- Shaded
سایه دار
معنی Shaded - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
شکل دادن، شکل
مقدمه مفهومی درباره واژه
شکل (Shape) در فناوری اطلاعات به ویژگی های هندسی و ساختاری اشیاء در فضای دو بعدی یا سه بعدی اشاره دارد که معمولاً توسط مرزها یا سطوح خارجی تعریف می شوند. این مفهوم در حوزه های مختلفی از پردازش تصویر و بینایی ماشین تا مدلسازی سه بعدی و طراحی رابط کاربری کاربرد دارد. اشکال می توانند ساده (مانند دایره، مربع، مثلث) یا پیچیده (مانند اشکال ارگانیک و آزاد) باشند و به صورت ریاضی یا مجموعه ای از پیکسل ها/نقاط توصیف شوند.
کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات
در پردازش تصویر، تشخیص اشکال پایه ای برای تحلیل تصاویر است. در گرافیک کامپیوتری، اشکال بلوک های سازنده مدل های سه بعدی هستند. در رابط های کاربری، اشکال عناصر بصری را تشکیل می دهند. در یادگیری ماشین، ویژگی های شکل برای طبقه بندی اشیاء استفاده می شوند. در GIS، اشکال برای نمایش ویژگی های جغرافیایی کاربرد دارند. در طراحی بازی، اشکال پایه ای برای ایجاد محیط ها و شخصیت ها هستند.
مثال های واقعی و کاربردی در زندگی یا پروژه های IT
تشخیص اشکال هندسی در تصاویر پزشکی
مدلسازی سه بعدی اشیاء برای بازی های کامپیوتری
استخراج ویژگی های شکل از تصاویر ماهواره ای
طراحی آیکون ها و عناصر رابط کاربری
بازشناسی دستخط بر اساس شکل حروف
تحلیل حرکت بر اساس تغییر شکل اشیاء در ویدئو
نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها
در سیستم های بینایی ماشین، استخراج ویژگی های شکل مرحله ای کلیدی است. در موتورهای بازی، بهینه سازی نمایش اشکال بر عملکرد تاثیر می گذارد. در نرم افزارهای CAD، دقت نمایش اشکال اهمیت ویژه ای دارد. در سیستم های تشخیص الگو، اشکال به عنوان ویژگی های تشخیصی استفاده می شوند. در رابط های کاربری مدرن، انیمیشن های تغییر شکل تجربه کاربری را بهبود می دهند.
شروع استفاده از این واژه در تاریخچه فناوری و تکامل آن در سال های مختلف
تحلیل اشکال در پردازش تصویر به دهه 1960 بازمی گردد. در دهه 1980، استانداردهای اولیه برای گرافیک برداری توسعه یافت. در دهه 1990، الگوریتم های تشخیص شکل پیشرفت چشمگیری داشتند. در دهه 2000، روش های مبتنی بر یادگیری ماشین برای تحلیل شکل ظهور کردند. امروزه با پیشرفت شبکه های عصبی عمیق، تشخیص و تولید اشکال به سطح جدیدی رسیده است.
تفکیک آن از واژگان مشابه
شکل نباید با ’’الگو’’ (Pattern) که مفهومی انتزاعی تر دارد اشتباه گرفته شود. همچنین با ’’بافت’’ (Texture) که به ویژگی های سطحی اشاره دارد تفاوت دارد. ’’طرح’’ (Design) نیز مفهومی گسترده تر دارد که ممکن است شامل چندین شکل باشد.
شیوه پیاده سازی واژه در زبان های برنامه نویسی مختلف
در پایتون: کتابخانه OpenCV برای تشخیص و پردازش اشکال
در JavaScript: Canvas API برای رسم اشکال دو بعدی
در C++: کتابخانه CGAL برای پردازش هندسی اشکال
در Java: کلاس Shape در بسته java.awt
در R: بسته imager برای تحلیل اشکال در تصاویر
چالش ها یا سوءبرداشت های رایج در مورد آن
یک باور غلط این است که اشکال همیشه باید به صورت بسته تعریف شوند، در حالی که اشکال باز نیز در بسیاری از کاربردها استفاده می شوند. چالش اصلی در سیستم های واقعی، تشخیص اشکال در شرایط نویزی یا با دید جزئی است. در مدلسازی سه بعدی، نمایش دقیق اشکال پیچیده می تواند از نظر محاسباتی پرهزینه باشد.
نتیجه گیری کاربردی برای استفاده در متون تخصصی و آموزشی
درک و پردازش اشکال از مهارت های اساسی در بسیاری از حوزه های فناوری اطلاعات است. در آموزش این مفهوم، تاکید بر تفاوت بین روش های برداری و پیکسلی و کاربردهای هرکدام مهم است. برای پروژه های عملی، انتخاب ابزارها و الگوریتم های مناسب بر اساس نوع شکل و کاربرد توصیه می شود.
شکل (Shape) در فناوری اطلاعات به ویژگی های هندسی و ساختاری اشیاء در فضای دو بعدی یا سه بعدی اشاره دارد که معمولاً توسط مرزها یا سطوح خارجی تعریف می شوند. این مفهوم در حوزه های مختلفی از پردازش تصویر و بینایی ماشین تا مدلسازی سه بعدی و طراحی رابط کاربری کاربرد دارد. اشکال می توانند ساده (مانند دایره، مربع، مثلث) یا پیچیده (مانند اشکال ارگانیک و آزاد) باشند و به صورت ریاضی یا مجموعه ای از پیکسل ها/نقاط توصیف شوند.
کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات
در پردازش تصویر، تشخیص اشکال پایه ای برای تحلیل تصاویر است. در گرافیک کامپیوتری، اشکال بلوک های سازنده مدل های سه بعدی هستند. در رابط های کاربری، اشکال عناصر بصری را تشکیل می دهند. در یادگیری ماشین، ویژگی های شکل برای طبقه بندی اشیاء استفاده می شوند. در GIS، اشکال برای نمایش ویژگی های جغرافیایی کاربرد دارند. در طراحی بازی، اشکال پایه ای برای ایجاد محیط ها و شخصیت ها هستند.
مثال های واقعی و کاربردی در زندگی یا پروژه های IT
تشخیص اشکال هندسی در تصاویر پزشکی
مدلسازی سه بعدی اشیاء برای بازی های کامپیوتری
استخراج ویژگی های شکل از تصاویر ماهواره ای
طراحی آیکون ها و عناصر رابط کاربری
بازشناسی دستخط بر اساس شکل حروف
تحلیل حرکت بر اساس تغییر شکل اشیاء در ویدئو
نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها
در سیستم های بینایی ماشین، استخراج ویژگی های شکل مرحله ای کلیدی است. در موتورهای بازی، بهینه سازی نمایش اشکال بر عملکرد تاثیر می گذارد. در نرم افزارهای CAD، دقت نمایش اشکال اهمیت ویژه ای دارد. در سیستم های تشخیص الگو، اشکال به عنوان ویژگی های تشخیصی استفاده می شوند. در رابط های کاربری مدرن، انیمیشن های تغییر شکل تجربه کاربری را بهبود می دهند.
شروع استفاده از این واژه در تاریخچه فناوری و تکامل آن در سال های مختلف
تحلیل اشکال در پردازش تصویر به دهه 1960 بازمی گردد. در دهه 1980، استانداردهای اولیه برای گرافیک برداری توسعه یافت. در دهه 1990، الگوریتم های تشخیص شکل پیشرفت چشمگیری داشتند. در دهه 2000، روش های مبتنی بر یادگیری ماشین برای تحلیل شکل ظهور کردند. امروزه با پیشرفت شبکه های عصبی عمیق، تشخیص و تولید اشکال به سطح جدیدی رسیده است.
تفکیک آن از واژگان مشابه
شکل نباید با ’’الگو’’ (Pattern) که مفهومی انتزاعی تر دارد اشتباه گرفته شود. همچنین با ’’بافت’’ (Texture) که به ویژگی های سطحی اشاره دارد تفاوت دارد. ’’طرح’’ (Design) نیز مفهومی گسترده تر دارد که ممکن است شامل چندین شکل باشد.
شیوه پیاده سازی واژه در زبان های برنامه نویسی مختلف
در پایتون: کتابخانه OpenCV برای تشخیص و پردازش اشکال
در JavaScript: Canvas API برای رسم اشکال دو بعدی
در C++: کتابخانه CGAL برای پردازش هندسی اشکال
در Java: کلاس Shape در بسته java.awt
در R: بسته imager برای تحلیل اشکال در تصاویر
چالش ها یا سوءبرداشت های رایج در مورد آن
یک باور غلط این است که اشکال همیشه باید به صورت بسته تعریف شوند، در حالی که اشکال باز نیز در بسیاری از کاربردها استفاده می شوند. چالش اصلی در سیستم های واقعی، تشخیص اشکال در شرایط نویزی یا با دید جزئی است. در مدلسازی سه بعدی، نمایش دقیق اشکال پیچیده می تواند از نظر محاسباتی پرهزینه باشد.
نتیجه گیری کاربردی برای استفاده در متون تخصصی و آموزشی
درک و پردازش اشکال از مهارت های اساسی در بسیاری از حوزه های فناوری اطلاعات است. در آموزش این مفهوم، تاکید بر تفاوت بین روش های برداری و پیکسلی و کاربردهای هرکدام مهم است. برای پروژه های عملی، انتخاب ابزارها و الگوریتم های مناسب بر اساس نوع شکل و کاربرد توصیه می شود.
مقدمه مفهومی درباره واژه
اشتراک (Share) در فناوری اطلاعات به فرآیند تقسیم منابع، داده ها یا خدمات بین چندین کاربر، فرآیند یا سیستم اشاره دارد. این مفهوم از ابتدای ظهور شبکه های کامپیوتری وجود داشته و امروزه در اشکال پیشرفته تری مانند محاسبات ابری و سیستم های توزیع شده تکامل یافته است. اشتراک گذاری می تواند به صورت همزمان یا ناهمزمان، با سطوح مختلف دسترسی و با مکانیزم های امنیتی متفاوت پیاده سازی شود. در بسیاری از سیستم ها، اشتراک گذاری به عنوان یکی از ویژگی های کلیدی برای افزایش بهره وری و کاهش هزینه ها محسوب می شود.
کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات
در سیستم های عامل، اشتراک فایل ها و چاپگرها بین کاربران
در شبکه های اجتماعی، اشتراک محتوا بین کاربران
در محاسبات ابری، اشتراک منابع بین چندین مشتری
در برنامه نویسی موازی، اشتراک حافظه بین رشته ها
در سیستم های توزیع شده، اشتراک داده بین گره ها
در پایگاه داده، اشتراک اطلاعات بین برنامه های مختلف
مثال های واقعی و کاربردی در زندگی یا پروژه های IT
اشتراک فایل در سیستم های مانند Dropbox یا Google Drive
اشتراک صفحه نمایش در ابزارهای کنفرانس از راه دور
اشتراک منابع در مراکز داده مجازی سازی شده
اشتراک داده بین میکروسرویس ها در معماری های مدرن
اشتراک اتصال اینترنت بین چندین دستگاه
اشتراک سخت افزارهای خاص مانند GPU بین ماشین های مجازی
نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها
در معماری کلاینت-سرور، اشتراک منابع مرکزی از اصول پایه است
در سیستم های توزیع شده، مکانیزم های اشتراک داده پیچیده تر می شوند
در رایانش ابری، اشتراک منابع به صورت پویا و انعطاف پذیر انجام می شود
در برنامه نویسی موازی، مدیریت صحیح حافظه مشترک اهمیت ویژه ای دارد
در معماری های مدرن، اشتراک از طریق APIها و سرویس های وب استاندارد شده است
شروع استفاده از این واژه در تاریخچه فناوری و تکامل آن در سال های مختلف
مفهوم اشتراک به اولین شبکه های کامپیوتری در دهه 1960 بازمی گردد
در دهه 1980، سیستم های اشتراک فایل مانند NFS معرفی شدند
دهه 1990 شاهد ظهور اولین سیستم های اشتراک گذاری همتا به همتا بود
در دهه 2000، خدمات اشتراک ابری مانند Dropbox محبوبیت یافتند
امروزه با ظهور فناوری های بلاکچین، اشتراک داده به سطح جدیدی رسیده است
تفکیک آن از واژگان مشابه
اشتراک نباید با ’’انتقال’’ (Transfer) که جابجایی مالکیت است اشتباه گرفته شود
همچنین با ’’همگام سازی’’ (Sync) که به بروزرسانی نسخه های مختلف اشاره دارد تفاوت دارد
’’دسترسی’’ (Access) نیز مفهومی متفاوت دارد که به امکان استفاده اشاره می کند
شیوه پیاده سازی واژه در زبان های برنامه نویسی مختلف
در پایتون: ماژول multiprocessing برای اشتراک حافظه بین فرآیندها
در جاوا: کلاس SharedMemory در بسته java.lang
در C++: حافظه مشترک با استفاده از shared_ptr
در سیستم عامل ها: syscallهای مربوط به اشتراک فایل و حافظه
در شبکه: پروتکل هایی مانند SMB برای اشتراک فایل
چالش ها یا سوءبرداشت های رایج در مورد آن
یک باور غلط این است که اشتراک همیشه عملکرد را بهبود می بخشد، در حالی که ممکن است باعث ایجاد گلوگاه شود
چالش اصلی در سیستم های توزیع شده، حفظ یکپارچگی داده های مشترک است
در محیط های امنیتی، اشتراک ممکن است سطح حمله را افزایش دهد
نتیجه گیری کاربردی برای استفاده در متون تخصصی و آموزشی
اشتراک از مفاهیم بنیادی در سیستم های مدرن است
در آموزش این مفهوم، تاکید بر جنبه های امنیتی و مدیریت منابع مهم است
برای پروژه های عملی، طراحی مکانیزم های اشتراک مناسب بر اساس نیازمندی ها توصیه می شود
اشتراک (Share) در فناوری اطلاعات به فرآیند تقسیم منابع، داده ها یا خدمات بین چندین کاربر، فرآیند یا سیستم اشاره دارد. این مفهوم از ابتدای ظهور شبکه های کامپیوتری وجود داشته و امروزه در اشکال پیشرفته تری مانند محاسبات ابری و سیستم های توزیع شده تکامل یافته است. اشتراک گذاری می تواند به صورت همزمان یا ناهمزمان، با سطوح مختلف دسترسی و با مکانیزم های امنیتی متفاوت پیاده سازی شود. در بسیاری از سیستم ها، اشتراک گذاری به عنوان یکی از ویژگی های کلیدی برای افزایش بهره وری و کاهش هزینه ها محسوب می شود.
کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات
در سیستم های عامل، اشتراک فایل ها و چاپگرها بین کاربران
در شبکه های اجتماعی، اشتراک محتوا بین کاربران
در محاسبات ابری، اشتراک منابع بین چندین مشتری
در برنامه نویسی موازی، اشتراک حافظه بین رشته ها
در سیستم های توزیع شده، اشتراک داده بین گره ها
در پایگاه داده، اشتراک اطلاعات بین برنامه های مختلف
مثال های واقعی و کاربردی در زندگی یا پروژه های IT
اشتراک فایل در سیستم های مانند Dropbox یا Google Drive
اشتراک صفحه نمایش در ابزارهای کنفرانس از راه دور
اشتراک منابع در مراکز داده مجازی سازی شده
اشتراک داده بین میکروسرویس ها در معماری های مدرن
اشتراک اتصال اینترنت بین چندین دستگاه
اشتراک سخت افزارهای خاص مانند GPU بین ماشین های مجازی
نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها
در معماری کلاینت-سرور، اشتراک منابع مرکزی از اصول پایه است
در سیستم های توزیع شده، مکانیزم های اشتراک داده پیچیده تر می شوند
در رایانش ابری، اشتراک منابع به صورت پویا و انعطاف پذیر انجام می شود
در برنامه نویسی موازی، مدیریت صحیح حافظه مشترک اهمیت ویژه ای دارد
در معماری های مدرن، اشتراک از طریق APIها و سرویس های وب استاندارد شده است
شروع استفاده از این واژه در تاریخچه فناوری و تکامل آن در سال های مختلف
مفهوم اشتراک به اولین شبکه های کامپیوتری در دهه 1960 بازمی گردد
در دهه 1980، سیستم های اشتراک فایل مانند NFS معرفی شدند
دهه 1990 شاهد ظهور اولین سیستم های اشتراک گذاری همتا به همتا بود
در دهه 2000، خدمات اشتراک ابری مانند Dropbox محبوبیت یافتند
امروزه با ظهور فناوری های بلاکچین، اشتراک داده به سطح جدیدی رسیده است
تفکیک آن از واژگان مشابه
اشتراک نباید با ’’انتقال’’ (Transfer) که جابجایی مالکیت است اشتباه گرفته شود
همچنین با ’’همگام سازی’’ (Sync) که به بروزرسانی نسخه های مختلف اشاره دارد تفاوت دارد
’’دسترسی’’ (Access) نیز مفهومی متفاوت دارد که به امکان استفاده اشاره می کند
شیوه پیاده سازی واژه در زبان های برنامه نویسی مختلف
در پایتون: ماژول multiprocessing برای اشتراک حافظه بین فرآیندها
در جاوا: کلاس SharedMemory در بسته java.lang
در C++: حافظه مشترک با استفاده از shared_ptr
در سیستم عامل ها: syscallهای مربوط به اشتراک فایل و حافظه
در شبکه: پروتکل هایی مانند SMB برای اشتراک فایل
چالش ها یا سوءبرداشت های رایج در مورد آن
یک باور غلط این است که اشتراک همیشه عملکرد را بهبود می بخشد، در حالی که ممکن است باعث ایجاد گلوگاه شود
چالش اصلی در سیستم های توزیع شده، حفظ یکپارچگی داده های مشترک است
در محیط های امنیتی، اشتراک ممکن است سطح حمله را افزایش دهد
نتیجه گیری کاربردی برای استفاده در متون تخصصی و آموزشی
اشتراک از مفاهیم بنیادی در سیستم های مدرن است
در آموزش این مفهوم، تاکید بر جنبه های امنیتی و مدیریت منابع مهم است
برای پروژه های عملی، طراحی مکانیزم های اشتراک مناسب بر اساس نیازمندی ها توصیه می شود
بی میل
کمرنگ، محو شده
سایه دار
لرزاندن، تکان دادن
شرمنده کردن، شرمنده
تقسیم کردن، به اشتراک گذاشتن
سایه انداختن، سایه
اصلاح کردن
پاره کردن، خرد کن
آسیب، خسارت، زیان
خیسانده، خیس شده
سایه انداختن، سایه
تاریک، سایه دار
ترسان، ترسیده
مهر و موم شده
ریختن