- Minimalist
مینیمالیست
معنی Minimalist - جستجوی لغت در جدول جو
- Minimalist
مینیمالیست
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
سینمای مینیمال (Minimalist Cinema) یک سبک فیلم سازی است که با استفاده از عناصر بصری و روایی حداقلی، بر سادگی و اقتصاد در بیان تمرکز دارد. این سبک تلاش می کند تا با کمترین جزئیات ممکن، بیشترین تأثیر را بر روی مخاطب بگذارد و اغلب بر احساسات، اندیشه ها و تفکرات عمیق تمرکز دارد.
ویژگی های کلیدی سینمای مینیمال عبارتند از:
1. سادگی در داستان و روایت : داستان ها معمولاً ساده و مستقیم هستند و از پیچیدگی های زیاد پرهیز می کنند. فیلم های مینیمال اغلب به جای تمرکز بر حوادث بزرگ و پیچیده، بر زندگی روزمره و جزئیات کوچک تمرکز می کنند.
2. محدودیت در دیالوگ : دیالوگ ها به حداقل می رسند و اغلب شخصیت ها از طریق اعمال و حرکات خود، احساسات و افکارشان را بیان می کنند.
3. استفاده از مکان های ساده و کم : فیلم برداری در مکان های معدود و ساده انجام می شود، بدون تزئینات زیاد یا صحنه های پیچیده. این مکان ها می توانند اتاق های خالی، خیابان های ساکت یا مناظر طبیعی باشند.
4. تمرکز بر جزئیات : فیلم های مینیمال به جزئیات کوچک و معنادار اهمیت می دهند و اغلب این جزئیات به داستان و شخصیت پردازی کمک می کنند.
5. استفاده محدود از موسیقی و صدا : موسیقی و صداها به صورت محدود و دقیق استفاده می شوند تا حس واقعی تری به فیلم بدهند و تمرکز بر تصاویر و حرکات بیشتر شود.
6. ریتم کند و تأملی : فیلم های مینیمال معمولاً دارای ریتم کند و آرامی هستند که به بیننده زمان می دهند تا در جزئیات و معانی فیلم غرق شوند.
نمونه های برجسته از فیلم های سینمای مینیمال شامل موارد زیر هستند:
- `آواز و فریادها` (Cries and Whispers) ساخته اینگمار برگمان: فیلمی که با استفاده از تصاویر ساده و دیالوگ های محدود، احساسات و دردهای عمیق شخصیت ها را به تصویر می کشد.
- `پاریس، تگزاس` (Paris, Texas) ساخته ویم وندرس: داستان مردی که پس از سال ها به خانواده اش بازمی گردد و با گذشته اش مواجه می شود.
- `طعم گیلاس` (Taste of Cherry) ساخته عباس کیارستمی: فیلمی درباره مردی که قصد خودکشی دارد و به دنبال کسی می گردد که پس از مرگ او را دفن کند.
سینمای مینیمال به دلیل تمرکز بر ساده گرایی و احساسات عمیق، توانسته است جایگاه ویژه ای در دنیای سینما پیدا کند و مخاطبان خاص خود را جذب کند. این سبک فیلم سازی به بینندگان این امکان را می دهد تا در جزئیات کوچک و لحظات ساده، معانی بزرگ و عمیقی را کشف کنند.
عبارتی که معمولا به فیلم هایی اطلاق می شود که که به خاطر تعلق خاطر عمیقشان به رئالیسم، از تجهیزات و تکنیک های پیچیده سینمایی، تا حد ممکن استفاده نمی کنند تا تماشاگر آنقدرها احساس نکند که در حال تماشای یک فیلم است. از جمله این فیلم ها می توان به خاطرات یک کشیش دهکده (1951- Diary of a Country Priest) ساخته روبر برسون (Robert Bresson) اشاره کرد
ویژگی های کلیدی سینمای مینیمال عبارتند از:
1. سادگی در داستان و روایت : داستان ها معمولاً ساده و مستقیم هستند و از پیچیدگی های زیاد پرهیز می کنند. فیلم های مینیمال اغلب به جای تمرکز بر حوادث بزرگ و پیچیده، بر زندگی روزمره و جزئیات کوچک تمرکز می کنند.
2. محدودیت در دیالوگ : دیالوگ ها به حداقل می رسند و اغلب شخصیت ها از طریق اعمال و حرکات خود، احساسات و افکارشان را بیان می کنند.
3. استفاده از مکان های ساده و کم : فیلم برداری در مکان های معدود و ساده انجام می شود، بدون تزئینات زیاد یا صحنه های پیچیده. این مکان ها می توانند اتاق های خالی، خیابان های ساکت یا مناظر طبیعی باشند.
4. تمرکز بر جزئیات : فیلم های مینیمال به جزئیات کوچک و معنادار اهمیت می دهند و اغلب این جزئیات به داستان و شخصیت پردازی کمک می کنند.
5. استفاده محدود از موسیقی و صدا : موسیقی و صداها به صورت محدود و دقیق استفاده می شوند تا حس واقعی تری به فیلم بدهند و تمرکز بر تصاویر و حرکات بیشتر شود.
6. ریتم کند و تأملی : فیلم های مینیمال معمولاً دارای ریتم کند و آرامی هستند که به بیننده زمان می دهند تا در جزئیات و معانی فیلم غرق شوند.
نمونه های برجسته از فیلم های سینمای مینیمال شامل موارد زیر هستند:
- `آواز و فریادها` (Cries and Whispers) ساخته اینگمار برگمان: فیلمی که با استفاده از تصاویر ساده و دیالوگ های محدود، احساسات و دردهای عمیق شخصیت ها را به تصویر می کشد.
- `پاریس، تگزاس` (Paris, Texas) ساخته ویم وندرس: داستان مردی که پس از سال ها به خانواده اش بازمی گردد و با گذشته اش مواجه می شود.
- `طعم گیلاس` (Taste of Cherry) ساخته عباس کیارستمی: فیلمی درباره مردی که قصد خودکشی دارد و به دنبال کسی می گردد که پس از مرگ او را دفن کند.
سینمای مینیمال به دلیل تمرکز بر ساده گرایی و احساسات عمیق، توانسته است جایگاه ویژه ای در دنیای سینما پیدا کند و مخاطبان خاص خود را جذب کند. این سبک فیلم سازی به بینندگان این امکان را می دهد تا در جزئیات کوچک و لحظات ساده، معانی بزرگ و عمیقی را کشف کنند.
عبارتی که معمولا به فیلم هایی اطلاق می شود که که به خاطر تعلق خاطر عمیقشان به رئالیسم، از تجهیزات و تکنیک های پیچیده سینمایی، تا حد ممکن استفاده نمی کنند تا تماشاگر آنقدرها احساس نکند که در حال تماشای یک فیلم است. از جمله این فیلم ها می توان به خاطرات یک کشیش دهکده (1951- Diary of a Country Priest) ساخته روبر برسون (Robert Bresson) اشاره کرد
مینیمالیست، مینیمالیستی
مینیمالیست
مینیمالیست، مینیمالیستی
مینیمالیست، مینیمالیستی
مینیمالیست، میوه
مینیمالیست، مینیمالیستی
مینیمالیست، مینیمالیستی