگوهای طراحی پایدار. در تست با سناریوهای تست طولانی مدت.
چالش ها یا سوءبرداشت های رایج در مورد آن
سوءبرداشت رایج: سیستم های پایا نیازی به تغییر ندارند. چالش اصلی: ایجاد تعادل بین نوآوری و حفظ پایایی در توسعه مستمر.
نتیجه گیری کاربردی برای استفاده در متون تخصصی و آموزشی
دستیابی به پایایی بالا نیازمند توجه به تمام جنبه های طراحی و پیاده سازی سیستم است. توسعه دهندگان باید با اصول ایجاد سیستم های پایا آشنا باشند.
پایا (Stable) به وضعیت یک سیستم نرم افزاری یا سخت افزاری اشاره دارد که در آن عملکرد صحیح و قابل اطمینان در طول زمان و تحت شرایط مختلف کاری حفظ می شود.
کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات
در توصیف نسخه های نرم افزاری، ارزیابی کیفیت سیستم ها، طراحی معماری های قابل اطمینان، مدیریت زیرساخت و پیکربندی سیستم های حیاتی استفاده می شود.
مثال های واقعی و کاربردی در زندگی یا پروژه های IT
1. نسخه پایای سیستم عامل لینوکس
2. کتابخانه های پایای زبان های برنامه نویسی
3. سرورهای با uptime بالا
4. سیستم های بانکی پایا
5. رابط های برنامه نویسی پایدار
نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها
در معماری سیستم ها، پایایی یک ویژگی طراحی کلیدی است. در مدیریت نسخه ها، نسخه های پایا از شاخه اصلی جدا می شوند. در DevOps، به عنوان معیاری برای ارزیابی موفقیت استفاده می شود. در سیستم های توزیع شده، از طریق مکانیزم های اجماع حفظ می شود.
شروع استفاده از این واژه در تاریخچه فناوری و تکامل آن در سال های مختلف
مفهوم پایایی از دهه 1950 در سیستم های اولیه مطرح بود. در دهه 1980 با ظهور نرم افزارهای تجاری اهمیت یافت. دهه 1990 شاهد استانداردهای رسمی برای ارزیابی پایایی بود. امروزه در سیستم های پیچیده ابری و توزیع شده نقش حیاتی دارد.
تفکیک آن از واژگان مشابه
پایا با قابل اطمینان تفاوت دارد: اولی به وضعیت فعلی اشاره دارد، دومی به احتمال حفظ این وضعیت. با مقاوم نیز متفاوت است که به توانایی تحمل شرایط سخت می پردازد.
شیوه پیاده سازی واژه در زبان های برنامه نویسی مختلف
در Python با انتشار نسخه های پایدار. در Java با استفاده از LTS نسخه ها. در سیستم عامل ها با سیاست های به روزرسانی محافظه کارانه. در معماری نرم افزار با الگوهای طراحی پایدار. در تست با سناریوهای تست طولانی مدت.
چالش ها یا سوءبرداشت های رایج در مورد آن
سوءبرداشت رایج: سیستم های پایا نیازی به تغییر ندارند. چالش اصلی: ایجاد تعادل بین نوآوری و حفظ پایایی در توسعه مستمر.
نتیجه گیری کاربردی برای استفاده در متون تخصصی و آموزشی
دستیابی به پایایی بالا نیازمند توجه به تمام جنبه های طراحی و پیاده سازی سیستم است. توسعه دهندگان باید با اصول ایجاد سیستم های پایا آشنا باشند.