- Rectory
کشیش خانه
معنی Rectory - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
بازگرداندن، بازیابی کردن
اصلاح کردن
پیروزی
مقدمه مفهومی درباره واژه
واژه ’’Restore’’ به معنای برگرداندن سیستم، داده ها یا تنظیمات به حالت قبلی یا اولیه است. این فرآیند ممکن است شامل بازگردانی از نسخه پشتیبان، بازیابی تنظیمات پیش فرض، یا بازسازی سیستم از یک وضعیت سالم باشد.
کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات
در دنیای فناوری اطلاعات، ’’restore’’ معمولاً به فرآیند بازیابی داده ها یا سیستم ها از یک نسخه پشتیبان یا نقطه بازیابی اشاره دارد که به منظور بازگشت به وضعیت قبلی انجام می شود.
مثال های واقعی و کاربردی در زندگی یا پروژه های IT
در صورتی که یک سیستم به دلیل خرابی یا حملات سایبری از کار بیفتد، فرآیند بازیابی می تواند شامل استفاده از نسخه پشتیبان برای بازگرداندن داده ها و اطلاعات به حالت اولیه باشد.
نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها
در معماری سیستم ها و نرم افزارها، فرآیند بازیابی اطلاعات از نسخه های پشتیبان یا نقاط بازیابی به منظور جلوگیری از از دست رفتن داده ها و حفظ یکپارچگی سیستم اهمیت زیادی دارد.
شروع استفاده از این واژه در تاریخچه فناوری و تکامل آن در سال های مختلف
واژه ’’restore’’ در دهه های ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰ در زمینه های مختلف از جمله سیستم های ذخیره سازی و پشتیبان گیری رایج شد و از آن زمان تا به حال جزء مفاهیم اصلی فناوری اطلاعات باقی مانده است.
تفکیک آن از واژگان مشابه
واژه ’’restore’’ با ’’recover’’ تفاوت دارد. در حالی که ’’restore’’ به معنای بازگرداندن سیستم به وضعیت قبلی است، ’’recover’’ معمولاً به فرآیند بازیابی داده ها یا اطلاعات از خرابی ها و مشکلات اشاره دارد.
شیوه پیاده سازی واژه در زبان های برنامه نویسی مختلف
در زبان های برنامه نویسی و سیستم های مدیریت پایگاه داده، فرآیند بازیابی معمولاً از طریق دستورات خاصی مانند `restore` در SQL یا استفاده از نسخه های پشتیبان خودکار انجام می شود.
چالش ها یا سوءبرداشت های رایج در مورد آن
سوءبرداشت رایج این است که بازیابی همیشه به سادگی قابل انجام است. در واقع، بازیابی ممکن است با چالش های مربوط به عدم دسترسی به نسخه پشتیبان یا خرابی های پیچیده سیستم مواجه شود.
نتیجه گیری کاربردی برای استفاده در متون تخصصی و آموزشی
بازیابی و بازگرداندن داده ها یا سیستم ها باید به طور منظم و با استفاده از روش های مناسب انجام شود تا از مشکلات داده ای و از دست رفتن اطلاعات جلوگیری شود.
بازیابی، داده ها، سیستم ها
واژه ’’Restore’’ به معنای برگرداندن سیستم، داده ها یا تنظیمات به حالت قبلی یا اولیه است. این فرآیند ممکن است شامل بازگردانی از نسخه پشتیبان، بازیابی تنظیمات پیش فرض، یا بازسازی سیستم از یک وضعیت سالم باشد.
کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات
در دنیای فناوری اطلاعات، ’’restore’’ معمولاً به فرآیند بازیابی داده ها یا سیستم ها از یک نسخه پشتیبان یا نقطه بازیابی اشاره دارد که به منظور بازگشت به وضعیت قبلی انجام می شود.
مثال های واقعی و کاربردی در زندگی یا پروژه های IT
در صورتی که یک سیستم به دلیل خرابی یا حملات سایبری از کار بیفتد، فرآیند بازیابی می تواند شامل استفاده از نسخه پشتیبان برای بازگرداندن داده ها و اطلاعات به حالت اولیه باشد.
نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها
در معماری سیستم ها و نرم افزارها، فرآیند بازیابی اطلاعات از نسخه های پشتیبان یا نقاط بازیابی به منظور جلوگیری از از دست رفتن داده ها و حفظ یکپارچگی سیستم اهمیت زیادی دارد.
شروع استفاده از این واژه در تاریخچه فناوری و تکامل آن در سال های مختلف
واژه ’’restore’’ در دهه های ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰ در زمینه های مختلف از جمله سیستم های ذخیره سازی و پشتیبان گیری رایج شد و از آن زمان تا به حال جزء مفاهیم اصلی فناوری اطلاعات باقی مانده است.
تفکیک آن از واژگان مشابه
واژه ’’restore’’ با ’’recover’’ تفاوت دارد. در حالی که ’’restore’’ به معنای بازگرداندن سیستم به وضعیت قبلی است، ’’recover’’ معمولاً به فرآیند بازیابی داده ها یا اطلاعات از خرابی ها و مشکلات اشاره دارد.
شیوه پیاده سازی واژه در زبان های برنامه نویسی مختلف
در زبان های برنامه نویسی و سیستم های مدیریت پایگاه داده، فرآیند بازیابی معمولاً از طریق دستورات خاصی مانند `restore` در SQL یا استفاده از نسخه های پشتیبان خودکار انجام می شود.
چالش ها یا سوءبرداشت های رایج در مورد آن
سوءبرداشت رایج این است که بازیابی همیشه به سادگی قابل انجام است. در واقع، بازیابی ممکن است با چالش های مربوط به عدم دسترسی به نسخه پشتیبان یا خرابی های پیچیده سیستم مواجه شود.
نتیجه گیری کاربردی برای استفاده در متون تخصصی و آموزشی
بازیابی و بازگرداندن داده ها یا سیستم ها باید به طور منظم و با استفاده از روش های مناسب انجام شود تا از مشکلات داده ای و از دست رفتن اطلاعات جلوگیری شود.
بازیابی، داده ها، سیستم ها
جواب تند دادن، پاسخ دادن
ثبت کردن، ضبط کردن
خواننده
مقدمه مفهومی درباره واژه
واژه ’’record’’ به معنای فرآیند ذخیره و ثبت اطلاعات یا داده ها برای استفاده های آینده است. این داده ها می توانند شامل متنی، صوتی، تصویری یا هر نوع اطلاعات دیگری باشند. در زمینه های مختلف، این واژه به روش های مختلفی مانند ضبط صدا، ذخیره سازی داده ها در پایگاه های اطلاعاتی یا سیستم های رایانه ای استفاده می شود.
کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات
در برنامه نویسی و فناوری اطلاعات، ’’record’’ معمولاً به یک واحد از داده ها که در پایگاه داده ها ذخیره می شود اشاره دارد. در برنامه نویسی، رکوردها معمولاً به عنوان مجموعه ای از فیلدها (مانند نام، تاریخ تولد، شماره تلفن) تعریف می شوند که اطلاعات مربوط به یک موجودیت را ذخیره می کنند.
مثال های واقعی و کاربردی در زندگی یا پروژه های IT
در یک سیستم مدیریت پایگاه داده (DBMS)، ’’record’’ می تواند یک ردیف در یک جدول باشد که شامل تمام اطلاعات مربوط به یک موجودیت خاص، مانند اطلاعات کاربر یا تراکنش مالی است. در سیستم های ضبط صوتی، ’’record’’ به فرآیند ضبط و ذخیره سازی صدا برای پخش مجدد اشاره دارد.
نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها
در معماری نرم افزار، رکوردها معمولاً در پایگاه های داده به عنوان واحد ذخیره سازی داده ها استفاده می شوند. این داده ها می توانند به طور ساختاریافته و با استفاده از مدل های داده ای مختلف (رابط های جدولی، مستندات، گراف ها) ذخیره شوند.
شروع استفاده از این واژه در تاریخچه فناوری و تکامل آن در سال های مختلف
واژه ’’record’’ در ابتدا در زمینه های ضبط صدا و اطلاعات آغاز شد و با رشد سیستم های اطلاعاتی و پایگاه های داده، کاربرد آن در زمینه ذخیره سازی داده ها در سیستم های رایانه ای گسترش یافت.
تفکیک آن از واژگان مشابه
واژه ’’record’’ با واژه هایی مانند ’’file’’ (پرونده) و ’’log’’ (گزارش) مقایسه می شود. در حالی که ’’record’’ به طور خاص به یک واحد داده ذخیره شده اشاره دارد، ’’file’’ معمولاً به مجموعه ای از داده ها اشاره دارد که در یک مکان ذخیره شده اند و ’’log’’ به ثبت رویدادها یا عملیات های سیستم اشاره دارد.
شیوه پیاده سازی واژه در زبان های برنامه نویسی مختلف
در زبان های برنامه نویسی مانند Python یا Java، ’’record’’ ممکن است به عنوان یک شیء یا ساختار داده تعریف شود که شامل مجموعه ای از ویژگی ها است. این ویژگی ها می توانند شامل داده های مختلفی مانند اعداد، رشته ها و تاریخ ها باشند.
چالش ها یا سوءبرداشت های رایج در مورد آن
یک سوءبرداشت رایج این است که ’’record’’ تنها به ضبط صدا یا داده های صوتی محدود می شود. در واقع، این واژه در زمینه های مختلف فناوری اطلاعات برای ذخیره سازی انواع مختلف داده ها، از جمله داده های ساختاریافته در پایگاه های داده، استفاده می شود.
نتیجه گیری کاربردی برای استفاده در متون تخصصی و آموزشی
درک مفهوم ’’record’’ در سیستم های ذخیره سازی داده ها، به ویژه در پایگاه های داده و سیستم های مدیریت اطلاعات، ضروری است. این مفهوم برای طراحی و پیاده سازی سیستم های اطلاعاتی و نرم افزاری کارآمد اهمیت دارد.
سیستم های مدیریت پایگاه داده، ذخیره سازی داده ها، طراحی سیستم های اطلاعاتی
واژه ’’record’’ به معنای فرآیند ذخیره و ثبت اطلاعات یا داده ها برای استفاده های آینده است. این داده ها می توانند شامل متنی، صوتی، تصویری یا هر نوع اطلاعات دیگری باشند. در زمینه های مختلف، این واژه به روش های مختلفی مانند ضبط صدا، ذخیره سازی داده ها در پایگاه های اطلاعاتی یا سیستم های رایانه ای استفاده می شود.
کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات
در برنامه نویسی و فناوری اطلاعات، ’’record’’ معمولاً به یک واحد از داده ها که در پایگاه داده ها ذخیره می شود اشاره دارد. در برنامه نویسی، رکوردها معمولاً به عنوان مجموعه ای از فیلدها (مانند نام، تاریخ تولد، شماره تلفن) تعریف می شوند که اطلاعات مربوط به یک موجودیت را ذخیره می کنند.
مثال های واقعی و کاربردی در زندگی یا پروژه های IT
در یک سیستم مدیریت پایگاه داده (DBMS)، ’’record’’ می تواند یک ردیف در یک جدول باشد که شامل تمام اطلاعات مربوط به یک موجودیت خاص، مانند اطلاعات کاربر یا تراکنش مالی است. در سیستم های ضبط صوتی، ’’record’’ به فرآیند ضبط و ذخیره سازی صدا برای پخش مجدد اشاره دارد.
نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها
در معماری نرم افزار، رکوردها معمولاً در پایگاه های داده به عنوان واحد ذخیره سازی داده ها استفاده می شوند. این داده ها می توانند به طور ساختاریافته و با استفاده از مدل های داده ای مختلف (رابط های جدولی، مستندات، گراف ها) ذخیره شوند.
شروع استفاده از این واژه در تاریخچه فناوری و تکامل آن در سال های مختلف
واژه ’’record’’ در ابتدا در زمینه های ضبط صدا و اطلاعات آغاز شد و با رشد سیستم های اطلاعاتی و پایگاه های داده، کاربرد آن در زمینه ذخیره سازی داده ها در سیستم های رایانه ای گسترش یافت.
تفکیک آن از واژگان مشابه
واژه ’’record’’ با واژه هایی مانند ’’file’’ (پرونده) و ’’log’’ (گزارش) مقایسه می شود. در حالی که ’’record’’ به طور خاص به یک واحد داده ذخیره شده اشاره دارد، ’’file’’ معمولاً به مجموعه ای از داده ها اشاره دارد که در یک مکان ذخیره شده اند و ’’log’’ به ثبت رویدادها یا عملیات های سیستم اشاره دارد.
شیوه پیاده سازی واژه در زبان های برنامه نویسی مختلف
در زبان های برنامه نویسی مانند Python یا Java، ’’record’’ ممکن است به عنوان یک شیء یا ساختار داده تعریف شود که شامل مجموعه ای از ویژگی ها است. این ویژگی ها می توانند شامل داده های مختلفی مانند اعداد، رشته ها و تاریخ ها باشند.
چالش ها یا سوءبرداشت های رایج در مورد آن
یک سوءبرداشت رایج این است که ’’record’’ تنها به ضبط صدا یا داده های صوتی محدود می شود. در واقع، این واژه در زمینه های مختلف فناوری اطلاعات برای ذخیره سازی انواع مختلف داده ها، از جمله داده های ساختاریافته در پایگاه های داده، استفاده می شود.
نتیجه گیری کاربردی برای استفاده در متون تخصصی و آموزشی
درک مفهوم ’’record’’ در سیستم های ذخیره سازی داده ها، به ویژه در پایگاه های داده و سیستم های مدیریت اطلاعات، ضروری است. این مفهوم برای طراحی و پیاده سازی سیستم های اطلاعاتی و نرم افزاری کارآمد اهمیت دارد.
سیستم های مدیریت پایگاه داده، ذخیره سازی داده ها، طراحی سیستم های اطلاعاتی
مقدمه مفهومی درباره واژه
واژه ’’Vector’’ به معنی بردار، از علم ریاضی وارد دنیای فناوری اطلاعات شده و در زمینه های متعددی به کار می رود. در ریاضیات، بردار موجودیتی دارای مقدار و جهت است. اما در علوم رایانه، این واژه می تواند به آرایه های داینامیک، ساختار داده، بردار ویژگی ها (feature vectors)، تصاویر برداری، و غیره اشاره داشته باشد. بردارها یکی از مؤلفه های اساسی در داده پردازی و مدل سازی هستند.
کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات
در برنامه نویسی، Vector معمولاً به آرایه ای داینامیک اطلاق می شود که توانایی تغییر اندازه در زمان اجرا را دارد. در زبان هایی مانند C++ کلاس std::vector یکی از پرکاربردترین ساختارهای داده ای است. در گرافیک کامپیوتری، Vector Graphics به تصاویری اطلاق می شود که با استفاده از مسیرهای ریاضیاتی ترسیم شده و برخلاف تصاویر bitmap، با بزرگ نمایی کیفیت خود را از دست نمی دهند. در یادگیری ماشین، بردار ویژگی ها مجموعه ای از مقادیر عددی است که ویژگی های داده ها را نشان می دهد.
مثال های واقعی و کاربردی
در ++C، تعریف یک بردار به صورت `std::vector myVector;` انجام می شود. در گرافیک برداری، فرمت هایی مانند SVG و AI برداری هستند. در هوش مصنوعی، اگر یک تصویر با رزولوشن 28x28 پیکسل باشد، می توان آن را به یک بردار 784 عنصری برای ورودی به شبکه عصبی تبدیل کرد. در جستجوی معنایی، کلمات به بردارهایی (مثل Word2Vec) نگاشت می شوند تا شباهت ها را مدل کنند.
نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها
در توسعه نرم افزار، Vectorها نقش کلیدی در بهینه سازی حافظه و کارایی دارند. استفاده از بردارها به جای لیست های ایستا باعث افزایش انعطاف پذیری و بهره وری حافظه می شود. در مدل سازی داده و تحلیل آماری، بردارها ابزار پایه ای برای نمایش و پردازش داده های چندبعدی هستند. در معماری سیستم های گرافیکی نیز، پردازش بردارهای تصویری اهمیت ویژه ای دارد.
شروع استفاده از این واژه در تاریخچه فناوری و تکامل آن
مفهوم بردار از فیزیک و ریاضی به علوم رایانه وارد شد. استفاده از Vector در زبان C++ با معرفی STL (Standard Template Library) آغاز شد. در دهه ۹۰ میلادی، گرافیک برداری با توسعه SVG و نرم افزارهایی مانند Adobe Illustrator اهمیت زیادی پیدا کرد. همچنین در حوزه هوش مصنوعی، الگوریتم های برداری مانند Word2Vec و FastText در دهه ۲۰۱۰ نقش مهمی در مدل سازی زبانی ایفا کردند.
تفکیک آن از واژگان مشابه
Vector با Array، List و Matrix شباهت هایی دارد اما متمایز است. Array ایستا و با اندازه مشخص است، اما Vector داینامیک است. Matrix ساختار دو بعدی یا چندبعدی است اما Vector یک بعدی است. همچنین در گرافیک، Vector با Raster (پیکسلی) تفاوت دارد؛ تصاویر برداری بزرگ نمایی پذیرند اما تصاویر پیکسلی کیفیت خود را از دست می دهند.
شیوه پیاده سازی واژه در زبان های برنامه نویسی مختلف
در C++ با `std::vector`, در Java با `Vector`, در Python با لیست ها یا با استفاده از numpy array به صورت بردار. در JavaScript بردار به صورت آرایه معمولی استفاده می شود ولی با کتابخانه هایی مانند TensorFlow.js بردارهای عددی دقیق قابل استفاده اند. در R یا MATLAB بردارها جزء اصلی پردازش داده ها هستند.
چالش ها یا سوءبرداشت های رایج
یکی از سوءبرداشت ها درباره Vector، استفاده نادرست از آن در زبان هایی است که حافظه را به صورت خودکار مدیریت نمی کنند. همچنین در گرافیک، برخی کاربران تصور می کنند تصاویر Vector همیشه کیفیت بالاتری دارند، در حالی که برای عکس های طبیعی، تصاویر پیکسلی مناسب ترند. در AI نیز اشتباه در نرمال سازی یا انتخاب ویژگی ها می تواند منجر به بردارهای نامعتبر شود.
نتیجه گیری کاربردی برای استفاده در متون تخصصی و آموزشی
بردار یکی از مفاهیم پایه در بسیاری از شاخه های فناوری اطلاعات است و درک عمیق از آن برای هر توسعه دهنده، تحلیل گر داده یا متخصص گرافیک ضروری است. چه در توسعه نرم افزارهای با کارایی بالا، چه در پردازش زبان طبیعی، چه در طراحی UI برداری یا در تحلیل های آماری، بردار ابزار اصلی مدل سازی و ذخیره سازی اطلاعات به شمار می آید. در آموزش مفاهیم بنیادی، معرفی کامل و طبقه بندی شده این واژه اهمیت بسزایی دارد.
واژه ’’Vector’’ به معنی بردار، از علم ریاضی وارد دنیای فناوری اطلاعات شده و در زمینه های متعددی به کار می رود. در ریاضیات، بردار موجودیتی دارای مقدار و جهت است. اما در علوم رایانه، این واژه می تواند به آرایه های داینامیک، ساختار داده، بردار ویژگی ها (feature vectors)، تصاویر برداری، و غیره اشاره داشته باشد. بردارها یکی از مؤلفه های اساسی در داده پردازی و مدل سازی هستند.
کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات
در برنامه نویسی، Vector معمولاً به آرایه ای داینامیک اطلاق می شود که توانایی تغییر اندازه در زمان اجرا را دارد. در زبان هایی مانند C++ کلاس std::vector یکی از پرکاربردترین ساختارهای داده ای است. در گرافیک کامپیوتری، Vector Graphics به تصاویری اطلاق می شود که با استفاده از مسیرهای ریاضیاتی ترسیم شده و برخلاف تصاویر bitmap، با بزرگ نمایی کیفیت خود را از دست نمی دهند. در یادگیری ماشین، بردار ویژگی ها مجموعه ای از مقادیر عددی است که ویژگی های داده ها را نشان می دهد.
مثال های واقعی و کاربردی
در ++C، تعریف یک بردار به صورت `std::vector
نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها
در توسعه نرم افزار، Vectorها نقش کلیدی در بهینه سازی حافظه و کارایی دارند. استفاده از بردارها به جای لیست های ایستا باعث افزایش انعطاف پذیری و بهره وری حافظه می شود. در مدل سازی داده و تحلیل آماری، بردارها ابزار پایه ای برای نمایش و پردازش داده های چندبعدی هستند. در معماری سیستم های گرافیکی نیز، پردازش بردارهای تصویری اهمیت ویژه ای دارد.
شروع استفاده از این واژه در تاریخچه فناوری و تکامل آن
مفهوم بردار از فیزیک و ریاضی به علوم رایانه وارد شد. استفاده از Vector در زبان C++ با معرفی STL (Standard Template Library) آغاز شد. در دهه ۹۰ میلادی، گرافیک برداری با توسعه SVG و نرم افزارهایی مانند Adobe Illustrator اهمیت زیادی پیدا کرد. همچنین در حوزه هوش مصنوعی، الگوریتم های برداری مانند Word2Vec و FastText در دهه ۲۰۱۰ نقش مهمی در مدل سازی زبانی ایفا کردند.
تفکیک آن از واژگان مشابه
Vector با Array، List و Matrix شباهت هایی دارد اما متمایز است. Array ایستا و با اندازه مشخص است، اما Vector داینامیک است. Matrix ساختار دو بعدی یا چندبعدی است اما Vector یک بعدی است. همچنین در گرافیک، Vector با Raster (پیکسلی) تفاوت دارد؛ تصاویر برداری بزرگ نمایی پذیرند اما تصاویر پیکسلی کیفیت خود را از دست می دهند.
شیوه پیاده سازی واژه در زبان های برنامه نویسی مختلف
در C++ با `std::vector
چالش ها یا سوءبرداشت های رایج
یکی از سوءبرداشت ها درباره Vector، استفاده نادرست از آن در زبان هایی است که حافظه را به صورت خودکار مدیریت نمی کنند. همچنین در گرافیک، برخی کاربران تصور می کنند تصاویر Vector همیشه کیفیت بالاتری دارند، در حالی که برای عکس های طبیعی، تصاویر پیکسلی مناسب ترند. در AI نیز اشتباه در نرمال سازی یا انتخاب ویژگی ها می تواند منجر به بردارهای نامعتبر شود.
نتیجه گیری کاربردی برای استفاده در متون تخصصی و آموزشی
بردار یکی از مفاهیم پایه در بسیاری از شاخه های فناوری اطلاعات است و درک عمیق از آن برای هر توسعه دهنده، تحلیل گر داده یا متخصص گرافیک ضروری است. چه در توسعه نرم افزارهای با کارایی بالا، چه در پردازش زبان طبیعی، چه در طراحی UI برداری یا در تحلیل های آماری، بردار ابزار اصلی مدل سازی و ذخیره سازی اطلاعات به شمار می آید. در آموزش مفاهیم بنیادی، معرفی کامل و طبقه بندی شده این واژه اهمیت بسزایی دارد.
مقدمه مفهومی درباره واژه
واژه ’’Retry’’ به معنای تلاش مجدد برای انجام یک عمل یا فرآیند پس از شکست در دفعات قبلی است. این واژه به ویژه در زمینه هایی که نیاز به تلاش مکرر دارند، مانند عملیات شبکه یا درخواست های کاربر، کاربرد دارد.
کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات
در برنامه نویسی، ’’retry’’ معمولاً به معنای تلاش مجدد برای انجام یک درخواست یا عملیات است که قبلاً به دلیل خطا یا مشکل ناموفق بوده است. این عمل می تواند به طور خودکار یا دستی انجام شود.
مثال های واقعی و کاربردی در زندگی یا پروژه های IT
در سیستم های شبکه، زمانی که یک درخواست به دلیل قطع ارتباط یا مشکل دیگر ناموفق است، تلاش مجدد می تواند باعث بازیابی عملیات و تکمیل درخواست شود.
نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها
در معماری نرم افزار، فرآیند Retry معمولاً در سیستم های حساس به تأخیر یا ناپایداری شبکه استفاده می شود تا از بروز خطاهای مکرر جلوگیری شود.
شروع استفاده از این واژه در تاریخچه فناوری و تکامل آن در سال های مختلف
واژه ’’retry’’ از اوایل دهه ۱۹۹۰ برای اشاره به تلاش مجدد در سیستم های توزیع شده و شبکه های ارتباطی استفاده می شد.
تفکیک آن از واژگان مشابه
Retry با ’’restart’’ متفاوت است. ’’Restart’’ به معنای راه اندازی مجدد یک سیستم است، در حالی که ’’retry’’ به معنای تلاش مجدد برای انجام عملی است که قبلاً به دلیل خطا ناموفق بوده است.
شیوه پیاده سازی واژه در زبان های برنامه نویسی مختلف
در زبان های برنامه نویسی، تلاش مجدد معمولاً با استفاده از حلقه ها یا دستورات شرطی انجام می شود که در صورت بروز خطا، فرآیند را مجدداً شروع می کنند.
چالش ها یا سوءبرداشت های رایج در مورد آن
سوءبرداشت رایج این است که تلاش مجدد همیشه مشکل را حل می کند. در واقع، ممکن است نیاز به اصلاحات یا اقدامات اضافی قبل از تلاش مجدد وجود داشته باشد.
نتیجه گیری کاربردی برای استفاده در متون تخصصی و آموزشی
در سیستم های پیچیده و محیط های با خطای بالا، استفاده مؤثر از تلاش مجدد می تواند کارایی و پایداری سیستم ها را بهبود دهد.
تلاش مجدد، سیستم های شبکه، خطاها
واژه ’’Retry’’ به معنای تلاش مجدد برای انجام یک عمل یا فرآیند پس از شکست در دفعات قبلی است. این واژه به ویژه در زمینه هایی که نیاز به تلاش مکرر دارند، مانند عملیات شبکه یا درخواست های کاربر، کاربرد دارد.
کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات
در برنامه نویسی، ’’retry’’ معمولاً به معنای تلاش مجدد برای انجام یک درخواست یا عملیات است که قبلاً به دلیل خطا یا مشکل ناموفق بوده است. این عمل می تواند به طور خودکار یا دستی انجام شود.
مثال های واقعی و کاربردی در زندگی یا پروژه های IT
در سیستم های شبکه، زمانی که یک درخواست به دلیل قطع ارتباط یا مشکل دیگر ناموفق است، تلاش مجدد می تواند باعث بازیابی عملیات و تکمیل درخواست شود.
نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها
در معماری نرم افزار، فرآیند Retry معمولاً در سیستم های حساس به تأخیر یا ناپایداری شبکه استفاده می شود تا از بروز خطاهای مکرر جلوگیری شود.
شروع استفاده از این واژه در تاریخچه فناوری و تکامل آن در سال های مختلف
واژه ’’retry’’ از اوایل دهه ۱۹۹۰ برای اشاره به تلاش مجدد در سیستم های توزیع شده و شبکه های ارتباطی استفاده می شد.
تفکیک آن از واژگان مشابه
Retry با ’’restart’’ متفاوت است. ’’Restart’’ به معنای راه اندازی مجدد یک سیستم است، در حالی که ’’retry’’ به معنای تلاش مجدد برای انجام عملی است که قبلاً به دلیل خطا ناموفق بوده است.
شیوه پیاده سازی واژه در زبان های برنامه نویسی مختلف
در زبان های برنامه نویسی، تلاش مجدد معمولاً با استفاده از حلقه ها یا دستورات شرطی انجام می شود که در صورت بروز خطا، فرآیند را مجدداً شروع می کنند.
چالش ها یا سوءبرداشت های رایج در مورد آن
سوءبرداشت رایج این است که تلاش مجدد همیشه مشکل را حل می کند. در واقع، ممکن است نیاز به اصلاحات یا اقدامات اضافی قبل از تلاش مجدد وجود داشته باشد.
نتیجه گیری کاربردی برای استفاده در متون تخصصی و آموزشی
در سیستم های پیچیده و محیط های با خطای بالا، استفاده مؤثر از تلاش مجدد می تواند کارایی و پایداری سیستم ها را بهبود دهد.
تلاش مجدد، سیستم های شبکه، خطاها