مقدمه مفهومی درباره واژه نوع مرکب (Compound Type) در برنامه نویسی به ساختارهای دادهای اشاره دارد که چندین مقدار را در یک واحد منطقی ترکیب می کنند. این ساختارها امکان سازماندهی و مدیریت داده های پیچیده را فراهم می کنند. کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات انواع مرکب در تعریف ساختارهای دادهای پیچیده، سازماندهی اطلاعات مرتبط، بازگشت چندین مقدار از توابع و مدلسازی موجودیت های دنیای واقعی کاربرد دارند. در پایگاه داده، رکوردها نمونه ای از انواع مرکب هستند. مثال های واقعی و کاربردی در زندگی یا پروژه های IT ساختارها (struct) در C اشیاء در JavaScript تاپل ها در Python رکوردها در پایگاه داده مدل های داده در برنامه های کاربردی نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها در معماری سیستم های بزرگ، انواع مرکب به مدلسازی دقیق تر دامنه مسئله کمک می کنند. در APIها، این نوع داده ها برای انتقال اطلاعات پیچیده استفاده می شوند. در برنامه نویسی تابعی، ترکیب توابع یک مفهوم کلیدی است. شروع استفاده از این واژه در تاریخچه فناوری و تکامل آن در سال های مختلف مفهوم انواع مرکب به زبان های برنامه نویسی اولیه مانند COBOL در دهه 1950 بازمی گردد. در دهه 1970 با ظهور زبان C، ساختارها (struct) استاندارد شدند. امروزه در زبان های مدرن، انواع مرکب پیشرفته تری مانند کلاس ها و ویژگی ها توسعه یافته اند. تفکیک آن از واژگان مشابه نوع مرکب با نوع ساده (Primitive) که فقط یک مقدار را نگه می دارد متفاوت است. همچنین با مجموعه (Collection) که گروهی از مقادیر مستقل است فرق دارد. شیوه پیاده سازی واژه در زبان های برنامه نویسی مختلف C: struct و union Python: dictionary و namedtuple JavaScript: object literal و class Rust: struct و enum SQL: رکوردهای جدول چالش ها یا سوءبرداشت های رایج در مورد آن چالش اصلی، طراحی ساختارهای مرکب بهینه بدون پیچیدگی بیش از حد است. همچنین برخی توسعه دهندگان بین انواع مرکب و آرایه ها تمایز قائل نمی شوند. نتیجه گیری کاربردی برای استفاده در متون تخصصی و آموزشی استفاده مناسب از انواع مرکب به نوشتن کدهای خوانا و مدل های داده دقیق کمک می کند، اما نیاز به طراحی دقیق دارد.
مقدمه مفهومی درباره واژه نوع مرکب (Compound Type) در برنامه نویسی به ساختارهای دادهای اشاره دارد که چندین مقدار را در یک واحد منطقی ترکیب می کنند. این ساختارها امکان سازماندهی و مدیریت داده های پیچیده را فراهم می کنند. کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات انواع مرکب در تعریف ساختارهای دادهای پیچیده، سازماندهی اطلاعات مرتبط، بازگشت چندین مقدار از توابع و مدلسازی موجودیت های دنیای واقعی کاربرد دارند. در پایگاه داده، رکوردها نمونه ای از انواع مرکب هستند. مثال های واقعی و کاربردی در زندگی یا پروژه های IT ساختارها (struct) در C اشیاء در JavaScript تاپل ها در Python رکوردها در پایگاه داده مدل های داده در برنامه های کاربردی نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها در معماری سیستم های بزرگ، انواع مرکب به مدلسازی دقیق تر دامنه مسئله کمک می کنند. در APIها، این نوع داده ها برای انتقال اطلاعات پیچیده استفاده می شوند. در برنامه نویسی تابعی، ترکیب توابع یک مفهوم کلیدی است. شروع استفاده از این واژه در تاریخچه فناوری و تکامل آن در سال های مختلف مفهوم انواع مرکب به زبان های برنامه نویسی اولیه مانند COBOL در دهه 1950 بازمی گردد. در دهه 1970 با ظهور زبان C، ساختارها (struct) استاندارد شدند. امروزه در زبان های مدرن، انواع مرکب پیشرفته تری مانند کلاس ها و ویژگی ها توسعه یافته اند. تفکیک آن از واژگان مشابه نوع مرکب با نوع ساده (Primitive) که فقط یک مقدار را نگه می دارد متفاوت است. همچنین با مجموعه (Collection) که گروهی از مقادیر مستقل است فرق دارد. شیوه پیاده سازی واژه در زبان های برنامه نویسی مختلف C: struct و union Python: dictionary و namedtuple JavaScript: object literal و class Rust: struct و enum SQL: رکوردهای جدول چالش ها یا سوءبرداشت های رایج در مورد آن چالش اصلی، طراحی ساختارهای مرکب بهینه بدون پیچیدگی بیش از حد است. همچنین برخی توسعه دهندگان بین انواع مرکب و آرایه ها تمایز قائل نمی شوند. نتیجه گیری کاربردی برای استفاده در متون تخصصی و آموزشی استفاده مناسب از انواع مرکب به نوشتن کدهای خوانا و مدل های داده دقیق کمک می کند، اما نیاز به طراحی دقیق دارد.