- Deniable
قابل انکار
معنی Deniable - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
دسیبل (decibel یا dB) یک واحد اندازه گیری لگاریتمی است که برای بیان نسبت دو مقدار، به ویژه شدت صدا یا قدرت سیگنال ها، استفاده می شود. این واحد اغلب در حوزه های صوت، الکترونیک، و مخابرات کاربرد دارد. در ادامه، توضیحاتی درباره دسیبل و کاربردهای آن ارائه می شود.
مفهوم دسیبل
دسیبل یک واحد اندازه گیری لگاریتمی است که نسبت دو مقدار را بیان می کند. به دلیل استفاده از مقیاس لگاریتمی، دسیبل ها می توانند به طور مؤثر تفاوت های بزرگی در قدرت و شدت را پوشش دهند. فرمول محاسبه دسیبل به شکل زیر است:
- برای توان (Power):
\[ dB = 10 \log_{10} \left( \frac{P_1}{P_0} \right) \]
- برای ولتاژ یا فشار صوتی (Voltage or Sound Pressure):
\[ dB = 20 \log_{10} \left( \frac{V_1}{V_0} \right) \]
در این فرمول ها، \(P_1\) و \(P_0\) نشان دهنده توان ها و \(V_1\) و \(V_0\) نشان دهنده ولتاژها یا فشارهای صوتی هستند.
کاربردهای دسیبل
1. اندازه گیری شدت صدا:
- دسیبل برای اندازه گیری شدت صوت در محیط های مختلف استفاده می شود. شدت صوت در دسیبل ها بیان می شود تا مقایسه و تحلیل ساده تر انجام شود.
2. الکترونیک و مخابرات:
- دسیبل برای اندازه گیری و مقایسه سطح سیگنال های الکترونیکی و قدرت انتقال در سیستم های مخابراتی به کار می رود.
3. آکوستیک و مهندسی صوت:
- در طراحی و تحلیل سیستم های صوتی، دسیبل برای ارزیابی سطح فشار صوت و کیفیت صدا به کار می رود.
مقیاس دسیبل در صوت
مقیاس دسیبل به طور گسترده ای در اندازه گیری سطح فشار صوت (SPL) استفاده می شود. سطح فشار صوت به صورت لگاریتمی نسبت به یک مقدار مرجع (معمولاً 20 میکروپاسکال، که حد شنوایی انسان است) بیان می شود:
\[ dB_{SPL} = 20 \log_{10} \left( \frac{P}{P_0} \right) \]
در این فرمول، \(P\) فشار صوتی اندازه گیری شده و \(P_0\) فشار صوتی مرجع است.
مثال های شدت صدا در دسیبل
- 0 dB SPL : آستانه شنوایی
- 30 dB SPL : نجوا یا صدای آرام
- 60 dB SPL : مکالمه معمولی
- 90 dB SPL : صدای ترافیک شلوغ
- 120 dB SPL : کنسرت موسیقی راک
- 140 dB SPL : آستانه درد
نتیجه گیری
دسیبل یک واحد اندازه گیری اساسی در مهندسی صوت، الکترونیک، و مخابرات است که به دلیل ماهیت لگاریتمی اش، قادر به پوشش تفاوت های وسیع در شدت و قدرت است. این واحد به متخصصان و مهندسان امکان می دهد تا با دقت و کارایی بیشتری صدا و سیگنال ها را ارزیابی و مدیریت کنند.
مفهوم دسیبل
دسیبل یک واحد اندازه گیری لگاریتمی است که نسبت دو مقدار را بیان می کند. به دلیل استفاده از مقیاس لگاریتمی، دسیبل ها می توانند به طور مؤثر تفاوت های بزرگی در قدرت و شدت را پوشش دهند. فرمول محاسبه دسیبل به شکل زیر است:
- برای توان (Power):
\[ dB = 10 \log_{10} \left( \frac{P_1}{P_0} \right) \]
- برای ولتاژ یا فشار صوتی (Voltage or Sound Pressure):
\[ dB = 20 \log_{10} \left( \frac{V_1}{V_0} \right) \]
در این فرمول ها، \(P_1\) و \(P_0\) نشان دهنده توان ها و \(V_1\) و \(V_0\) نشان دهنده ولتاژها یا فشارهای صوتی هستند.
کاربردهای دسیبل
1. اندازه گیری شدت صدا:
- دسیبل برای اندازه گیری شدت صوت در محیط های مختلف استفاده می شود. شدت صوت در دسیبل ها بیان می شود تا مقایسه و تحلیل ساده تر انجام شود.
2. الکترونیک و مخابرات:
- دسیبل برای اندازه گیری و مقایسه سطح سیگنال های الکترونیکی و قدرت انتقال در سیستم های مخابراتی به کار می رود.
3. آکوستیک و مهندسی صوت:
- در طراحی و تحلیل سیستم های صوتی، دسیبل برای ارزیابی سطح فشار صوت و کیفیت صدا به کار می رود.
مقیاس دسیبل در صوت
مقیاس دسیبل به طور گسترده ای در اندازه گیری سطح فشار صوت (SPL) استفاده می شود. سطح فشار صوت به صورت لگاریتمی نسبت به یک مقدار مرجع (معمولاً 20 میکروپاسکال، که حد شنوایی انسان است) بیان می شود:
\[ dB_{SPL} = 20 \log_{10} \left( \frac{P}{P_0} \right) \]
در این فرمول، \(P\) فشار صوتی اندازه گیری شده و \(P_0\) فشار صوتی مرجع است.
مثال های شدت صدا در دسیبل
- 0 dB SPL : آستانه شنوایی
- 30 dB SPL : نجوا یا صدای آرام
- 60 dB SPL : مکالمه معمولی
- 90 dB SPL : صدای ترافیک شلوغ
- 120 dB SPL : کنسرت موسیقی راک
- 140 dB SPL : آستانه درد
نتیجه گیری
دسیبل یک واحد اندازه گیری اساسی در مهندسی صوت، الکترونیک، و مخابرات است که به دلیل ماهیت لگاریتمی اش، قادر به پوشش تفاوت های وسیع در شدت و قدرت است. این واحد به متخصصان و مهندسان امکان می دهد تا با دقت و کارایی بیشتری صدا و سیگنال ها را ارزیابی و مدیریت کنند.
قابل تعریف
خوش برخورد، درخشان
قابل دفاع، قابل تحمّل
مقدمه مفهومی درباره واژه
واژه ’’reliable’’ به معنای قابلیت اعتماد و اطمینان در انجام یک وظیفه یا عمل است. این واژه معمولاً برای توصیف کیفیت یک سیستم، فرد یا ابزار که به طور مداوم و بدون خطا عمل می کند، به کار می رود.
کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات
در زمینه نرم افزار و سیستم ها، ’’reliable’’ به ویژه برای توصیف سیستم هایی که بدون خرابی و با کارایی بالا عمل می کنند، استفاده می شود. این مفهوم در طراحی سیستم های توزیع شده و پایگاه داده ها بسیار اهمیت دارد.
مثال های واقعی و کاربردی در زندگی یا پروژه های IT
در پروژه های IT، سیستم های پردازش تراکنش های مالی باید به طور خاص قابل اعتماد باشند تا از دست رفتن داده ها یا خطاهای مالی جلوگیری شود. این سیستم ها معمولاً از مکانیزم های بررسی و تعمیر خودکار برای حفظ قابلیت اطمینان استفاده می کنند.
نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها
در معماری سیستم ها، ’’reliable’’ به عنوان یک ویژگی ضروری برای سیستم های حیاتی به کار می رود. برای مثال، در سیستم های مبتنی بر ابری، اطمینان از اینکه سرویس ها همیشه در دسترس هستند، به عنوان یک معیار اصلی کیفیت در نظر گرفته می شود.
شروع استفاده از این واژه در تاریخچه فناوری و تکامل آن در سال های مختلف
مفهوم ’’reliable’’ در طول تاریخ در طراحی سیستم ها و نرم افزارهای حیاتی به طور مستمر گسترش یافته است. از دهه 1950، این مفهوم در صنایع مختلف از جمله هوافضا و مخابرات برای اطمینان از عملکرد صحیح سیستم ها اهمیت یافت.
تفکیک آن از واژگان مشابه
واژه ’’reliable’’ با ’’fault-tolerant’’ تفاوت دارد. در حالی که ’’fault-tolerant’’ به معنای توانایی سیستم در مقابله با خطاهای داخلی است، ’’reliable’’ به معنای عملکرد بی نقص و مداوم سیستم است.
شیوه پیاده سازی واژه در زبان های برنامه نویسی مختلف
در توسعه نرم افزار، برنامه نویسان می توانند با استفاده از تست های خودکار، مکانیزم های بازیابی از خطا و طراحی معماری مقیاس پذیر، سیستم های ’’reliable’’ را ایجاد کنند که در برابر خطاهای ممکن مقاوم باشند.
چالش ها یا سوءبرداشت های رایج در مورد آن
گاهی اوقات واژه ’’reliable’’ به طور اشتباه به معنای ’’faultless’’ (بدون خطا) گرفته می شود، در حالی که در واقع، یک سیستم ’’reliable’’ ممکن است همچنان با مشکلاتی روبه رو شود اما قادر به بازیابی از آن ها باشد.
نتیجه گیری کاربردی برای استفاده در متون تخصصی و آموزشی
درک مفهوم ’’reliable’’ برای طراحی سیستم ها و نرم افزارهای مقاوم و قابل اعتماد ضروری است تا از بروز خطاهای غیرمنتظره جلوگیری شود.
سیستم های توزیع شده، کیفیت نرم افزار، بازیابی از خطا
واژه ’’reliable’’ به معنای قابلیت اعتماد و اطمینان در انجام یک وظیفه یا عمل است. این واژه معمولاً برای توصیف کیفیت یک سیستم، فرد یا ابزار که به طور مداوم و بدون خطا عمل می کند، به کار می رود.
کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات
در زمینه نرم افزار و سیستم ها، ’’reliable’’ به ویژه برای توصیف سیستم هایی که بدون خرابی و با کارایی بالا عمل می کنند، استفاده می شود. این مفهوم در طراحی سیستم های توزیع شده و پایگاه داده ها بسیار اهمیت دارد.
مثال های واقعی و کاربردی در زندگی یا پروژه های IT
در پروژه های IT، سیستم های پردازش تراکنش های مالی باید به طور خاص قابل اعتماد باشند تا از دست رفتن داده ها یا خطاهای مالی جلوگیری شود. این سیستم ها معمولاً از مکانیزم های بررسی و تعمیر خودکار برای حفظ قابلیت اطمینان استفاده می کنند.
نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها
در معماری سیستم ها، ’’reliable’’ به عنوان یک ویژگی ضروری برای سیستم های حیاتی به کار می رود. برای مثال، در سیستم های مبتنی بر ابری، اطمینان از اینکه سرویس ها همیشه در دسترس هستند، به عنوان یک معیار اصلی کیفیت در نظر گرفته می شود.
شروع استفاده از این واژه در تاریخچه فناوری و تکامل آن در سال های مختلف
مفهوم ’’reliable’’ در طول تاریخ در طراحی سیستم ها و نرم افزارهای حیاتی به طور مستمر گسترش یافته است. از دهه 1950، این مفهوم در صنایع مختلف از جمله هوافضا و مخابرات برای اطمینان از عملکرد صحیح سیستم ها اهمیت یافت.
تفکیک آن از واژگان مشابه
واژه ’’reliable’’ با ’’fault-tolerant’’ تفاوت دارد. در حالی که ’’fault-tolerant’’ به معنای توانایی سیستم در مقابله با خطاهای داخلی است، ’’reliable’’ به معنای عملکرد بی نقص و مداوم سیستم است.
شیوه پیاده سازی واژه در زبان های برنامه نویسی مختلف
در توسعه نرم افزار، برنامه نویسان می توانند با استفاده از تست های خودکار، مکانیزم های بازیابی از خطا و طراحی معماری مقیاس پذیر، سیستم های ’’reliable’’ را ایجاد کنند که در برابر خطاهای ممکن مقاوم باشند.
چالش ها یا سوءبرداشت های رایج در مورد آن
گاهی اوقات واژه ’’reliable’’ به طور اشتباه به معنای ’’faultless’’ (بدون خطا) گرفته می شود، در حالی که در واقع، یک سیستم ’’reliable’’ ممکن است همچنان با مشکلاتی روبه رو شود اما قادر به بازیابی از آن ها باشد.
نتیجه گیری کاربردی برای استفاده در متون تخصصی و آموزشی
درک مفهوم ’’reliable’’ برای طراحی سیستم ها و نرم افزارهای مقاوم و قابل اعتماد ضروری است تا از بروز خطاهای غیرمنتظره جلوگیری شود.
سیستم های توزیع شده، کیفیت نرم افزار، بازیابی از خطا
قابل انعطاف، قابل خم شدن
قابل فکر، قابل تأمّل
قابل انکار
غیرقابل حسادت، رشک برانگیز، قابل حسادت
قابل فروش
قابل انکار
قابل اعتماد
قابل فکر، قابل تأمّل
سودآور