- Dismal
ناامیدکننده
معنی Dismal - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
تنگ، باریک
شماره گرفتن، شماره گیری کردن
غمگینی، دلتنگی
غفلت، بی توجّهی، سهل انگاری
مفاهیم پایه
تصویری (Visual) در فناوری اطلاعات به هر چیزی اشاره دارد که به نمایش بصری اطلاعات مربوط می شود. این مفهوم طیف گسترده ای از موضوعات از طراحی رابط کاربری تا پردازش تصویر و گرافیک کامپیوتری را شامل می شود.
زیرشاخه های مهم
1- طراحی بصری (Visual Design): اصول زیبایی شناسی در UI
2- برنامه نویسی بصری (Visual Programming): توسعه با بلوک های گرافیکی
3- پردازش تصویر (Image Processing): تحلیل و تغییر تصاویر دیجیتال
4- گرافیک کامپیوتری (Computer Graphics): تولید و نمایش تصاویر
5- تجسم داده (Data Visualization): نمایش گرافیکی اطلاعات
مولفه های طراحی بصری
- رنگ (Color Theory)
- تایپوگرافی (Typography)
- فضا و چیدمان (Space & Layout)
- کنتراست و تاکید (Contrast & Emphasis)
- یکپارچگی و تعادل (Consistency & Balance)
ابزارهای متداول
- ابزارهای طراحی: Adobe Photoshop، Illustrator، Figma
- کتابخانه های گرافیکی: OpenGL، DirectX، WebGL
- فریمورک های پردازش تصویر: OpenCV، PIL
- ابزارهای تجسم داده: D3.js، Tableau، Power BI
کاربردهای پیشرفته
- واقعیت مجازی و افزوده (VR/AR)
- بینایی ماشین (Computer Vision)
- رابط های کاربری پویا
- تحلیل تصاویر پزشکی
- پردازش تصاویر ماهواره ای
چالش های فنی
- بهینه سازی عملکرد رندرینگ
- مدیریت منابع در پردازش تصاویر حجیم
- یکپارچه سازی با سخت افزارهای مختلف
- استانداردسازی در نمایش چندپلتفرمی
- حفظ کیفیت در فشرده سازی
تصویری (Visual) در فناوری اطلاعات به هر چیزی اشاره دارد که به نمایش بصری اطلاعات مربوط می شود. این مفهوم طیف گسترده ای از موضوعات از طراحی رابط کاربری تا پردازش تصویر و گرافیک کامپیوتری را شامل می شود.
زیرشاخه های مهم
1- طراحی بصری (Visual Design): اصول زیبایی شناسی در UI
2- برنامه نویسی بصری (Visual Programming): توسعه با بلوک های گرافیکی
3- پردازش تصویر (Image Processing): تحلیل و تغییر تصاویر دیجیتال
4- گرافیک کامپیوتری (Computer Graphics): تولید و نمایش تصاویر
5- تجسم داده (Data Visualization): نمایش گرافیکی اطلاعات
مولفه های طراحی بصری
- رنگ (Color Theory)
- تایپوگرافی (Typography)
- فضا و چیدمان (Space & Layout)
- کنتراست و تاکید (Contrast & Emphasis)
- یکپارچگی و تعادل (Consistency & Balance)
ابزارهای متداول
- ابزارهای طراحی: Adobe Photoshop، Illustrator، Figma
- کتابخانه های گرافیکی: OpenGL، DirectX، WebGL
- فریمورک های پردازش تصویر: OpenCV، PIL
- ابزارهای تجسم داده: D3.js، Tableau، Power BI
کاربردهای پیشرفته
- واقعیت مجازی و افزوده (VR/AR)
- بینایی ماشین (Computer Vision)
- رابط های کاربری پویا
- تحلیل تصاویر پزشکی
- پردازش تصاویر ماهواره ای
چالش های فنی
- بهینه سازی عملکرد رندرینگ
- مدیریت منابع در پردازش تصاویر حجیم
- یکپارچه سازی با سخت افزارهای مختلف
- استانداردسازی در نمایش چندپلتفرمی
- حفظ کیفیت در فشرده سازی
زدودن، از بین بردن
مالیاتی، مالی
غمگین کردن، ناامیدی، وحشت
مالیاتی، مالیات، مراقب
عمیق، افتضاح
عمیق، افتضاح
دادستان، مالی، مالیاتی
مالیاتی، مالی
مالیاتی، مالیات
مقدمه مفهومی درباره واژه
شماره گیری (Dial) به عمل وارد کردن دنباله ای از ارقام برای برقراری ارتباط تلفنی یا شبکه ای اطلاق می شود. این مفهوم از تلفن های چرخشی قدیمی به دنیای دیجیتال منتقل شده و امروزه در پروتکل های مختلف ارتباطی کاربرد دارد.
کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات
در شبکه های تلفنی، شماره گیری برای برقراری تماس استفاده می شود. در مودم های Dial-up، شماره گیری برای اتصال به اینترنت انجام می شود. در VoIP، شماره گیری مجازی صورت می گیرد. در سیستم های PBX، شماره گیری داخلی کاربرد دارد. در برنامه نویسی، شبیه سازی فرآیند شماره گیری در رابط کاربری انجام می شود.
مثال های واقعی و کاربردی در زندگی یا پروژه های IT
شماره گیری با تلفن های هوشمند، اتصال مودم های قدیمی به اینترنت، شماره گیری داخلی در سازمان ها، شماره گیری در نرم افزارهای VoIP مانند Skype، صفحه شماره گیری در اپلیکیشن های موبایل، شماره گیری هوشمند در سیستم های تلفن گویا.
نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها
در معماری سیستم های مخابراتی، شماره گیری بخشی از سیگنالینگ است. در سیستم های تلفنی تحت شبکه، شماره گیری به صورت بسته های داده انجام می شود. در معماری VoIP، شماره گیری با پروتکل هایی مانند SIP مدیریت می شود. در رابط کاربری برنامه ها، صفحه شماره گیری به عنوان یک کامپوننت طراحی می شود.
شروع استفاده از این واژه در تاریخچه فناوری و تکامل آن در سال های مختلف
شماره گیری از اولین تلفن های چرخشی در دهه 1890 وجود داشت. در دهه 1960 با تلفن های صفحه کلیدی دیجیتال شد. امروزه در سیستم های VoIP کاملاً نرم افزاری شده است.
تفکیک آن از واژگان مشابه
شماره گیری با تماس گرفتن (Calling) متفاوت است - شماره گیری بخشی از فرآیند تماس است. همچنین با اتصال (Connection) که مرحله پس از شماره گیری است تفاوت دارد. در برخی متون، شماره گیری با مارک آپ (Markup) در سیگنالینگ اشتباه گرفته می شود.
شیوه پیاده سازی واژه در زبان های برنامه نویسی مختلف
در Android با Intent.ACTION_DIAL می توان صفحه شماره گیری را باز کرد. در iOS با API telprompt می توان شماره گیری انجام داد. در Python با کتابخانه pytel می توان شماره گیری شبیه سازی کرد. در JavaScript با WebRTC می توان شماره گیری تحت وب انجام داد. در C# با کلاس Process می توان برنامه های شماره گیری را اجرا کرد.
چالش ها یا سوءبرداشت های رایج در مورد آن
یک باور غلط این است که شماره گیری فقط برای تلفن های سنتی کاربرد دارد. چالش اصلی، پیاده سازی شماره گیری یکپارچه در سیستم های ترکیبی سنتی و VoIP است.
نتیجه گیری کاربردی برای استفاده در متون تخصصی و آموزشی
شماره گیری اگرچه مفهومی قدیمی به نظر می رسد، اما هنوز در بسیاری از سیستم های ارتباطی مدرن به اشکال مختلف وجود دارد و کاربرد دارد.
شماره گیری (Dial) به عمل وارد کردن دنباله ای از ارقام برای برقراری ارتباط تلفنی یا شبکه ای اطلاق می شود. این مفهوم از تلفن های چرخشی قدیمی به دنیای دیجیتال منتقل شده و امروزه در پروتکل های مختلف ارتباطی کاربرد دارد.
کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات
در شبکه های تلفنی، شماره گیری برای برقراری تماس استفاده می شود. در مودم های Dial-up، شماره گیری برای اتصال به اینترنت انجام می شود. در VoIP، شماره گیری مجازی صورت می گیرد. در سیستم های PBX، شماره گیری داخلی کاربرد دارد. در برنامه نویسی، شبیه سازی فرآیند شماره گیری در رابط کاربری انجام می شود.
مثال های واقعی و کاربردی در زندگی یا پروژه های IT
شماره گیری با تلفن های هوشمند، اتصال مودم های قدیمی به اینترنت، شماره گیری داخلی در سازمان ها، شماره گیری در نرم افزارهای VoIP مانند Skype، صفحه شماره گیری در اپلیکیشن های موبایل، شماره گیری هوشمند در سیستم های تلفن گویا.
نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها
در معماری سیستم های مخابراتی، شماره گیری بخشی از سیگنالینگ است. در سیستم های تلفنی تحت شبکه، شماره گیری به صورت بسته های داده انجام می شود. در معماری VoIP، شماره گیری با پروتکل هایی مانند SIP مدیریت می شود. در رابط کاربری برنامه ها، صفحه شماره گیری به عنوان یک کامپوننت طراحی می شود.
شروع استفاده از این واژه در تاریخچه فناوری و تکامل آن در سال های مختلف
شماره گیری از اولین تلفن های چرخشی در دهه 1890 وجود داشت. در دهه 1960 با تلفن های صفحه کلیدی دیجیتال شد. امروزه در سیستم های VoIP کاملاً نرم افزاری شده است.
تفکیک آن از واژگان مشابه
شماره گیری با تماس گرفتن (Calling) متفاوت است - شماره گیری بخشی از فرآیند تماس است. همچنین با اتصال (Connection) که مرحله پس از شماره گیری است تفاوت دارد. در برخی متون، شماره گیری با مارک آپ (Markup) در سیگنالینگ اشتباه گرفته می شود.
شیوه پیاده سازی واژه در زبان های برنامه نویسی مختلف
در Android با Intent.ACTION_DIAL می توان صفحه شماره گیری را باز کرد. در iOS با API telprompt می توان شماره گیری انجام داد. در Python با کتابخانه pytel می توان شماره گیری شبیه سازی کرد. در JavaScript با WebRTC می توان شماره گیری تحت وب انجام داد. در C# با کلاس Process می توان برنامه های شماره گیری را اجرا کرد.
چالش ها یا سوءبرداشت های رایج در مورد آن
یک باور غلط این است که شماره گیری فقط برای تلفن های سنتی کاربرد دارد. چالش اصلی، پیاده سازی شماره گیری یکپارچه در سیستم های ترکیبی سنتی و VoIP است.
نتیجه گیری کاربردی برای استفاده در متون تخصصی و آموزشی
شماره گیری اگرچه مفهومی قدیمی به نظر می رسد، اما هنوز در بسیاری از سیستم های ارتباطی مدرن به اشکال مختلف وجود دارد و کاربرد دارد.