معنی Low - جستجوی لغت در جدول جو

Low

تصویری از Low Budget Filmmaking — تصویر Low Budget Filmmaking

تولید ارزان (Low Budget Filmmaking) در سینما یکی از روش های مهم برای ساخت فیلم هایی با بودجه محدود است که در این روند، استفاده از منابع محدود به خوبی مدیریت می شود تا اثری با کیفیت مناسب و محتوای جذاب خلق شود. در زیر به برخی از روش ها و استراتژی های مهم در تولید ارزان در سینما اشاره می کنم:
1. انتخاب داستان های ساده و کم هزینه : انتخاب داستان هایی که از لحاظ محتوا، مکان ها، و تعداد شخصیت ها ساده و ارزان باشند، می تواند هزینه ها را کاهش دهد. به عنوان مثال، داستان هایی که در یک مکان محدود مثل یک آپارتمان، یک ماشین و غیره انجام می شود.
2. استفاده از بازیگران غیر حرفه ای : استفاده از بازیگران محلی یا غیر حرفه ای که با هزینه کمتر همکاری می کنند، می تواند هزینه های حقوق بازیگران را کاهش دهد. این رویکرد ممکن است به کیفیت بازیگری آسیب بزند، اما می تواند در تولیدهای مستقل و فیلم های کوتاه موثر باشد.
3. استفاده از تجهیزات کم هزینه : استفاده از دوربین ها، تجهیزات نورپردازی، و صداگذاری هایی که به صورت ارزان تری قابل دسترس هستند، می تواند هزینه های تولید را کاهش دهد. به عنوان مثال، استفاده از دوربین های DSLR برای فیلم برداری یا استفاده از نورپردازی های ساده و مدیریتی.
4. فقط تولید ضروری ترین صحنه ها : محدود کردن تعداد و تنوع صحنه ها و فقط تولید آنچه که برای پیشرفت داستان لازم است، می تواند هزینه ها را به شدت کاهش دهد. به عنوان مثال، تمرکز بر روی صحنه های اصلی داستان و کاهش استفاده از صحنه های اضافی یا فضاهای بزرگ.
5. استفاده از فناوری های دیجیتال : استفاده از افکت ها و تکنیک های دیجیتال برای خلق جلوه های ویژه و افکت های ویژه، می تواند هزینه های تولید را کاهش دهد. این افکت ها برخلاف افکت های فیلمی سنتی، معمولاً به صورت دیجیتال و با استفاده از نرم افزارهای ویرایش تولید می شوند.
این روش ها و استراتژی ها با هم ترکیب شده و با توجه به نیاز و شرایط مختلف تولید، می توانند کمک کنند تا فیلم هایی با بودجه محدود و با کیفیت مناسب خلق شوند.

فرهنگ اصطلاحات سینمایی

Low Speed Camera

دوربین با سرعت کم (Low-Speed Camera) دوربینی استاندارد که دور موتور آن، چنان دستکاری شده است که بتواند با سرعت کم کار کند، تا از آن بتوان در شیوه های خاص فیلم برداری که نیاز به وقفه دارد استفاده کرد.
دوربین های با سرعت کم معمولاً به دوربین هایی اطلاق می شود که قابلیت ضبط فیلم با فریم ریت پایین تری را دارند. این نوع دوربین ها برای ضبط فیلم هایی با حرکت آرام و افکت های خاصی مانند حرکات آهسته، زوم کنترل شده و نمایش جزئیات بیشتر در حین حرکت مورد استفاده قرار می گیرند. در زیر به برخی از دوربین هایی که به عنوان دوربین با سرعت کم شناخته می شوند، اشاره می کنم:
1. دوربین های سینمایی
- Arri Alexa Mini : این دوربین به دلیل کیفیت تصویر بالا و قابلیت ضبط با فریم ریت پایین، برای فیلم سازی حرفه ای و استفاده در تولیدات سینمایی مناسب است.
2. دوربین های DSLR و Mirrorless
- Sony Alpha a7S III : این دوربین با قابلیت ضبط ویدئو 4K با فریم ریت پایین و قابلیت های حساسیت بالا در نور کم، برای فیلم سازی حرفه ای و استفاده در شرایط نور کم مناسب است.
3. دوربین های سینمایی کوچک
- Blackmagic Pocket Cinema Camera 4K/6K : این دوربین ها به دلیل اندازه کوچک و قابلیت ضبط با فریم ریت پایین، برای فیلم سازی مستقل و پروژه هایی که نیاز به ثبت جزئیات بالا دارند، مناسب هستند.
4. دوربین های ورزشی و اکشن
- GoPro HERO9 Black : این دوربین با امکانات حرفه ای مانند ضبط ویدئو با فریم ریت های بالا و امکانات حرکت آرام، برای فیلم برداری در شرایط ورزشی و فعالیت های خارج از منزل مناسب است.
کاربردهای دوربین با سرعت کم
- فیلم سازی هنری : برای ایجاد اثرات بصری خاص و نمایش جزئیات بیشتر در حین حرکت.
- ویدئوهای آموزشی و آموزشی : برای نمایش انجام دادن عملیات و فرآیندهایی که نیاز به نمایش کامل و دقیق دارند.
- ویدئوهای موسیقی و ویدئوهای تبلیغاتی : برای ایجاد اثرات بصری خاص و جذاب.
در نهایت، انتخاب دوربین مناسب بستگی به نیازهای خاص هر پروژه دارد، اما دوربین های با سرعت کم به دلیل امکاناتشان برای ثبت جزئیات دقیق و ایجاد افکت های ویژه بسیار مورد توجه فیلم سازان حرفه ای هستند.

فرهنگ اصطلاحات سینمایی

Low Angle Shot

نمای لایی (Low-Angle Shot) در زبان سینما و فیلم سازی به تکنیکی اشاره دارد که در آن دوربین از یک زاویه پایین تر نسبت به سطح معمولی دیدگاه قرار می گیرد. این تکنیک معمولاً برای ایجاد جلوه گری، تاثیر ویژه، و یا تاکید بر قدرت و اهمیت شخصیت یا اجسام در صحنه استفاده می شود.
ویژگی های نمای لایی عبارتند از:
1. تاکید بر قدرت و اهمیت : با استفاده از زاویه دید پایین، دوربین می تواند قدرت و اهمیت شخصیت یا اجسام را در صحنه به نمایش بگذارد، زیرا این زاویه معمولاً با ارتباط زیرین و تاثیرگذاری مرتبط است.
2. استفاده در صحنه های نفوذی : نمای لایی معمولاً در صحنه هایی استفاده می شود که نیاز به ایجاد تنش و نفوذ در صحنه داریم، مانند زمانی که شخصیت از طریق یک محیط پیچیده و پرچالش عبور می کند.
3. استفاده برای ایجاد تأثیر و جلوه گری : این تکنیک می تواند برای ایجاد جلوه گری و جذابیت بیشتر در صحنه ها استفاده شود، زیرا این زاویه می تواند احساس تاثیر و قدرت را به تماشاگر منتقل کند.
4. استفاده در صحنه های احساسی : نمای لایی معمولاً در صحنه هایی که نیاز به ایجاد احساسات نفوذگر، قدرتمند یا احساسی داریم، به کار می رود، زیرا این زاویه می تواند تاثیر بصری قوی تری ایجاد کند.
نمای لایی به عنوان یکی از تکنیک های مهم در فیلم سازی برای ایجاد ارتباط عمیق با شخصیت ها، تاکید بر اهمیت آن ها، و یا ایجاد حساسیت بصری و احساسی استفاده می شود و نقش مهمی در ایجاد تأثیر و جذابیت در صحنه ها دارد.
نمایی درشت از جزئیات یک شی ء که موقعیت خاصی در روند قصه دارد، مثل کلید، تلفن و..

فرهنگ اصطلاحات سینمایی

Low-Key Lighting

نور پایین (Low-Key Lighting) به نوعی از نورپردازی اشاره دارد که بر روی ایجاد تفاوت های شدید بین نور و سایه تمرکز دارد، و به طور کلی معمولاً با رنگ های تاریک و فضاهای مظلم همراه است. این نوع نورپردازی معمولاً برای ایجاد حالت های معنایی گوناگون، معمولاً مهیج و مرموز، در صحنه ها استفاده می شود.
ویژگی های نور پایین (Low-key lighting) عبارتند از:
1. سایه های عمیق : در این نوع نورپردازی، سایه ها به طور قابل توجهی عمیق و تیره هستند که باعث ایجاد تفاوت های شدید بین نور و سایه در صحنه می شود.
2. معمولاً استفاده در صحنه های مظلم : نور پایین معمولاً در صحنه هایی استفاده می شود که محیط تاریک و فضای مظلم دارند، چرا که این نوع نورپردازی احساس تعاملات تاریک و پنهانی را تقویت می کند.
3. استفاده برای ایجاد حالت های خاص : این نوع نورپردازی معمولاً برای ایجاد حالت هایی مانند ترس، مرموزی، تنش و انتظار در صحنه ها استفاده می شود.
4. استفاده در فیلم های نواری و سینمایی : نور پایین یکی از تکنیک های مهم نورپردازی در فیلم های نواری و سینمایی است که به طور گسترده برای ایجاد جلوه های ویژه بصری و تعیین محیط های مهیج استفاده می شود.
نور پایین به عنوان یکی از ابزارهای اصلی نورپردازی، می تواند احساسات و جلب توجه تماشاگران را به نحو موثری تحت تأثیر قرار دهد و به کارگردان امکان می دهد تا بر روی جنبه های عمیق تر و روانشناختی داستان تأکید کند.
نوری که از پایین به چهره ی بازیگران به ویژه در فیلمهای ترسناک تابانده میشود.

فرهنگ اصطلاحات سینمایی

Lower Case

مقدمه مفهومی درباره واژه
حروف پائینی (lower case) به مجموعه حروف غیربزرگ در الفبا اطلاق می شود که در مقابل حروف بالایی (upper case) قرار می گیرند. این اصطلاح از صنعت چاپ سنتی گرفته شده و در علوم کامپیوتر برای اشاره به حروف کوچک در سیستم های دیجیتال استفاده می شود.

کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات
حروف پائینی در حوزه های مختلف فناوری اطلاعات کاربردهای گسترده ای دارند:
- در برنامه نویسی برای نامگذاری متغیرها و توابع
- در طراحی پایگاه داده برای یکسان سازی داده ها
- در سیستم های جستجو برای تطابق غیرحساس به بزرگی و کوچکی حروف
- در توسعه وب برای آدرس های URL و نام فایل ها
- در پردازش متن و زبان های طبیعی

مثال های واقعی و کاربردی در زندگی یا پروژه های IT
نمونه های کاربردی شامل:
- استفاده از حروف کوچک در نام متغیرها مانند username در جاوااسکریپت
- ذخیره ایمیل ها به صورت حروف کوچک در پایگاه داده
- آدرس های وب مانند www.example.com/page
- نام فایل های سیستم در لینوکس
- دستورات ترمینال که معمولاً به حروف کوچک حساس هستند

نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها
حروف پائینی در معماری سیستم ها نقش مهمی ایفا می کنند:
- افزایش خوانایی کدهای برنامه نویسی
- یکسان سازی داده ها در سیستم های بزرگ
- کاهش خطاهای ناشی از حساسیت به بزرگی و کوچکی حروف
- بهبود تجربه کاربری در سیستم های جستجو
- استانداردسازی نامگذاری در پروژه های تیمی

شروع استفاده از این واژه در تاریخچه فناوری و تکامل آن در سال های مختلف
مفهوم حروف پائینی به قرن پانزدهم و صنعت چاپ سنتی بازمی گردد. در کامپیوترهای اولیه از دهه 1960، این مفهوم دیجیتالی شد. امروزه در استانداردهای یونیکد (Unicode) هر کاراکتر هم نسخه بزرگ و هم نسخه کوچک دارد. در سال های اخیر، سیستم های هوشمند تشخیص حروف پیشرفت زیادی کرده اند.

تفکیک آن از واژگان مشابه
حروف پائینی با چند مفهوم مرتبط تفاوت دارد:
- حروف بالایی (Upper Case): حروف بزرگ الفبا
- حروف عنوانی (Title Case): حالت خاصی برای عناوین
- حروف کوچک (Small Caps): نسخه کوچک شده حروف بزرگ
- حساسیت به بزرگی و کوچکی حروف (Case Sensitivity)

شیوه پیاده سازی واژه در زبان های برنامه نویسی مختلف
پیاده سازی حروف پائینی در زبان های مختلف:
- در پایتون: متد str.lower()
- در جاوااسکریپت: متد toLowerCase()
- در جاوا: متد toLowerCase()
- در سی شارپ: متد ToLower()
- در PHP: تابع strtolower()
- در SQL: تابع LOWER()

چالش ها یا سوءبرداشت های رایج در مورد آن
چالش های اصلی شامل:
- تفاوت رفتار در سیستم های مختلف (مثلاً ویندوز vs لینوکس)
- مشکلات ناشی از حساسیت به بزرگی و کوچکی حروف
- تفاوت در زبان های مختلف (مثلاً حروف غیرلاتین)
- مشکلات امنیتی ناشی از عدم یکسان سازی
سوءبرداشت رایج این است که همه سیستم ها به بزرگی و کوچکی حروف حساس هستند.

نتیجه گیری کاربردی برای استفاده در متون تخصصی و آموزشی
مدیریت صحیح حروف پائینی یکی از مهارت های اساسی در توسعه نرم افزار است. در آموزش برنامه نویسی باید به اهمیت یکسان سازی، تفاوت سیستم ها و روش های تبدیل صحیح تأکید شود. همچنین در طراحی سیستم های بزرگ، انتخاب رویکرد صحیح نسبت به بزرگی و کوچکی حروف می تواند از بسیاری مشکلات آینده جلوگیری کند.

فرهنگ اصطلاحات فناوری اطلاعات IT

Lowcalorie

کم کالری

معنی Low - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما