- Cup
فنجان گرفتن، جام
معنی Cup - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
برش، قطع، کات (Cut) در هنگام فیلمبرداری به فرمانی از سوی کارگردان یا افراد مرتبط برای قطع کار دوربین صدا و بازی معمولا پس از برداشت کامل نما یا عدم رضایت کارگردان از نماهای فیلمبرداری شده گفته می شود،
کات در تدوین فیلم به معنی انتقال از نمایی به نمای دیگر برای اندازه سازی نما به لحاظ زمانی مکانی و حرکتی که با بریدن (Cutting) بخشهایی از نگاتیوهای برداشت شده و چسباندن (Joining) آنها به هم حاصل میشود.
تغییر ناگهانی از نمایی به نمای دیگر و عمل برش زدن فیلم در روی میز تدوین،
، کات به عنوان یکی از ابزارهای اصلی در دست کارگردان و تدوین گر، نقش بسیار مهمی در روایت داستان و خلق احساسات مختلف در مخاطب دارد.
کات در تدوین فیلم به معنی انتقال از نمایی به نمای دیگر برای اندازه سازی نما به لحاظ زمانی مکانی و حرکتی که با بریدن (Cutting) بخشهایی از نگاتیوهای برداشت شده و چسباندن (Joining) آنها به هم حاصل میشود.
تغییر ناگهانی از نمایی به نمای دیگر و عمل برش زدن فیلم در روی میز تدوین،
، کات به عنوان یکی از ابزارهای اصلی در دست کارگردان و تدوین گر، نقش بسیار مهمی در روایت داستان و خلق احساسات مختلف در مخاطب دارد.
کلاه گذاشتن، سرپوش
برش خورده، برش دادن
مقدمه مفهومی درباره واژه
برش یکی از اساسی ترین عملیات در رابط های کاربری کامپیوتر است که امکان انتقال داده ها بین مکان های مختلف را فراهم می کند. این عملکرد اولین بار در ویرایشگرهای متن معرفی شد و امروزه در تقریباً تمام برنامه های کاربردی پیاده سازی شده است.
کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات
در ویرایشگرهای کد، برش برای جابجایی بخش های کد استفاده می شود. در سیستم های فایلی، برش فایل ها بین پوشه ها کاربرد دارد. در برنامه های گرافیکی مانند فتوشاپ، برش لایه ها یا انتخاب ها انجام می شود. در پایگاه داده، برش داده ها برای انتقال بین جداول استفاده می شود.
مثال های واقعی و کاربردی در زندگی یا پروژه های IT
در نرم افزار Word با Ctrl+X می توان متن را برش داد. در File Explorer ویندوز با برش و پیست فایل ها را جابجا می کنیم. در IDEهایی مانند IntelliJ IDEA با برش کد می توان آن را در فایل دیگری قرار داد. در ابزارهای طراحی UI مانند Figma با برش المان ها می توان آنها را بین پروژه ها منتقل کرد.
نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها
در معماری نرم افزار، پیاده سازی صحیح عملیات برش نیاز به مدیریت حافظه و کلیپ بورد دارد. در سیستم های توزیع شده، برش داده ها بین سرورها چالش های خاص خود را دارد. در برنامه های تحت وب مدرن، برش باید با محدودیت های امنیتی مرورگرها سازگار باشد.
شروع استفاده از این واژه در تاریخچه فناوری و تکامل آن در سال های مختلف
عملیات برش اولین بار در سال 1974 در ویرایشگر Bravo برای آلتو زروکس پارک معرفی شد. در 1983 با Lisa اپل این ویژگی عمومی تر شد. امروزه در سیستم های لمسی و صوتی، روش های جدیدی برای برش ابداع شده است.
تفکیک آن از واژگان مشابه
برش با کپی (Copy) متفاوت است - کپی محتوا را در مکان اصلی حفظ می کند در حالی که برش آن را حذف می کند. همچنین با حذف (Delete) که محتوا را به کلیپ بورد منتقل نمی کند تفاوت دارد. در برخی سیستم ها، برش تا زمان پیست قابل بازگشت است.
شیوه پیاده سازی واژه در زبان های برنامه نویسی مختلف
در JavaScript با document.execCommand(’cut’) می توان برش را پیاده سازی کرد. در C# با Clipboard.SetDataObject می توان داده ها را به کلیپ بورد منتقل کرد. در Python با Pyperclip می توان عملیات برش را شبیه سازی نمود. در Java با Toolkit.getDefaultToolkit().getSystemClipboard() می توان به کلیپ بورد سیستم دسترسی یافت.
چالش ها یا سوءبرداشت های رایج در مورد آن
یک باور غلط این است که داده های برش شده بلافاصله در کلیپ بورد ذخیره می شوند، در حالی که در برخی سیستم ها این انتقال فقط در زمان پیست اتفاق می افتد. چالش اصلی، مدیریت امنیت داده های حساس در کلیپ بورد است.
نتیجه گیری کاربردی برای استفاده در متون تخصصی و آموزشی
عملیات برش یکی از ارکان اصلی تعامل کاربر با سیستم های کامپیوتری است. پیاده سازی صحیح آن در نرم افزارها می تواند بهره وری کاربران را به میزان قابل توجهی افزایش دهد. درک تفاوت های ظریف این عملیات با سایر عملیات مشابه برای توسعه دهندگان ضروری است.
برش یکی از اساسی ترین عملیات در رابط های کاربری کامپیوتر است که امکان انتقال داده ها بین مکان های مختلف را فراهم می کند. این عملکرد اولین بار در ویرایشگرهای متن معرفی شد و امروزه در تقریباً تمام برنامه های کاربردی پیاده سازی شده است.
کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات
در ویرایشگرهای کد، برش برای جابجایی بخش های کد استفاده می شود. در سیستم های فایلی، برش فایل ها بین پوشه ها کاربرد دارد. در برنامه های گرافیکی مانند فتوشاپ، برش لایه ها یا انتخاب ها انجام می شود. در پایگاه داده، برش داده ها برای انتقال بین جداول استفاده می شود.
مثال های واقعی و کاربردی در زندگی یا پروژه های IT
در نرم افزار Word با Ctrl+X می توان متن را برش داد. در File Explorer ویندوز با برش و پیست فایل ها را جابجا می کنیم. در IDEهایی مانند IntelliJ IDEA با برش کد می توان آن را در فایل دیگری قرار داد. در ابزارهای طراحی UI مانند Figma با برش المان ها می توان آنها را بین پروژه ها منتقل کرد.
نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها
در معماری نرم افزار، پیاده سازی صحیح عملیات برش نیاز به مدیریت حافظه و کلیپ بورد دارد. در سیستم های توزیع شده، برش داده ها بین سرورها چالش های خاص خود را دارد. در برنامه های تحت وب مدرن، برش باید با محدودیت های امنیتی مرورگرها سازگار باشد.
شروع استفاده از این واژه در تاریخچه فناوری و تکامل آن در سال های مختلف
عملیات برش اولین بار در سال 1974 در ویرایشگر Bravo برای آلتو زروکس پارک معرفی شد. در 1983 با Lisa اپل این ویژگی عمومی تر شد. امروزه در سیستم های لمسی و صوتی، روش های جدیدی برای برش ابداع شده است.
تفکیک آن از واژگان مشابه
برش با کپی (Copy) متفاوت است - کپی محتوا را در مکان اصلی حفظ می کند در حالی که برش آن را حذف می کند. همچنین با حذف (Delete) که محتوا را به کلیپ بورد منتقل نمی کند تفاوت دارد. در برخی سیستم ها، برش تا زمان پیست قابل بازگشت است.
شیوه پیاده سازی واژه در زبان های برنامه نویسی مختلف
در JavaScript با document.execCommand(’cut’) می توان برش را پیاده سازی کرد. در C# با Clipboard.SetDataObject می توان داده ها را به کلیپ بورد منتقل کرد. در Python با Pyperclip می توان عملیات برش را شبیه سازی نمود. در Java با Toolkit.getDefaultToolkit().getSystemClipboard() می توان به کلیپ بورد سیستم دسترسی یافت.
چالش ها یا سوءبرداشت های رایج در مورد آن
یک باور غلط این است که داده های برش شده بلافاصله در کلیپ بورد ذخیره می شوند، در حالی که در برخی سیستم ها این انتقال فقط در زمان پیست اتفاق می افتد. چالش اصلی، مدیریت امنیت داده های حساس در کلیپ بورد است.
نتیجه گیری کاربردی برای استفاده در متون تخصصی و آموزشی
عملیات برش یکی از ارکان اصلی تعامل کاربر با سیستم های کامپیوتری است. پیاده سازی صحیح آن در نرم افزارها می تواند بهره وری کاربران را به میزان قابل توجهی افزایش دهد. درک تفاوت های ظریف این عملیات با سایر عملیات مشابه برای توسعه دهندگان ضروری است.