جدول جو
جدول جو

معنی PID - جستجوی لغت در جدول جو

PID
مقدمه مفهومی
شناسه فرآیند (Process ID - PID) یک عدد منحصربه فرد است که سیستم عامل به هر فرآیند در حال اجرا اختصاص می دهد. این شناسه امکان مدیریت و کنترل فرآیندها را برای سیستم عامل فراهم می کند.
کاربرد در فناوری اطلاعات
1. در سیستم های عامل: مدیریت فرآیندها
2. در عیب یابی: شناسایی فرآیندهای مشکل ساز
3. در برنامه نویسی: کنترل فرآیندهای فرزند
4. در مانیتورینگ: نظارت بر مصرف منابع
مثال های واقعی
- شناسه 1 برای فرآیند init در لینوکس
- استفاده از kill -9 [PID] برای پایان فرآیند
- نمایش فرآیندها با دستور ps در ترمینال
نقش در توسعه نرم افزار
ویژگی های PID:
- عددی صحیح و مثبت
- منحصربه فرد در هر لحظه
- قابل استفاده برای ارسال سیگنال
- امکان بازیابی اطلاعات فرآیند
تاریخچه
تکامل مدیریت فرآیندها:
- 1960: سیستم های چندبرنامه ای اولیه
- 1980: استانداردهای POSIX برای فرآیندها
- 2000: سیستم های پیشرفته مدیریت فرآیند
تفاوت با مفاهیم مشابه
- با ’’TID’’ که به شناسه نخ اشاره دارد
- با ’’PPID’’ که شناسه فرآیند والد است
پیاده سازی فنی
- در لینوکس: سیستم فایل /proc و دستورات ps, top
- در Python: ماژول os با توابع getpid(), getppid()
- در C: تابع getpid() از unistd.h
چالش ها
- مدیریت PID در سیستم های با عمر طولانی
- جلوگیری از تداخل شناسه ها
- بازیابی PID فرآیندهای یتیم
نتیجه گیری
سیستم های مدیریت فرآیند مدرن با استفاده از PIDها امکان کنترل دقیق بر اجرای برنامه ها را فراهم می کنند.
تصویری از PID
تصویر PID
فرهنگ اصطلاحات فناوری اطلاعات IT

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما

تصویری از ID
تصویر ID
ID
مقدمه مفهومی درباره واژه
شناسه یا ID (مخفف Identifier) یک مقدار منحصر به فرد است که برای تشخیص و اشاره به یک موجودیت خاص در یک سیستم اطلاعاتی استفاده می شود. این مفهوم پایه ای در علوم کامپیوتر و فناوری اطلاعات است که تقریباً در تمام سیستم های نرم افزاری و پایگاه داده ها کاربرد دارد. شناسه ها امکان دسترسی دقیق و مدیریت مؤثر موجودیت ها را فراهم می کنند.
کاربرد در فناوری اطلاعات
شناسه ها در پایگاه داده ها به عنوان کلید اصلی (Primary Key)، در سیستم های کاربری به عنوان نام کاربری یا شماره کارمندی، در شبکه به عنوان آدرس های دستگاه و در برنامه نویسی به عنوان مرجع اشیا استفاده می شوند. هر جا که نیاز به تشخیص منحصر به فرد یک موجودیت باشد، شناسه نقش حیاتی ایفا می کند.
مثال های کاربردی
شناسه ملی کاربران در سیستم های دولتی، شماره سریال سخت افزارها، کدهای ISBN برای کتاب ها، آدرس های MAC برای دستگاه های شبکه، و کلیدهای اصلی در جداول پایگاه داده همگی نمونه هایی از کاربرد شناسه هستند. در APIهای مدرن نیز از شناسه های منحصر به فرد (UUID) برای منابع استفاده می شود.
نقش در معماری سیستم ها
شناسه ها پایه و اساس روابط بین موجودیت ها در سیستم های اطلاعاتی هستند. آنها امکان ایجاد ارتباط بین جداول مختلف پایگاه داده، مدیریت حالت در برنامه های کاربردی و ردیابی تراکنش ها در سیستم های توزیع شده را فراهم می کنند. در معماری میکروسرویس، شناسه های یکتا نقش کلیدی در هماهنگی بین سرویس ها دارند.
تاریخچه و تکامل
استفاده از شناسه ها به اولین سیستم های پایگاه داده در دهه 1960 بازمی گردد. با ظهور مدل رابطه ای در دهه 1970، اهمیت شناسه ها به عنوان کلید اصلی افزایش یافت. امروزه با سیستم های توزیع شده، الگوریتم های تولید شناسه های یکتا مانند Snowflake و UUID توسعه یافته اند.
تفاوت با مفاهیم مشابه
شناسه با نام (Name) که ممکن است منحصر به فرد نباشد و با برچسب (Tag) که برای دسته بندی استفاده می شود متفاوت است. همچنین با شماره سریال که نوع خاصی از شناسه سخت افزاری است فرق دارد. شناسه یک مفهوم عام تر است که می تواند اشکال مختلفی داشته باشد.
پیاده سازی در فناوری
در پایگاه داده های رابطه ای از AUTO_INCREMENT برای تولید شناسه استفاده می شود. در سیستم های توزیع شده از UUID یا الگوریتم هایی مانند Snowflake استفاده می کنند. در زبان های برنامه نویسی، اشیا معمولاً دارای شناسه درونی هستند که توسط ماشین مجازی مدیریت می شود.
چالش ها
تولید شناسه های یکتا در سیستم های توزیع شده، حفظ یکتایی در طول زمان و مدیریت مهاجرت سیستم هایی که شناسه های آنها تغییر می کند از چالش های اصلی کار با شناسه هاست. همچنین مسائل امنیتی مربوط به پیش بینی شناسه ها نیز اهمیت ویژه ای دارد.
نتیجه گیری
شناسه ها یکی از اساسی ترین مفاهیم در فناوری اطلاعات هستند که امکان سازماندهی، مدیریت و ارتباط بین موجودیت های مختلف در سیستم های دیجیتال را فراهم می کنند. طراحی سیستم های شناسایی مؤثر نیازمند درک عمیق از نیازهای سیستم و ملاحظات امنیتی است.
فرهنگ اصطلاحات فناوری اطلاعات IT