- Secondary
ثانویّه
معنی Secondary - جستجوی لغت در جدول جو
- Secondary
مقدمه مفهومی درباره واژه
در فناوری اطلاعات، اصطلاح ثانویه به هر عنصر، سیستم یا عملکردی اطلاق می شود که نقش پشتیبان یا تکمیلی نسبت به سیستم اصلی دارد. این مفهوم در طراحی سیستم های تحمل پذیر خطا، ذخیره سازی داده و معماری شبکه اهمیت ویژه ای پیدا می کند. سیستم های ثانویه معمولاً زمانی فعال می شوند که سیستم اولیه از کار بیفتد یا نیاز به تعادل بار باشد.
کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات
ثانویه در حوزه های مختلف فناوری اطلاعات کاربرد دارد:
- در ذخیره سازی: دیسک ها یا سرورهای ثانویه
- در شبکه: مسیریاب های ثانویه
- در پایگاه داده: ایندکس های ثانویه
- در امنیت: احراز هویت ثانویه
- در توسعه نرم افزار: توابع callback ثانویه
مثال های واقعی و کاربردی در زندگی یا پروژه های IT
نمونه های متداول شامل:
- سرور DNS ثانویه
- کنترلر دامنه ثانویه در Active Directory
- هارد دیسک ثانویه برای بک آپ
- منبع تغذیه ثانویه در سرورها
- کارت شبکه ثانویه
نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها
ثانویه نقش حیاتی در معماری سیستم ها دارد:
- افزایش قابلیت اطمینان سیستم
- ارائه راهکارهای تحمل خطا
- امکان تعادل بار در شبکه
- بهبود عملکرد در حالت failover
- پشتیبانی از بازیابی پس از فاجعه
شروع استفاده از این واژه در تاریخچه فناوری و تکامل آن در سال های مختلف
مفهوم سیستم های ثانویه از دهه 1960 با توسعه سیستم های تحمل پذیر خطا آغاز شد. در دهه 1990 با گسترش شبکه های سازمانی، اهمیت آن افزایش یافت. امروزه در معماری های ابری و توزیع شده، سیستم های ثانویه به استانداردی ضروری تبدیل شده اند.
تفکیک آن از واژگان مشابه
ثانویه با چند مفهوم مرتبط تفاوت دارد:
- Primary: سیستم یا منبع اصلی
- Redundant: سیستم های اضافی هم سطح
- Backup: نسخه های پشتیبان موقت
- Failover: سیستم های جایگزین خودکار
شیوه پیاده سازی واژه در زبان های برنامه نویسی مختلف
پیاده سازی ثانویه در فناوری های مختلف:
- در Python: پیاده سازی decoratorهای ثانویه
- در Java: استفاده از interfaceهای ثانویه
- در شبکه: پیکربندی BGP ثانویه
- در پایگاه داده: ایجاد ایندکس ثانویه
- در سیستم عامل: تنظیم DNS ثانویه
چالش ها یا سوءبرداشت های رایج در مورد آن
چالش های اصلی شامل:
- همگام سازی با سیستم اولیه
- هزینه نگهداری سیستم های ثانویه
- تأخیر در فعال سازی
- پیچیدگی مدیریتی
سوءبرداشت رایج این است که سیستم های ثانویه همیشه آماده به کار هستند.
نتیجه گیری کاربردی برای استفاده در متون تخصصی و آموزشی
طراحی مناسب سیستم های ثانویه برای ایجاد زیرساخت های مقاوم ضروری است. در آموزش باید به الگوهای طراحی، روش های همگام سازی و سناریوهای failover توجه ویژه شود.
در فناوری اطلاعات، اصطلاح ثانویه به هر عنصر، سیستم یا عملکردی اطلاق می شود که نقش پشتیبان یا تکمیلی نسبت به سیستم اصلی دارد. این مفهوم در طراحی سیستم های تحمل پذیر خطا، ذخیره سازی داده و معماری شبکه اهمیت ویژه ای پیدا می کند. سیستم های ثانویه معمولاً زمانی فعال می شوند که سیستم اولیه از کار بیفتد یا نیاز به تعادل بار باشد.
کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات
ثانویه در حوزه های مختلف فناوری اطلاعات کاربرد دارد:
- در ذخیره سازی: دیسک ها یا سرورهای ثانویه
- در شبکه: مسیریاب های ثانویه
- در پایگاه داده: ایندکس های ثانویه
- در امنیت: احراز هویت ثانویه
- در توسعه نرم افزار: توابع callback ثانویه
مثال های واقعی و کاربردی در زندگی یا پروژه های IT
نمونه های متداول شامل:
- سرور DNS ثانویه
- کنترلر دامنه ثانویه در Active Directory
- هارد دیسک ثانویه برای بک آپ
- منبع تغذیه ثانویه در سرورها
- کارت شبکه ثانویه
نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها
ثانویه نقش حیاتی در معماری سیستم ها دارد:
- افزایش قابلیت اطمینان سیستم
- ارائه راهکارهای تحمل خطا
- امکان تعادل بار در شبکه
- بهبود عملکرد در حالت failover
- پشتیبانی از بازیابی پس از فاجعه
شروع استفاده از این واژه در تاریخچه فناوری و تکامل آن در سال های مختلف
مفهوم سیستم های ثانویه از دهه 1960 با توسعه سیستم های تحمل پذیر خطا آغاز شد. در دهه 1990 با گسترش شبکه های سازمانی، اهمیت آن افزایش یافت. امروزه در معماری های ابری و توزیع شده، سیستم های ثانویه به استانداردی ضروری تبدیل شده اند.
تفکیک آن از واژگان مشابه
ثانویه با چند مفهوم مرتبط تفاوت دارد:
- Primary: سیستم یا منبع اصلی
- Redundant: سیستم های اضافی هم سطح
- Backup: نسخه های پشتیبان موقت
- Failover: سیستم های جایگزین خودکار
شیوه پیاده سازی واژه در زبان های برنامه نویسی مختلف
پیاده سازی ثانویه در فناوری های مختلف:
- در Python: پیاده سازی decoratorهای ثانویه
- در Java: استفاده از interfaceهای ثانویه
- در شبکه: پیکربندی BGP ثانویه
- در پایگاه داده: ایجاد ایندکس ثانویه
- در سیستم عامل: تنظیم DNS ثانویه
چالش ها یا سوءبرداشت های رایج در مورد آن
چالش های اصلی شامل:
- همگام سازی با سیستم اولیه
- هزینه نگهداری سیستم های ثانویه
- تأخیر در فعال سازی
- پیچیدگی مدیریتی
سوءبرداشت رایج این است که سیستم های ثانویه همیشه آماده به کار هستند.
نتیجه گیری کاربردی برای استفاده در متون تخصصی و آموزشی
طراحی مناسب سیستم های ثانویه برای ایجاد زیرساخت های مقاوم ضروری است. در آموزش باید به الگوهای طراحی، روش های همگام سازی و سناریوهای failover توجه ویژه شود.
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
به طور ثانویّه، ثانیاً
دوّمین، دوّماً
مقدمه مفهومی درباره واژه
در طراحی رابط کاربری و تجربه کاربری (UI/UX)، رنگ های ثانویه به رنگ هایی اطلاق می شوند که از ترکیب دو رنگ اصلی در یک مدل رنگی مشخص ایجاد می شوند. در مدل رنگی RGB (قرمز، سبز، آبی) که در نمایشگرهای دیجیتال استفاده می شود، رنگ های ثانویه شامل فیروزه ای (سبز+آبی)، ارغوانی (قرمز+آبی) و زرد (قرمز+سبز) هستند. این رنگ ها نقش مهمی در ایجاد پالت های رنگی هماهنگ و جذاب برای برنامه ها و وبسایت ها دارند.
کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات
رنگ های ثانویه در حوزه های مختلف فناوری اطلاعات کاربرد دارند:
- در طراحی رابط کاربری: ایجاد سلسله مراتب بصری
- در توسعه وب: طراحی تم های رنگی
- در داده نمایی: تفکیک گروه های داده
- در بازی سازی: ایجاد محیط های جذاب
- در برندینگ دیجیتال: تقویت هویت بصری
مثال های واقعی و کاربردی در زندگی یا پروژه های IT
نمونه های متداول شامل:
- استفاده از رنگ زرد برای هایلایت کردن عناصر مهم
- کاربرد رنگ فیروزه ای در دکمه های فراخوان عمل
- استفاده از رنگ ارغوانی برای نشان دادن حالت hover
- پالت های رنگی Material Design
- تم های رنگی Bootstrap
نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها
رنگ های ثانویه نقش حیاتی در معماری سیستم ها دارد:
- بهبود خوانایی و کاربردپذیری رابط ها
- ایجاد تمایز بین عناصر مختلف
- انتقال احساس و مفهوم بصری
- تقویت هویت برند
- راهنمایی کاربران در فرآیندها
شروع استفاده از این واژه در تاریخچه فناوری و تکامل آن در سال های مختلف
مفهوم رنگ های ثانویه به نظریه های رنگ در قرن 18 بازمی گردد. در فناوری اطلاعات، از دهه 1970 با ظهور نمایشگرهای رنگی اهمیت یافت. امروزه با پیشرفت نمایشگرها و استانداردهای رنگی مانند sRGB، مدیریت رنگ های ثانویه به علمی دقیق تبدیل شده است.
تفکیک آن از واژگان مشابه
رنگ های ثانویه با چند مفهوم مرتبط تفاوت دارد:
- رنگ های اصلی: قرمز، سبز، آبی در RGB
- رنگ های سوم: ترکیب سه رنگ اصلی
- رنگ های مکمل: روبروی هم در چرخه رنگ
- رنگ های گرم و سرد: بر اساس روانشناسی رنگ
شیوه پیاده سازی واژه در زبان های برنامه نویسی مختلف
پیاده سازی رنگ های ثانویه در فناوری های مختلف:
- در CSS: استفاده از کدهای HEX یا RGB
- در Android: تعریف در فایل های colors.xml
- در iOS: استفاده از UIColor
- در طراحی گرافیک: کار با ابزارهای انتخاب رنگ
- در پایتون: کتابخانه هایی مانند matplotlib
چالش ها یا سوءبرداشت های رایج در مورد آن
چالش های اصلی شامل:
- تفاوت نمایش رنگ در دستگاه های مختلف
- مشکلات دسترسی برای کاربران کم بینا
- هماهنگی رنگ ها در پالت های مختلف
- تأثیر روانشناسی رنگ ها بر کاربران
سوءبرداشت رایج این است که رنگ های ثانویه اهمیت کمتری دارند.
نتیجه گیری کاربردی برای استفاده در متون تخصصی و آموزشی
استفاده هوشمندانه از رنگ های ثانویه می تواند تجربه کاربری را به طور چشمگیری بهبود بخشد. در آموزش باید به اصول نظریه رنگ، دسترسی پذیری و روانشناسی رنگ توجه ویژه شود.
در طراحی رابط کاربری و تجربه کاربری (UI/UX)، رنگ های ثانویه به رنگ هایی اطلاق می شوند که از ترکیب دو رنگ اصلی در یک مدل رنگی مشخص ایجاد می شوند. در مدل رنگی RGB (قرمز، سبز، آبی) که در نمایشگرهای دیجیتال استفاده می شود، رنگ های ثانویه شامل فیروزه ای (سبز+آبی)، ارغوانی (قرمز+آبی) و زرد (قرمز+سبز) هستند. این رنگ ها نقش مهمی در ایجاد پالت های رنگی هماهنگ و جذاب برای برنامه ها و وبسایت ها دارند.
کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات
رنگ های ثانویه در حوزه های مختلف فناوری اطلاعات کاربرد دارند:
- در طراحی رابط کاربری: ایجاد سلسله مراتب بصری
- در توسعه وب: طراحی تم های رنگی
- در داده نمایی: تفکیک گروه های داده
- در بازی سازی: ایجاد محیط های جذاب
- در برندینگ دیجیتال: تقویت هویت بصری
مثال های واقعی و کاربردی در زندگی یا پروژه های IT
نمونه های متداول شامل:
- استفاده از رنگ زرد برای هایلایت کردن عناصر مهم
- کاربرد رنگ فیروزه ای در دکمه های فراخوان عمل
- استفاده از رنگ ارغوانی برای نشان دادن حالت hover
- پالت های رنگی Material Design
- تم های رنگی Bootstrap
نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها
رنگ های ثانویه نقش حیاتی در معماری سیستم ها دارد:
- بهبود خوانایی و کاربردپذیری رابط ها
- ایجاد تمایز بین عناصر مختلف
- انتقال احساس و مفهوم بصری
- تقویت هویت برند
- راهنمایی کاربران در فرآیندها
شروع استفاده از این واژه در تاریخچه فناوری و تکامل آن در سال های مختلف
مفهوم رنگ های ثانویه به نظریه های رنگ در قرن 18 بازمی گردد. در فناوری اطلاعات، از دهه 1970 با ظهور نمایشگرهای رنگی اهمیت یافت. امروزه با پیشرفت نمایشگرها و استانداردهای رنگی مانند sRGB، مدیریت رنگ های ثانویه به علمی دقیق تبدیل شده است.
تفکیک آن از واژگان مشابه
رنگ های ثانویه با چند مفهوم مرتبط تفاوت دارد:
- رنگ های اصلی: قرمز، سبز، آبی در RGB
- رنگ های سوم: ترکیب سه رنگ اصلی
- رنگ های مکمل: روبروی هم در چرخه رنگ
- رنگ های گرم و سرد: بر اساس روانشناسی رنگ
شیوه پیاده سازی واژه در زبان های برنامه نویسی مختلف
پیاده سازی رنگ های ثانویه در فناوری های مختلف:
- در CSS: استفاده از کدهای HEX یا RGB
- در Android: تعریف در فایل های colors.xml
- در iOS: استفاده از UIColor
- در طراحی گرافیک: کار با ابزارهای انتخاب رنگ
- در پایتون: کتابخانه هایی مانند matplotlib
چالش ها یا سوءبرداشت های رایج در مورد آن
چالش های اصلی شامل:
- تفاوت نمایش رنگ در دستگاه های مختلف
- مشکلات دسترسی برای کاربران کم بینا
- هماهنگی رنگ ها در پالت های مختلف
- تأثیر روانشناسی رنگ ها بر کاربران
سوءبرداشت رایج این است که رنگ های ثانویه اهمیت کمتری دارند.
نتیجه گیری کاربردی برای استفاده در متون تخصصی و آموزشی
استفاده هوشمندانه از رنگ های ثانویه می تواند تجربه کاربری را به طور چشمگیری بهبود بخشد. در آموزش باید به اصول نظریه رنگ، دسترسی پذیری و روانشناسی رنگ توجه ویژه شود.