معنی Show در دیکشنری انگلیسی به فارسی

نِشان دادَن، نَمایِش دادَن

معنی Show در فرهنگ اصطلاحات فناوری اطلاعات IT

مقدمه مفهومی درباره واژه ، نمایش (Show) در فناوری اطلاعات به عمل ارائه اطلاعات، داده ها یا عناصر رابط کاربری به کاربر اشاره دارد. این مفهوم در مقابل ’’پنهان کردن’’ (Hide) قرار گرفته و یکی از اساسی ترین عملکردها در هر سیستم تعاملی محسوب می شود. نمایش می تواند به اشکال مختلفی از جمله نمایش بصری، متنی، گرافیکی یا حتی شنیداری پیاده سازی شود و معمولاً با ملاحظات طراحی رابط کاربری و تجربه کاربری همراه است. در بسیاری از سیستم ها، نمایش اطلاعات نیازمند پردازش، قالب بندی یا فیلتر کردن داده های خام است.، کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات ، در رابط کاربری: نمایش عناصر بصری مانند پنجره ها و دکمه ها، در توسعه وب: نمایش محتوای صفحات به کاربران، در برنامه نویسی: چاپ خروجی در کنسول یا لاگ ها، در پایگاه داده: نمایش نتایج پرس وجوها، در سیستم های عامل: نمایش فایل ها و پوشه ها در مدیر فایل، در بازی های کامپیوتری: رندر عناصر بازی به بازیکن، مثال های واقعی و کاربردی در زندگی یا پروژه های IT ، نمایش پنجره گفتگو در برنامه های کاربردی، رندر صفحات وب در مرورگرهای اینترنتی، چاپ پیام های خطا در کنسول برنامه نویسی، نمایش نتایج جستجو در موتورهای جستجو، نمایش اسلایدها در برنامه های ارائه، رندر سه بعدی در نرم افزارهای طراحی، نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها ، در معماری MVC، نمایش مسئولیت لایه View است، در سیستم های توزیع شده، نمایش داده ها ممکن است نیاز به جمع آوری از چندین منبع داشته باشد، در چارچوب های مدرن، نمایش به صورت declarative و مبتنی بر state پیاده سازی می شود، در برنامه های بلادرنگ، نمایش باید با نرخ فریم ثابتی انجام شود، در معماری های میکروسرویس، هر سرویس ممکن است منطق نمایش خاص خود را داشته باشد، شروع استفاده از این واژه در تاریخچه فناوری و تکامل آن در سال های مختلف ، مفهوم نمایش به اولین سیستم های تعاملی در دهه 1960 بازمی گردد، در دهه 1980، رابط های کاربری گرافیکی نمایش بصری را متحول کردند، دهه 1990 شاهد ظهور تکنیک های پیشرفته رندر در بازی ها بود، در دهه 2000، نمایش پویای وب با AJAX محبوبیت یافت، امروزه در واقعیت مجازی و افزوده، نمایش به سطح جدیدی از تعامل رسیده است، تفکیک آن از واژگان مشابه ، نمایش نباید با ’’رندر’’ که فرآیند تولید خروجی بصری است اشتباه گرفته شود، همچنین با ’’ارائه’’ که معمولاً به انتقال اطلاعات اشاره دارد تفاوت دارد، ’’باز کردن’’ نیز اگرچه مرتبط است، اما به عمل اولیه دسترسی اشاره می کند، شیوه پیاده سازی واژه در زبان های برنامه نویسی مختلف ، در JavaScript: متد show() در jQuery برای نمایش عناصر، در جاوا: متد setVisible(true) در Swing، در پایتون: تابع print() برای نمایش خروجی متنی، در C#: ویژگی Visible در فرم های ویندوز، در HTML: تغییر ویژگی display به block، چالش ها یا سوءبرداشت های رایج در مورد آن ، یک باور غلط این است که نمایش همیشه به معنای در دسترس بودن است، چالش اصلی در سیستم های پیچیده، نمایش اطلاعات به صورت معنادار و بدون اضافه گویی است، در رابط های کاربری، نمایش بیش از حد اطلاعات می تواند باعث سردرگمی شود، نتیجه گیری کاربردی برای استفاده در متون تخصصی و آموزشی ، نمایش از مفاهیم بنیادی در طراحی سیستم های تعاملی است، در آموزش این مفهوم، تاکید بر اصول طراحی رابط کاربری مهم است، برای پروژه های عملی، نمایش تدریجی اطلاعات و توجه به نیاز کاربر توصیه می شود،

معنی Show - جستجوی لغت در جدول جو

Show

دیکشنری انگلیسی به فارسی

Show

فرهنگ اصطلاحات فناوری اطلاعات IT

Shot

شات (Shot) به کوچک ترین واحد یک فیلم اشاره دارد که معمولاً یک تک تصویر پیوسته است که توسط یک دوربین در یک زمان خاص ثبت می شود. شات ها واحدهای بنیادین تدوین فیلم هستند و ترکیب و ترتیب آن ها به خلق صحنه ها و در نهایت به کل فیلم می انجامد.
انواع شات در سینما
1. شات طولانی (Long Shot) :
- در این نوع شات، کل بدن شخصیت و معمولاً بخش قابل توجهی از محیط اطراف او نشان داده می شود. این شات به تماشاگر کمک می کند تا درک بهتری از فضای کلی صحنه داشته باشد.
2. شات میانه (Medium Shot) :
- در شات میانه، شخصیت از کمر به بالا نشان داده می شود. این نوع شات برای نمایش تعاملات و گفتگوها به کار می رود و به تماشاگر اجازه می دهد تا واکنش ها و حالات چهره شخصیت ها را مشاهده کند.
3. شات نزدیک (Close-up) :
- در این نوع شات، چهره یا بخشی از بدن شخصیت به طور بسیار نزدیک نمایش داده می شود. شات نزدیک برای نمایش احساسات و جزئیات دقیق چهره یا اشیاء مهم به کار می رود.
4. شات بسیار نزدیک (Extreme Close-up) :
- در این نوع شات، بخش کوچکی از چهره یا شیء به صورت بزرگ نمایی شده نمایش داده می شود. این نوع شات به تأکید بر جزئیات خاص و ایجاد حس اضطراب یا تعلیق کمک می کند.
5. شات بلند (Wide Shot) :
- این شات نمای وسیعی از صحنه را نشان می دهد و برای نمایش مکان های بزرگ یا تعداد زیادی از شخصیت ها به کار می رود. شات بلند می تواند به تماشاگر کمک کند تا موقعیت مکانی و فضا را بهتر درک کند.
6. شات باز (Establishing Shot) :
- شات باز معمولاً در ابتدای یک صحنه قرار می گیرد و مکان یا محیط کلی صحنه را نشان می دهد. این شات به تماشاگر کمک می کند تا درک بهتری از زمان و مکان داستان پیدا کند.
7. شات زاویه بالا (High Angle Shot) :
- در این نوع شات، دوربین از بالا به پایین نگاه می کند. این زاویه معمولاً برای نمایش ضعف یا کوچک بودن شخصیت استفاده می شود.
8. شات زاویه پایین (Low Angle Shot) :
- در این نوع شات، دوربین از پایین به بالا نگاه می کند. این زاویه برای نمایش قدرت، بزرگی یا تسلط شخصیت استفاده می شود.
9. شات پان (Pan Shot) :
- در شات پان، دوربین به صورت افقی از یک سمت به سمت دیگر حرکت می کند. این حرکت معمولاً برای دنبال کردن یک شخصیت یا نشان دادن محیط به کار می رود.
10. شات تیلت (Tilt Shot) :
- در این نوع شات، دوربین به صورت عمودی از بالا به پایین یا برعکس حرکت می کند. این حرکت برای نمایش ارتفاع یا عمق به کار می رود.
اهمیت شات در سینما
شات ها اساس ساختار یک فیلم را تشکیل می دهند و ترکیب و توالی آن ها به خلق داستان، ایجاد احساسات و انتقال پیام های مختلف به تماشاگر کمک می کند. فیلم سازان با استفاده از انواع مختلف شات ها، می توانند جزئیات و دیدگاه های متفاوتی را ارائه دهند و تجربه تماشای فیلم را برای مخاطبان غنی تر و جذاب تر کنند.
جمع بندی
شات به عنوان واحد اصلی فیلم سازی نقش حیاتی در خلق و تدوین فیلم ها ایفا می کند. انتخاب نوع شات، زاویه دوربین و ترکیب آن ها با دیگر شات ها، ابزارهای قدرتمندی هستند که فیلم سازان برای بیان داستان ها و ایجاد تجربه های دیداری استفاده می کنند. از شات های طولانی و میانه تا شات های نزدیک و زاویه ای، هر کدام نقش خاصی در ایجاد فضای فیلم و انتقال احساسات به تماشاگر دارند.