- Realize
درک کردن، متوجّه شوید
معنی Realize - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
رئالیسم (Realism) یا واقع گرایی در سینما یعنی دیدگاه و نگاهی سر راست و صادقانه به جهان واقعی، از طریق، بازی بازیگران و نشان دادن محیط زندگی آنان با حداقل دستکاری از سوی فیلم ساز یا تمهیدات فنی. از این نظر رئالیسم در سینما با مکتب تقلید از واقعیت در ادبیات و نقاشی مشابهت دارد، به این معنی که هنر باید بیان کننده واقعیت باشد و درک انسان را از جهان اطرافش افزایش دهد. اما هر چه فیلم ساز تلاش کند باز هم رئالیسم در سینما نسبی است و ثبت جهان واقعی بدون هیچ کم و کاستی به طور مطلق امکان پذیر نیست.
رئالیسم به جرات می تواند به عنوان یک جریان هنری و ادبی دیده شود که تمرکز خود را بر تصویرگری و بازنمایی واقعیت های زندگی روزمره دارد، به طوری که تلاش می کند واقعیت ها را به نمایش بگذارد بدون افزودن و یا کم کردنی. این اصطلاح ابتدا در هنرهای تصویری مانند نقاشی و مجسمه سازی بکار برده شد، اما در ادبیات نیز مورد استفاده قرار می گیرد تا به آثاری که واقعیت های جامعه و زندگی روزمره را به دقت و بدون تجملی نمایش می دهند، اشاره کند.
ویژگی های اصلی رئالیسم:
1. واقع گرایی : اصلی ترین ویژگی رئالیسم این است که به دقت واقعیت های محیط اجتماعی، فرهنگی، و طبیعی را بازنمایی می کند بدون تجمل یا تغییر.
2. نمایش جزئیات زندگی روزمره : رئالیسم تلاش می کند جزئیات کوچک و مهم زندگی روزمره را به شکل واقعی به تصویر بکشد، از جمله حیات اجتماعی، شغل ها، مسائل اقتصادی و اجتماعی و ...
3. افزودنی و کم کردنی کمتر : این جریان هنری بر خلاف رمانتیسم و نمایشگری، به کاهش و افزودنی ها در تصویر بسنده دارد و جزییات را بدون تغییر ارائه می دهد.
4. تمرکز بر شخصیت ها و رویدادها : این نوع جریان هنری معمولاً بر روی شخصیت ها، احساسات و عواطف آن ها تمرکز دارد.
5. نقد اجتماعی : بسیاری از آثار رئالیستی تلاش می کنند بر نقدهای اجتماعی بپردازند و مسائلی از جمله فقر، بی عدالتی، ظلم و فساد را مطرح کنند.
کاربردهای رئالیسم:
- در هنر تصویری : نقاشی ها و مجسمه هایی که واقع گرایانه شکل می گیرند.
- در ادبیات : رمان ها و داستان هایی که به واقعیت های جامعه و زندگی روزمره پرداخته و از نگاهی کوبنده و تند به مسائل اجتماعی نگریسته اند.
- در تئاتر : نمایشنامه هایی که تمرکز بر روی شخصیت ها و نگاه واقع گرایانه به مسائل اجتماعی دارند.
مثال های معروف از رئالیسم:
- نقاشی های `جان سینگر سارجانت` که تصاویر واقعی زندگی روزمره را به تصویر می کشد.
- رمان `مادام بوواری` اثر گوستاو فلوبر که به شکل دقیقی زندگی یک زن طبقه متوسط فرانسوی را نشان می دهد.
- فیلم `بایکوت` که به واقعیت های اجتماعی و اقتصادی در مورد برده داری و نژادپرستی در ایالات متحده پرداخته است.
رئالیسم به عنوان یکی از جریان های مهم و تأثیرگذار در هنر و ادبیات، همچنان توانسته است تا به تحلیل و بازنمایی واقعیت های مختلف در جوامع مختلف جهان بپردازد و تأثیر گذار باشد.
رئالیسم به جرات می تواند به عنوان یک جریان هنری و ادبی دیده شود که تمرکز خود را بر تصویرگری و بازنمایی واقعیت های زندگی روزمره دارد، به طوری که تلاش می کند واقعیت ها را به نمایش بگذارد بدون افزودن و یا کم کردنی. این اصطلاح ابتدا در هنرهای تصویری مانند نقاشی و مجسمه سازی بکار برده شد، اما در ادبیات نیز مورد استفاده قرار می گیرد تا به آثاری که واقعیت های جامعه و زندگی روزمره را به دقت و بدون تجملی نمایش می دهند، اشاره کند.
ویژگی های اصلی رئالیسم:
1. واقع گرایی : اصلی ترین ویژگی رئالیسم این است که به دقت واقعیت های محیط اجتماعی، فرهنگی، و طبیعی را بازنمایی می کند بدون تجمل یا تغییر.
2. نمایش جزئیات زندگی روزمره : رئالیسم تلاش می کند جزئیات کوچک و مهم زندگی روزمره را به شکل واقعی به تصویر بکشد، از جمله حیات اجتماعی، شغل ها، مسائل اقتصادی و اجتماعی و ...
3. افزودنی و کم کردنی کمتر : این جریان هنری بر خلاف رمانتیسم و نمایشگری، به کاهش و افزودنی ها در تصویر بسنده دارد و جزییات را بدون تغییر ارائه می دهد.
4. تمرکز بر شخصیت ها و رویدادها : این نوع جریان هنری معمولاً بر روی شخصیت ها، احساسات و عواطف آن ها تمرکز دارد.
5. نقد اجتماعی : بسیاری از آثار رئالیستی تلاش می کنند بر نقدهای اجتماعی بپردازند و مسائلی از جمله فقر، بی عدالتی، ظلم و فساد را مطرح کنند.
کاربردهای رئالیسم:
- در هنر تصویری : نقاشی ها و مجسمه هایی که واقع گرایانه شکل می گیرند.
- در ادبیات : رمان ها و داستان هایی که به واقعیت های جامعه و زندگی روزمره پرداخته و از نگاهی کوبنده و تند به مسائل اجتماعی نگریسته اند.
- در تئاتر : نمایشنامه هایی که تمرکز بر روی شخصیت ها و نگاه واقع گرایانه به مسائل اجتماعی دارند.
مثال های معروف از رئالیسم:
- نقاشی های `جان سینگر سارجانت` که تصاویر واقعی زندگی روزمره را به تصویر می کشد.
- رمان `مادام بوواری` اثر گوستاو فلوبر که به شکل دقیقی زندگی یک زن طبقه متوسط فرانسوی را نشان می دهد.
- فیلم `بایکوت` که به واقعیت های اجتماعی و اقتصادی در مورد برده داری و نژادپرستی در ایالات متحده پرداخته است.
رئالیسم به عنوان یکی از جریان های مهم و تأثیرگذار در هنر و ادبیات، همچنان توانسته است تا به تحلیل و بازنمایی واقعیت های مختلف در جوامع مختلف جهان بپردازد و تأثیر گذار باشد.
لمس، دراز بکشید
واقعیّت
واقع گرایی
همراستا کردن، تنظیم مجدّد
واقع گرایی، واکنش
سهو، اسلاید
واقع گرایی
مجازات کردن، جریمه کردن
قانونی کردن
ایده آل کردن
مقدمه مفهومی درباره واژه
واژه ’’Resize’’ به معنای تغییر اندازه یا ابعاد چیزی است. این واژه معمولاً در زمینه های طراحی گرافیکی، ویرایش تصاویر، و توسعه نرم افزار به کار می رود.
کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات
در برنامه نویسی و طراحی وب، ’’resize’’ معمولاً به تغییر ابعاد تصاویر، پنجره ها یا عناصر در رابط کاربری اشاره دارد. این ویژگی برای طراحی ریسپانسیو وب و بهینه سازی تجربه کاربری به کار می رود.
مثال های واقعی و کاربردی در زندگی یا پروژه های IT
در طراحی وب، تغییر اندازه تصاویر به طور خودکار به منظور بهینه سازی سرعت بارگذاری صفحه و تطبیق با دستگاه های مختلف از جمله موبایل و دسکتاپ ضروری است.
نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها
در توسعه نرم افزار، فرآیند تغییر اندازه به ویژه در طراحی رابط های گرافیکی و صفحات وب اهمیت دارد. این ویژگی به بهبود تطابق طراحی با نیازهای مختلف کاربران کمک می کند.
شروع استفاده از این واژه در تاریخچه فناوری و تکامل آن در سال های مختلف
واژه ’’resize’’ از اوایل دهه ۱۹۹۰ در طراحی وب و نرم افزار به منظور اشاره به تغییر ابعاد تصاویر و پنجره های کاربردی وارد دنیای طراحی گرافیکی شد.
تفکیک آن از واژگان مشابه
واژه ’’resize’’ با ’’crop’’ تفاوت دارد. ’’Crop’’ به معنای برش بخش هایی از یک تصویر است، در حالی که ’’resize’’ به تغییر اندازه کلی تصویر اشاره می کند.
شیوه پیاده سازی واژه در زبان های برنامه نویسی مختلف
در زبان های برنامه نویسی مانند HTML و CSS، ویژگی هایی مانند `width` و `height` برای تغییر اندازه تصاویر و عناصر رابط کاربری استفاده می شود. در زبان های دیگر، کتابخانه هایی مانند `Pillow` در Python برای تغییر اندازه تصاویر به کار می روند.
چالش ها یا سوءبرداشت های رایج در مورد آن
سوءبرداشت رایج این است که تغییر اندازه تصاویر همیشه کیفیت را حفظ می کند. در واقع، تغییر اندازه ممکن است باعث کاهش کیفیت تصویر و وضوح آن شود.
نتیجه گیری کاربردی برای استفاده در متون تخصصی و آموزشی
تغییر اندازه باید با دقت انجام شود تا از کاهش کیفیت و وضوح تصاویر جلوگیری گردد. این ویژگی باید در طراحی سیستم ها و وب سایت ها به طور بهینه استفاده شود.
تغییر اندازه، طراحی گرافیکی، بهینه سازی
واژه ’’Resize’’ به معنای تغییر اندازه یا ابعاد چیزی است. این واژه معمولاً در زمینه های طراحی گرافیکی، ویرایش تصاویر، و توسعه نرم افزار به کار می رود.
کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات
در برنامه نویسی و طراحی وب، ’’resize’’ معمولاً به تغییر ابعاد تصاویر، پنجره ها یا عناصر در رابط کاربری اشاره دارد. این ویژگی برای طراحی ریسپانسیو وب و بهینه سازی تجربه کاربری به کار می رود.
مثال های واقعی و کاربردی در زندگی یا پروژه های IT
در طراحی وب، تغییر اندازه تصاویر به طور خودکار به منظور بهینه سازی سرعت بارگذاری صفحه و تطبیق با دستگاه های مختلف از جمله موبایل و دسکتاپ ضروری است.
نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها
در توسعه نرم افزار، فرآیند تغییر اندازه به ویژه در طراحی رابط های گرافیکی و صفحات وب اهمیت دارد. این ویژگی به بهبود تطابق طراحی با نیازهای مختلف کاربران کمک می کند.
شروع استفاده از این واژه در تاریخچه فناوری و تکامل آن در سال های مختلف
واژه ’’resize’’ از اوایل دهه ۱۹۹۰ در طراحی وب و نرم افزار به منظور اشاره به تغییر ابعاد تصاویر و پنجره های کاربردی وارد دنیای طراحی گرافیکی شد.
تفکیک آن از واژگان مشابه
واژه ’’resize’’ با ’’crop’’ تفاوت دارد. ’’Crop’’ به معنای برش بخش هایی از یک تصویر است، در حالی که ’’resize’’ به تغییر اندازه کلی تصویر اشاره می کند.
شیوه پیاده سازی واژه در زبان های برنامه نویسی مختلف
در زبان های برنامه نویسی مانند HTML و CSS، ویژگی هایی مانند `width` و `height` برای تغییر اندازه تصاویر و عناصر رابط کاربری استفاده می شود. در زبان های دیگر، کتابخانه هایی مانند `Pillow` در Python برای تغییر اندازه تصاویر به کار می روند.
چالش ها یا سوءبرداشت های رایج در مورد آن
سوءبرداشت رایج این است که تغییر اندازه تصاویر همیشه کیفیت را حفظ می کند. در واقع، تغییر اندازه ممکن است باعث کاهش کیفیت تصویر و وضوح آن شود.
نتیجه گیری کاربردی برای استفاده در متون تخصصی و آموزشی
تغییر اندازه باید با دقت انجام شود تا از کاهش کیفیت و وضوح تصاویر جلوگیری گردد. این ویژگی باید در طراحی سیستم ها و وب سایت ها به طور بهینه استفاده شود.
تغییر اندازه، طراحی گرافیکی، بهینه سازی