- Failed
ناموفّق، شکست خورد
معنی Failed - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
افسانه ای
گرفتاری، تله
رقص، رقصیدن
کمرنگ، محو شده
میدان دادن، میدان
ثابت، ثابت شده
سرخ کرده، سرخ شده
مقدمه مفهومی درباره واژه
حوزه های تخصصی در فناوری اطلاعات به دسته بندی و سازماندهی دانش کمک می کنند. هر حوزه معمولاً مجموعه ای از مفاهیم، روش ها و ابزارهای خاص خود را شامل می شود.
کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات
در طبقه بندی تخصص های IT. در طراحی برنامه های درسی. در مدیریت پروژه های فناوری. در تحقیقات علمی. در توسعه مسیر شغلی.
مثال های واقعی و کاربردی در زندگی یا پروژه های IT
حوزه امنیت سایبری. تخصص یادگیری ماشین. زمینه رایانش ابری. حوزه توسعه بازی. تخصص اینترنت اشیا.
نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها
در معماری سازمانی، حوزه ها به تقسیم مسئولیت کمک می کنند. در توسعه نیروی انسانی، مسیرهای یادگیری را مشخص می کنند.
شروع استفاده از این واژه در تاریخچه فناوری
با گسترش فناوری اطلاعات در دهه 1980، حوزه های تخصصی مختلف شکل گرفتند.
تفکیک آن از واژگان مشابه
حوزه با موضوع (Topic) متفاوت است. حوزه گسترده تر و پایدارتر است.
شیوه پیاده سازی در زبان های برنامه نویسی
در مستندسازی با طبقه بندی موضوعی. در سیستم های مدیریت دانش با برچسب گذاری.
چالش ها یا سوءبرداشت های رایج
باور غلط: حوزه ها مرزهای کاملاً مشخصی دارند. چالش: همپوشانی روزافزون حوزه ها.
نتیجه گیری کاربردی
شناخت حوزه های تخصصی به برنامه ریزی یادگیری و توسعه حرفه ای کمک می کند.
حوزه های تخصصی در فناوری اطلاعات به دسته بندی و سازماندهی دانش کمک می کنند. هر حوزه معمولاً مجموعه ای از مفاهیم، روش ها و ابزارهای خاص خود را شامل می شود.
کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات
در طبقه بندی تخصص های IT. در طراحی برنامه های درسی. در مدیریت پروژه های فناوری. در تحقیقات علمی. در توسعه مسیر شغلی.
مثال های واقعی و کاربردی در زندگی یا پروژه های IT
حوزه امنیت سایبری. تخصص یادگیری ماشین. زمینه رایانش ابری. حوزه توسعه بازی. تخصص اینترنت اشیا.
نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها
در معماری سازمانی، حوزه ها به تقسیم مسئولیت کمک می کنند. در توسعه نیروی انسانی، مسیرهای یادگیری را مشخص می کنند.
شروع استفاده از این واژه در تاریخچه فناوری
با گسترش فناوری اطلاعات در دهه 1980، حوزه های تخصصی مختلف شکل گرفتند.
تفکیک آن از واژگان مشابه
حوزه با موضوع (Topic) متفاوت است. حوزه گسترده تر و پایدارتر است.
شیوه پیاده سازی در زبان های برنامه نویسی
در مستندسازی با طبقه بندی موضوعی. در سیستم های مدیریت دانش با برچسب گذاری.
چالش ها یا سوءبرداشت های رایج
باور غلط: حوزه ها مرزهای کاملاً مشخصی دارند. چالش: همپوشانی روزافزون حوزه ها.
نتیجه گیری کاربردی
شناخت حوزه های تخصصی به برنامه ریزی یادگیری و توسعه حرفه ای کمک می کند.
شکست خوردن، شکست بخورد
فایل کردن، فایل
مقدمه مفهومی
پرونده (File) در علوم کامپیوتر به مجموعه ای از داده های ذخیره شده روی رسانه های ذخیره سازی گفته می شود که به عنوان یک واحد مستقل قابل مدیریت است. هر پرونده دارای نام منحصربه فرد، مسیر ذخیره سازی و قالب مشخصی است که نحوه تفسیر محتوای آن را تعیین می کند. پرونده ها می توانند حاوی متن، تصویر، ویدئو، برنامه اجرایی یا هر نوع داده دیگری باشند. سیستم عامل با استفاده از سیستم فایل، پرونده ها را سازماندهی و مدیریت می کند.
تاریخچه و تکامل
مفهوم پرونده از اولین روزهای ظهور کامپیوترها وجود داشته است. در دهه 1950، پرونده ها عمدتاً روی نوارهای مغناطیسی ذخیره می شدند. با معرفی دیسک های سخت در دهه 1960، سیستم های فایل سلسله مراتبی توسعه یافتند. در دهه 1980، استانداردهایی برای قالب های پرونده ایجاد شدند. امروزه با ظهور ذخیره سازی ابری، مفهوم پرونده به فضای مجازی گسترش یافته است.
انواع پرونده ها
1. پرونده های متنی (txt, csv)
2. پرونده های باینری (exe, dll)
3. پرونده های رسانه ای (jpg, mp4)
4. پرونده های فشرده (zip, rar)
5. پرونده های سیستمی (dll, sys)
6. پرونده های پیکربندی (ini, json)
7. پرونده های موقت (temp)
ویژگی های پرونده
- نام و پسوند
- مسیر ذخیره سازی
- اندازه (بایت)
- تاریخ ایجاد و تغییر
- مجوزهای دسترسی
- نوع و قالب محتوا
- Checksum برای یکپارچگی
عملیات پایه
- ایجاد و حذف
- خواندن و نوشتن
- تغییر نام و جابجایی
- کپی و فشرده سازی
- رمزنگاری و رمزگشایی
- پشتیبان گیری و بازیابی
مدیریت پرونده ها
- سیستم فایل
- ابزارهای جستجو
- برنامه های مدیریت پرونده
- ابزارهای همگام سازی
- سیستم های کنترل نسخه
- راهکارهای پشتیبان گیری
امنیت پرونده ها
- سیستم های مجوزدهی
- رمزنگاری محتوا
- امضای دیجیتال
- کنترل دسترسی
- سیستم های تشخیص تغییرات
- محافظت در برابر بدافزارها
پرونده (File) در علوم کامپیوتر به مجموعه ای از داده های ذخیره شده روی رسانه های ذخیره سازی گفته می شود که به عنوان یک واحد مستقل قابل مدیریت است. هر پرونده دارای نام منحصربه فرد، مسیر ذخیره سازی و قالب مشخصی است که نحوه تفسیر محتوای آن را تعیین می کند. پرونده ها می توانند حاوی متن، تصویر، ویدئو، برنامه اجرایی یا هر نوع داده دیگری باشند. سیستم عامل با استفاده از سیستم فایل، پرونده ها را سازماندهی و مدیریت می کند.
تاریخچه و تکامل
مفهوم پرونده از اولین روزهای ظهور کامپیوترها وجود داشته است. در دهه 1950، پرونده ها عمدتاً روی نوارهای مغناطیسی ذخیره می شدند. با معرفی دیسک های سخت در دهه 1960، سیستم های فایل سلسله مراتبی توسعه یافتند. در دهه 1980، استانداردهایی برای قالب های پرونده ایجاد شدند. امروزه با ظهور ذخیره سازی ابری، مفهوم پرونده به فضای مجازی گسترش یافته است.
انواع پرونده ها
1. پرونده های متنی (txt, csv)
2. پرونده های باینری (exe, dll)
3. پرونده های رسانه ای (jpg, mp4)
4. پرونده های فشرده (zip, rar)
5. پرونده های سیستمی (dll, sys)
6. پرونده های پیکربندی (ini, json)
7. پرونده های موقت (temp)
ویژگی های پرونده
- نام و پسوند
- مسیر ذخیره سازی
- اندازه (بایت)
- تاریخ ایجاد و تغییر
- مجوزهای دسترسی
- نوع و قالب محتوا
- Checksum برای یکپارچگی
عملیات پایه
- ایجاد و حذف
- خواندن و نوشتن
- تغییر نام و جابجایی
- کپی و فشرده سازی
- رمزنگاری و رمزگشایی
- پشتیبان گیری و بازیابی
مدیریت پرونده ها
- سیستم فایل
- ابزارهای جستجو
- برنامه های مدیریت پرونده
- ابزارهای همگام سازی
- سیستم های کنترل نسخه
- راهکارهای پشتیبان گیری
امنیت پرونده ها
- سیستم های مجوزدهی
- رمزنگاری محتوا
- امضای دیجیتال
- کنترل دسترسی
- سیستم های تشخیص تغییرات
- محافظت در برابر بدافزارها
مقدمه مفهومی درباره واژه
خراب شدن (Fail) در سیستم های کامپیوتری به وضعیتی اطلاق می شود که یک مؤلفه، سرویس یا کل سیستم نتواند عملکرد مورد انتظار را ارائه دهد. این مفهوم در طراحی سیستم های تحمل پذیر خطا و معماری های resilient اهمیت ویژه ای دارد. خرابی می تواند جزئی (تأثیر محدود) یا کلی (از کار افتادن کامل سیستم) باشد.
کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات
در طراحی سیستم های تحمل پذیر خطا، در معماری های ابری برای مدیریت خرابی ها، در DevOps برای نظارت بر سلامت سیستم، در تست نرم افزار برای شبیه سازی شرایط خرابی، و در سیستم های توزیع شده برای مدیریت قطع ارتباط کاربرد دارد. همچنین در الگوهای طراحی مانند Circuit Breaker استفاده می شود.
مثال های واقعی و کاربردی در زندگی یا پروژه های IT
قطع شدن سرور وب به دلیل overload، از کار افتادن یک میکروسرویس در معماری مبتنی بر کانتینر، خرابی دیسک سخت و از دست رفتن داده، قطع ارتباط در سیستم های توزیع شده، timeout شدن درخواست های API، شکست در احراز هویت به دلیل نقص سرویس شناسه.
نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها
در معماری های مدرن، مدیریت خرابی یک مؤلفه کلیدی طراحی است. در سیستم های توزیع شده، الگوهایی مانند Retry و Fallback برای مقابله با خرابی ها استفاده می شوند. در میکروسرویس ها، مکانیزم های Health Check برای تشخیص سریع خرابی ها پیاده سازی می شوند. در DevOps، نظارت مستمر بر سیستم ها برای شناسایی خرابی ها ضروری است.
شروع استفاده از این واژه در تاریخچه فناوری و تکامل آن در سال های مختلف
مفهوم خرابی سیستم ها از ابتدای پیدایش کامپیوترها وجود داشته است. در دهه 1970 با توسعه سیستم های حیاتی، مدیریت خرابی اهمیت یافت. در دهه 1990 با ظهور سیستم های توزیع شده پیشرفت کرد. امروزه با معماری های ابری و میکروسرویس، استراتژی های پیشرفته تری مانند Chaos Engineering برای مدیریت خرابی توسعه یافته اند.
تفکیک آن از واژگان مشابه
خراب شدن با خطا (Error) که ممکن است به خرابی منجر نشود متفاوت است. همچنین با شکست (Crash) که نوع خاصی از خرابی است تفاوت دارد. با نقص (Defect) که یک مشکل ذاتی در سیستم است نیز متمایز است.
شیوه پیاده سازی واژه در زبان های برنامه نویسی مختلف
در تست نویسی: Assertions برای بررسی شرایط خرابی. در #C: try-catch برای مدیریت استثناها. در سیستم های توزیع شده: الگوی Circuit Breaker. در نظارت سیستم: Health Check Endpoints. در کوبرنتیز: Liveness و Readiness Probes. در Chaos Engineering: ابزارهایی مانند Chaos Monkey.
چالش ها یا سوءبرداشت های رایج در مورد آن
1) تصور اینکه سیستم ها می توانند کاملاً بدون خرابی باشند 2) عدم برنامه ریزی برای خرابی های اجتناب ناپذیر 3) تشخیص دیرهنگام خرابی ها 4) بازیابی ناموفق پس از خرابی 5) عدم مستندسازی الگوهای خرابی 6) تست ناکافی شرایط خرابی.
نتیجه گیری کاربردی برای استفاده در متون تخصصی و آموزشی
خرابی یک واقعیت اجتناب ناپذیر در سیستم های کامپیوتری است. طراحی سیستم های resilient نیازمند درک عمیق از الگوهای خرابی و پیاده سازی مکانیزم های مناسب تشخیص، عکس العمل و بازیابی است. تست شرایط خرابی باید بخشی جدایی ناپذیر از فرآیند توسعه باشد.
خراب شدن (Fail) در سیستم های کامپیوتری به وضعیتی اطلاق می شود که یک مؤلفه، سرویس یا کل سیستم نتواند عملکرد مورد انتظار را ارائه دهد. این مفهوم در طراحی سیستم های تحمل پذیر خطا و معماری های resilient اهمیت ویژه ای دارد. خرابی می تواند جزئی (تأثیر محدود) یا کلی (از کار افتادن کامل سیستم) باشد.
کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات
در طراحی سیستم های تحمل پذیر خطا، در معماری های ابری برای مدیریت خرابی ها، در DevOps برای نظارت بر سلامت سیستم، در تست نرم افزار برای شبیه سازی شرایط خرابی، و در سیستم های توزیع شده برای مدیریت قطع ارتباط کاربرد دارد. همچنین در الگوهای طراحی مانند Circuit Breaker استفاده می شود.
مثال های واقعی و کاربردی در زندگی یا پروژه های IT
قطع شدن سرور وب به دلیل overload، از کار افتادن یک میکروسرویس در معماری مبتنی بر کانتینر، خرابی دیسک سخت و از دست رفتن داده، قطع ارتباط در سیستم های توزیع شده، timeout شدن درخواست های API، شکست در احراز هویت به دلیل نقص سرویس شناسه.
نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها
در معماری های مدرن، مدیریت خرابی یک مؤلفه کلیدی طراحی است. در سیستم های توزیع شده، الگوهایی مانند Retry و Fallback برای مقابله با خرابی ها استفاده می شوند. در میکروسرویس ها، مکانیزم های Health Check برای تشخیص سریع خرابی ها پیاده سازی می شوند. در DevOps، نظارت مستمر بر سیستم ها برای شناسایی خرابی ها ضروری است.
شروع استفاده از این واژه در تاریخچه فناوری و تکامل آن در سال های مختلف
مفهوم خرابی سیستم ها از ابتدای پیدایش کامپیوترها وجود داشته است. در دهه 1970 با توسعه سیستم های حیاتی، مدیریت خرابی اهمیت یافت. در دهه 1990 با ظهور سیستم های توزیع شده پیشرفت کرد. امروزه با معماری های ابری و میکروسرویس، استراتژی های پیشرفته تری مانند Chaos Engineering برای مدیریت خرابی توسعه یافته اند.
تفکیک آن از واژگان مشابه
خراب شدن با خطا (Error) که ممکن است به خرابی منجر نشود متفاوت است. همچنین با شکست (Crash) که نوع خاصی از خرابی است تفاوت دارد. با نقص (Defect) که یک مشکل ذاتی در سیستم است نیز متمایز است.
شیوه پیاده سازی واژه در زبان های برنامه نویسی مختلف
در تست نویسی: Assertions برای بررسی شرایط خرابی. در #C: try-catch برای مدیریت استثناها. در سیستم های توزیع شده: الگوی Circuit Breaker. در نظارت سیستم: Health Check Endpoints. در کوبرنتیز: Liveness و Readiness Probes. در Chaos Engineering: ابزارهایی مانند Chaos Monkey.
چالش ها یا سوءبرداشت های رایج در مورد آن
1) تصور اینکه سیستم ها می توانند کاملاً بدون خرابی باشند 2) عدم برنامه ریزی برای خرابی های اجتناب ناپذیر 3) تشخیص دیرهنگام خرابی ها 4) بازیابی ناموفق پس از خرابی 5) عدم مستندسازی الگوهای خرابی 6) تست ناکافی شرایط خرابی.
نتیجه گیری کاربردی برای استفاده در متون تخصصی و آموزشی
خرابی یک واقعیت اجتناب ناپذیر در سیستم های کامپیوتری است. طراحی سیستم های resilient نیازمند درک عمیق از الگوهای خرابی و پیاده سازی مکانیزم های مناسب تشخیص، عکس العمل و بازیابی است. تست شرایط خرابی باید بخشی جدایی ناپذیر از فرآیند توسعه باشد.