مقدمه مفهومی درون یابی (Interpolation) در علوم کامپیوتر و ریاضیات به روش هایی گفته می شود که برای تخمین مقادیر ناشناخته بین نقاط داده شناخته شده استفاده می شوند. این تکنیک در پردازش سیگنال، گرافیک کامپیوتری و تحلیل داده کاربرد گسترده دارد. کاربرد در فناوری اطلاعات در پردازش تصویر - در رمزنگاری - در یادگیری ماشین - در شبیه سازی های علمی - در انیمیشن های کامپیوتری مثال های واقعی تولید فریم های میانی در انیمیشن - افزایش رزولوشن تصاویر - پیش بینی نقاط داده در تحلیل های مالی - هموارسازی منحنی ها نقش در توسعه نرم افزار بهبود کیفیت داده - کاهش حجم ذخیره سازی - افزایش دقت محاسبات - امکان بازسازی سیگنال - پشتیبانی از تصمیم گیری تاریخچه و تکامل روش های درون یابی از ریاضیات کلاسیک آغاز شدند و با ظهور کامپیوترها در دهه 1950 توسعه یافتند. روش های مدرن مانند درون یابی اسپلاین در دهه 1970 معرفی شدند. تفکیک از مفاهیم مشابه با ’’برون یابی’’ که مقادیر خارج از محدوده داده ها را تخمین می زند متفاوت است. پیاده سازی در زبان های مختلف در پایتون: scipy.interpolate - در MATLAB: توابع interp - در R: تابع approx - در JavaScript: کتابخانه های D3.js چالش ها و ملاحظات دقت تخمین - پیچیدگی محاسباتی - انتخاب روش مناسب - خطاهای عددی - همگرایی الگوریتم بهترین روش ها انتخاب روش متناسب با نوع داده - اعتبارسنجی نتایج - استفاده از کتابخانه های استاندارد - مستندسازی فرضیات کاربرد در معماری های مدرن در پردازش تصویر با یادگیری عمیق - در سیستم های بلادرنگ - در محاسبات علمی توزیع شده - در اینترنت اشیا نتیجه گیری درون یابی ابزار قدرتمندی برای کار با داده های ناقص و بهبود کیفیت اطلاعات است.
مقدمه مفهومی درون یابی (Interpolation) در علوم کامپیوتر و ریاضیات به روش هایی گفته می شود که برای تخمین مقادیر ناشناخته بین نقاط داده شناخته شده استفاده می شوند. این تکنیک در پردازش سیگنال، گرافیک کامپیوتری و تحلیل داده کاربرد گسترده دارد. کاربرد در فناوری اطلاعات در پردازش تصویر - در رمزنگاری - در یادگیری ماشین - در شبیه سازی های علمی - در انیمیشن های کامپیوتری مثال های واقعی تولید فریم های میانی در انیمیشن - افزایش رزولوشن تصاویر - پیش بینی نقاط داده در تحلیل های مالی - هموارسازی منحنی ها نقش در توسعه نرم افزار بهبود کیفیت داده - کاهش حجم ذخیره سازی - افزایش دقت محاسبات - امکان بازسازی سیگنال - پشتیبانی از تصمیم گیری تاریخچه و تکامل روش های درون یابی از ریاضیات کلاسیک آغاز شدند و با ظهور کامپیوترها در دهه 1950 توسعه یافتند. روش های مدرن مانند درون یابی اسپلاین در دهه 1970 معرفی شدند. تفکیک از مفاهیم مشابه با ’’برون یابی’’ که مقادیر خارج از محدوده داده ها را تخمین می زند متفاوت است. پیاده سازی در زبان های مختلف در پایتون: scipy.interpolate - در MATLAB: توابع interp - در R: تابع approx - در JavaScript: کتابخانه های D3.js چالش ها و ملاحظات دقت تخمین - پیچیدگی محاسباتی - انتخاب روش مناسب - خطاهای عددی - همگرایی الگوریتم بهترین روش ها انتخاب روش متناسب با نوع داده - اعتبارسنجی نتایج - استفاده از کتابخانه های استاندارد - مستندسازی فرضیات کاربرد در معماری های مدرن در پردازش تصویر با یادگیری عمیق - در سیستم های بلادرنگ - در محاسبات علمی توزیع شده - در اینترنت اشیا نتیجه گیری درون یابی ابزار قدرتمندی برای کار با داده های ناقص و بهبود کیفیت اطلاعات است.