- Corrective
اصلاحی
معنی Corrective - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
به طور اصلاحی
فاسدکننده، مفسده
اتّصالی، ارتباطی
مقدمه مفهومی درباره واژه
اصلاح (Correction) در فناوری اطلاعات به مجموعه اقداماتی گفته می شود که برای رفع خطاها، اشکالات یا انحرافات از رفتار مورد انتظار در سیستم های محاسباتی انجام می شود. این مفهوم در تضمین کیفیت و قابلیت اطمینان سیستم ها نقش کلیدی دارد.
کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات
در اشکال زدایی کد، در رفع آسیب پذیری های امنیتی، در به روزرسانی های نرم افزاری، در تعمیر داده های خراب، و در هر جایی که نیاز به رفع خطا باشد استفاده می شود.
مثال های واقعی و کاربردی در زندگی یا پروژه های IT
رفع باگ های نرم افزاری، اصلاح داده های خراب در پایگاه داده، به روزرسانی های امنیتی سیستم عامل، تصحیح الگوریتم های یادگیری ماشین، و تعمیر سکتورهای خراب در دیسک های سخت.
نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها
در معماری سیستم ها، مکانیسم های خوداصلاحی برای سیستم های حیاتی مهم هستند. در سیستم های توزیع شده، پروتکل های اصلاح خطا برای حفظ سازگاری داده ها ضروریند. در DevOps، اصلاح سریع باگ ها بخشی از چرخه حیات است.
شروع استفاده از این واژه در تاریخچه فناوری و تکامل آن در سال های مختلف
مفهوم اصلاح از اولین روزهای محاسبات وجود داشته است. در دهه 1950 با ظهور نظریه کدهای اصلاح خطا (ECC) رسمیت یافت. امروزه با سیستم های خودترمیم (self-healing) پیشرفته تر شده است.
تفکیک آن از واژگان مشابه
اصلاح با بهینه سازی (Optimization) تفاوت دارد: بهینه سازی بهبود عملکرد است در حالی که اصلاح رفع خطاست. همچنین با mitigation که کاهش اثرات مشکل است متفاوت است.
شیوه پیاده سازی واژه در زبان های برنامه نویسی مختلف
در سطح کد با اصلاح منطق برنامه، در سیستم های پایگاه داده با دستورات REPAIR، در کنترل نسخه با revert تغییرات، و در سیستم های مدرن با الگوهایی مانند Circuit Breaker برای جلوگیری از گسترش خطا.
چالش ها یا سوءبرداشت های رایج در مورد آن
اصلاحات نادرست می توانند مشکلات جدیدی ایجاد کنند، برخی اصلاحات ممکن است رفتار موجود سیستم ها را تغییر دهند، و تصور اینکه همه خطاها قابل اصلاح هستند از چالش های رایج است.
نتیجه گیری کاربردی برای استفاده در متون تخصصی و آموزشی
فرآیند اصلاح باید سیستماتیک و مبتنی بر درک کامل مشکل باشد. استفاده از روش های علمی برای شناسایی و رفع خطاها می تواند از ایجاد مشکلات جدید جلوگیری کند.
اصلاح (Correction) در فناوری اطلاعات به مجموعه اقداماتی گفته می شود که برای رفع خطاها، اشکالات یا انحرافات از رفتار مورد انتظار در سیستم های محاسباتی انجام می شود. این مفهوم در تضمین کیفیت و قابلیت اطمینان سیستم ها نقش کلیدی دارد.
کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات
در اشکال زدایی کد، در رفع آسیب پذیری های امنیتی، در به روزرسانی های نرم افزاری، در تعمیر داده های خراب، و در هر جایی که نیاز به رفع خطا باشد استفاده می شود.
مثال های واقعی و کاربردی در زندگی یا پروژه های IT
رفع باگ های نرم افزاری، اصلاح داده های خراب در پایگاه داده، به روزرسانی های امنیتی سیستم عامل، تصحیح الگوریتم های یادگیری ماشین، و تعمیر سکتورهای خراب در دیسک های سخت.
نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها
در معماری سیستم ها، مکانیسم های خوداصلاحی برای سیستم های حیاتی مهم هستند. در سیستم های توزیع شده، پروتکل های اصلاح خطا برای حفظ سازگاری داده ها ضروریند. در DevOps، اصلاح سریع باگ ها بخشی از چرخه حیات است.
شروع استفاده از این واژه در تاریخچه فناوری و تکامل آن در سال های مختلف
مفهوم اصلاح از اولین روزهای محاسبات وجود داشته است. در دهه 1950 با ظهور نظریه کدهای اصلاح خطا (ECC) رسمیت یافت. امروزه با سیستم های خودترمیم (self-healing) پیشرفته تر شده است.
تفکیک آن از واژگان مشابه
اصلاح با بهینه سازی (Optimization) تفاوت دارد: بهینه سازی بهبود عملکرد است در حالی که اصلاح رفع خطاست. همچنین با mitigation که کاهش اثرات مشکل است متفاوت است.
شیوه پیاده سازی واژه در زبان های برنامه نویسی مختلف
در سطح کد با اصلاح منطق برنامه، در سیستم های پایگاه داده با دستورات REPAIR، در کنترل نسخه با revert تغییرات، و در سیستم های مدرن با الگوهایی مانند Circuit Breaker برای جلوگیری از گسترش خطا.
چالش ها یا سوءبرداشت های رایج در مورد آن
اصلاحات نادرست می توانند مشکلات جدیدی ایجاد کنند، برخی اصلاحات ممکن است رفتار موجود سیستم ها را تغییر دهند، و تصور اینکه همه خطاها قابل اصلاح هستند از چالش های رایج است.
نتیجه گیری کاربردی برای استفاده در متون تخصصی و آموزشی
فرآیند اصلاح باید سیستماتیک و مبتنی بر درک کامل مشکل باشد. استفاده از روش های علمی برای شناسایی و رفع خطاها می تواند از ایجاد مشکلات جدید جلوگیری کند.