- Cobble
سنگ فرش کردن، سنگفرش
معنی Cobble - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
دوبله (Double) به معنای قرار دادن صدای جدید بر روی فیلم یا ویدئو به زبان دیگری به جای صدای اصلی آن است. این فرایند شامل جایگزینی دیالوگ های بازیگران با صدای جدید به زبان مقصد می شود. دوبله یکی از روش های پرکاربرد برای ترجمه و محلی سازی محتواهای ویدئویی، به ویژه فیلم ها، سریال ها و انیمیشن ها است.
مراحل دوبله
1. انتخاب بازیگران صدا : انتخاب افرادی که صدای شخصیت های مختلف فیلم یا ویدئو را بازگو خواهند کرد.
2. ترجمه فیلمنامه : ترجمه دقیق دیالوگ های فیلم به زبان مقصد.
3. ضبط صدا : بازیگران صدا دیالوگ ها را در استودیو ضبط می کنند، معمولاً با تماشای صحنه های مربوطه تا هماهنگی بیشتری با حرکات لب شخصیت ها داشته باشند.
4. میکس و ویرایش : صداهای ضبط شده با فیلم اصلی ترکیب می شوند و میکس و ویرایش صدا انجام می شود تا همه چیز با هم هماهنگ شود.
کاربردهای دوبله
- فیلم ها و سریال ها : دوبله برای محلی سازی فیلم ها و سریال های خارجی استفاده می شود تا مخاطبان بیشتری بتوانند از آن ها لذت ببرند.
- انیمیشن ها : انیمیشن ها اغلب به زبان های مختلف دوبله می شوند تا کودکان در سراسر جهان بتوانند آن ها را تماشا کنند.
- تبلیغات : دوبله تبلیغات نیز برای جذب مخاطبان در بازارهای مختلف انجام می شود.
- مستندها : دوبله مستندها برای انتقال اطلاعات به زبان های مختلف و گسترش دسترسی به محتوای آموزشی انجام می شود.
مزایای دوبله
- افزایش دسترسی : دوبله به مخاطبان بیشتری اجازه می دهد تا محتوای ویدئویی را درک کنند و از آن لذت ببرند.
- جلوگیری از نیاز به زیرنویس : مخاطبانی که نمی خواهند زیرنویس ها را بخوانند می توانند از دوبله استفاده کنند.
- محلی سازی بهتر : دوبله امکان افزودن جنبه های فرهنگی محلی را فراهم می کند و محتوا را بیشتر به مخاطبان مقصد نزدیک می کند.
دوبله اصطلاحی است که دردوزمینه به کار می رود: 1- برگردان زبان اصلی و گفتاری فیلمها به زبان کشور نمایش دهند فیلم (درایران، فارسی) 2- ضبط گفتگو ها و جلوه های صوتی دراستودیو یا صدا گذاری
مراحل دوبله
1. انتخاب بازیگران صدا : انتخاب افرادی که صدای شخصیت های مختلف فیلم یا ویدئو را بازگو خواهند کرد.
2. ترجمه فیلمنامه : ترجمه دقیق دیالوگ های فیلم به زبان مقصد.
3. ضبط صدا : بازیگران صدا دیالوگ ها را در استودیو ضبط می کنند، معمولاً با تماشای صحنه های مربوطه تا هماهنگی بیشتری با حرکات لب شخصیت ها داشته باشند.
4. میکس و ویرایش : صداهای ضبط شده با فیلم اصلی ترکیب می شوند و میکس و ویرایش صدا انجام می شود تا همه چیز با هم هماهنگ شود.
کاربردهای دوبله
- فیلم ها و سریال ها : دوبله برای محلی سازی فیلم ها و سریال های خارجی استفاده می شود تا مخاطبان بیشتری بتوانند از آن ها لذت ببرند.
- انیمیشن ها : انیمیشن ها اغلب به زبان های مختلف دوبله می شوند تا کودکان در سراسر جهان بتوانند آن ها را تماشا کنند.
- تبلیغات : دوبله تبلیغات نیز برای جذب مخاطبان در بازارهای مختلف انجام می شود.
- مستندها : دوبله مستندها برای انتقال اطلاعات به زبان های مختلف و گسترش دسترسی به محتوای آموزشی انجام می شود.
مزایای دوبله
- افزایش دسترسی : دوبله به مخاطبان بیشتری اجازه می دهد تا محتوای ویدئویی را درک کنند و از آن لذت ببرند.
- جلوگیری از نیاز به زیرنویس : مخاطبانی که نمی خواهند زیرنویس ها را بخوانند می توانند از دوبله استفاده کنند.
- محلی سازی بهتر : دوبله امکان افزودن جنبه های فرهنگی محلی را فراهم می کند و محتوا را بیشتر به مخاطبان مقصد نزدیک می کند.
دوبله اصطلاحی است که دردوزمینه به کار می رود: 1- برگردان زبان اصلی و گفتاری فیلمها به زبان کشور نمایش دهند فیلم (درایران، فارسی) 2- ضبط گفتگو ها و جلوه های صوتی دراستودیو یا صدا گذاری
دو برابر کردن، دوبل، دوگانه
دوگانه، دو برابر کردن
مقدمه مفهومی درباره واژه
حباب یا Bubble در فناوری اطلاعات کاربردهای متنوعی دارد؛ از عناصر بصری در رابط کاربری گرفته تا الگوریتم های پردازش داده. در رابط کاربری، حباب ها معمولاً به صورت عناصر شناور حاوی اطلاعات یا راهنمایی ظاهر می شوند.
کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات
در رابط های کاربری به عنوان tooltip یا راهنما. در الگوریتم مرتب سازی حبابی (Bubble Sort). در شبکه های اجتماعی برای نمایش notifications. در نمودارهای حبابی برای نمایش داده های چندبعدی. در بازی های کامپیوتری برای افکت های بصری.
مثال های واقعی و کاربردی در زندگی یا پروژه های IT
حباب های چت در پیام رسان ها. راهنمای ابزارها در نرم افزارهای ادوبی. الگوریتم Bubble Sort در آموزش برنامه نویسی. نمودارهای حبابی در Excel. افکت های بصری در بازی های موبایل.
نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها
بهبود تجربه کاربری با ارائه اطلاعات زمینه ای. ساده سازی نمایش داده های پیچیده. کمک به آموزش کاربران در نرم افزارها. پیاده سازی الگوریتم های پایه در علوم کامپیوتر. ایجاد جلوه های بصری جذاب.
شروع استفاده از این واژه در تاریخچه فناوری و تکامل آن در سال های مختلف
الگوریتم Bubble Sort در 1956 معرفی شد. حباب های رابط کاربری از دهه 1980 رواج یافتند. در دهه 2000 با وب 2.0 محبوب شدند. امروزه در طراحی Material Design استاندارد شده اند.
تفکیک آن از واژگان مشابه
با Tooltip متفاوت است که نوع خاصی از حباب است. با Balloon فرق دارد که معمولاً اشاره گر دارد. با Popover متفاوت است که تعاملی تر است.
شیوه پیاده سازی واژه در زبان های برنامه نویسی مختلف
در CSS: با pseudo-class:hover. در JavaScript: با ایجاد عناصر div شناور. در Android: با کلاس Bubble. در iOS: با UIViewهای سفارشی. در الگوریتم ها: با حلقه های تودرتو.
چالش ها یا سوءبرداشت های رایج در مورد آن
سوءبرداشت رایج این است که همه حباب ها یکسان هستند. چالش اصلی طراحی حباب های غیرمزاحم و در عین حال قابل توجه است.
نتیجه گیری کاربردی برای استفاده در متون تخصصی و آموزشی
عناصر حبابی هم در رابط کاربری و هم در الگوریتم ها مهم هستند. در آموزش باید به تفاوت کاربردهای آن تأکید شود.
حباب یا Bubble در فناوری اطلاعات کاربردهای متنوعی دارد؛ از عناصر بصری در رابط کاربری گرفته تا الگوریتم های پردازش داده. در رابط کاربری، حباب ها معمولاً به صورت عناصر شناور حاوی اطلاعات یا راهنمایی ظاهر می شوند.
کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات
در رابط های کاربری به عنوان tooltip یا راهنما. در الگوریتم مرتب سازی حبابی (Bubble Sort). در شبکه های اجتماعی برای نمایش notifications. در نمودارهای حبابی برای نمایش داده های چندبعدی. در بازی های کامپیوتری برای افکت های بصری.
مثال های واقعی و کاربردی در زندگی یا پروژه های IT
حباب های چت در پیام رسان ها. راهنمای ابزارها در نرم افزارهای ادوبی. الگوریتم Bubble Sort در آموزش برنامه نویسی. نمودارهای حبابی در Excel. افکت های بصری در بازی های موبایل.
نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها
بهبود تجربه کاربری با ارائه اطلاعات زمینه ای. ساده سازی نمایش داده های پیچیده. کمک به آموزش کاربران در نرم افزارها. پیاده سازی الگوریتم های پایه در علوم کامپیوتر. ایجاد جلوه های بصری جذاب.
شروع استفاده از این واژه در تاریخچه فناوری و تکامل آن در سال های مختلف
الگوریتم Bubble Sort در 1956 معرفی شد. حباب های رابط کاربری از دهه 1980 رواج یافتند. در دهه 2000 با وب 2.0 محبوب شدند. امروزه در طراحی Material Design استاندارد شده اند.
تفکیک آن از واژگان مشابه
با Tooltip متفاوت است که نوع خاصی از حباب است. با Balloon فرق دارد که معمولاً اشاره گر دارد. با Popover متفاوت است که تعاملی تر است.
شیوه پیاده سازی واژه در زبان های برنامه نویسی مختلف
در CSS: با pseudo-class:hover. در JavaScript: با ایجاد عناصر div شناور. در Android: با کلاس Bubble. در iOS: با UIViewهای سفارشی. در الگوریتم ها: با حلقه های تودرتو.
چالش ها یا سوءبرداشت های رایج در مورد آن
سوءبرداشت رایج این است که همه حباب ها یکسان هستند. چالش اصلی طراحی حباب های غیرمزاحم و در عین حال قابل توجه است.
نتیجه گیری کاربردی برای استفاده در متون تخصصی و آموزشی
عناصر حبابی هم در رابط کاربری و هم در الگوریتم ها مهم هستند. در آموزش باید به تفاوت کاربردهای آن تأکید شود.
مقدمه مفهومی درباره واژه
جفت در برنامه نویسی به دو مقدار یا شیء مرتبط اشاره دارد که معمولاً با هم پردازش می شوند. این مفهوم می تواند به صورت رسمی (مانند کلاس Pair در برخی زبان ها) یا غیررسمی (دو متغیر مرتبط) پیاده سازی شود.
جفت ها در الگوریتم ها و ساختارهای داده مختلف کاربرد دارند و می توانند انواع داده یکسان یا متفاوتی را شامل شوند. در برخی زبان ها، تاپل ها تعمیم یافته جفت ها به تعداد عناصر بیشتر هستند.
کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات
جفت ها در زمینه های مختلفی کاربرد دارند از جمله:
- ذخیره سازی کلید-مقدار در ساختارهای داده
- بازگرداندن چندین مقدار از توابع
- پیاده سازی روابط بین موجودیت ها
- پردازش داده های مرتبط
- عبور دادن پارامترهای مرتبط
در برنامه نویسی تابعی، جفت ها می توانند به عنوان ساختارهای داده پایه استفاده شوند.
مثال های واقعی و کاربردی در زندگی یا پروژه های IT
- جفت کلید-مقدار در Mapها
- مختصات x و y در گرافیک کامپیوتری
- بازگرداندن نتیجه و خطا از توابع
- جفت نام فایل و محتوا در پردازش فایل ها
- جفت زمان و مقدار در داده های سری زمانی
نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها
در معماری سیستم ها، جفت ها نقش مهمی در موارد زیر دارند:
- سازماندهی داده های مرتبط
- ساده سازی رابط های برنامه نویسی
- بهبود خوانایی کد
- کاهش پیچیدگی ساختارها
در سیستم های بزرگ، استفاده مناسب از جفت ها می تواند به طراحی تمیزتر و قابل درک تر کمک کند.
شروع استفاده از این واژه در تاریخچه فناوری و تکامل آن در سال های مختلف
مفهوم جفت در برنامه نویسی به زبان Lisp در دهه 1958 بازمی گردد. در دهه 1970 با ظهور زبان های مدرن، ساختارهای داده مبتنی بر جفت توسعه یافتند.
امروزه در بسیاری از زبان ها، جفت ها به صورت کتابخانه ای یا در سطح زبان پشتیبانی می شوند.
تفکیک آن از واژگان مشابه
جفت با تاپل (Tuple) که می تواند بیش از دو عنصر داشته باشد متفاوت است. همچنین با ساختار (Struct) که معمولاً عناصر نامگذاری شده دارد فرق می کند.
شیوه پیاده سازی واژه در زبان های برنامه نویسی مختلف
- C++: std::pair در کتابخانه استاندارد
- Python: تاپل های دو عنصری
- Java: کلاس AbstractMap.SimpleEntry
- JavaScript: آرایه های دو عنصری یا شیء با دو خاصیت
- Rust: tupleهای دو عنصری
چالش ها یا سوءبرداشت های رایج در مورد آن
چالش های اصلی در کار با جفت ها شامل:
- نامگذاری معنادار عناصر جفت
- مدیریت جفت های با انواع مختلف
- خوانایی کد هنگام استفاده زیاد از جفت ها
برخی توسعه دهندگان در موقعیت هایی که نیاز به ساختارهای پیچیده تر است از جفت ها سوءاستفاده می کنند.
نتیجه گیری کاربردی برای استفاده در متون تخصصی و آموزشی
استفاده مناسب از جفت ها می تواند خوانایی و سادگی کد را بهبود بخشد، اما نیاز به تشخیص صحیح موقعیت های مناسب برای استفاده از آنها دارد. درک عمیق کاربردهای جفت ها یک مهارت مفید در برنامه نویسی است.
جفت در برنامه نویسی به دو مقدار یا شیء مرتبط اشاره دارد که معمولاً با هم پردازش می شوند. این مفهوم می تواند به صورت رسمی (مانند کلاس Pair در برخی زبان ها) یا غیررسمی (دو متغیر مرتبط) پیاده سازی شود.
جفت ها در الگوریتم ها و ساختارهای داده مختلف کاربرد دارند و می توانند انواع داده یکسان یا متفاوتی را شامل شوند. در برخی زبان ها، تاپل ها تعمیم یافته جفت ها به تعداد عناصر بیشتر هستند.
کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات
جفت ها در زمینه های مختلفی کاربرد دارند از جمله:
- ذخیره سازی کلید-مقدار در ساختارهای داده
- بازگرداندن چندین مقدار از توابع
- پیاده سازی روابط بین موجودیت ها
- پردازش داده های مرتبط
- عبور دادن پارامترهای مرتبط
در برنامه نویسی تابعی، جفت ها می توانند به عنوان ساختارهای داده پایه استفاده شوند.
مثال های واقعی و کاربردی در زندگی یا پروژه های IT
- جفت کلید-مقدار در Mapها
- مختصات x و y در گرافیک کامپیوتری
- بازگرداندن نتیجه و خطا از توابع
- جفت نام فایل و محتوا در پردازش فایل ها
- جفت زمان و مقدار در داده های سری زمانی
نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها
در معماری سیستم ها، جفت ها نقش مهمی در موارد زیر دارند:
- سازماندهی داده های مرتبط
- ساده سازی رابط های برنامه نویسی
- بهبود خوانایی کد
- کاهش پیچیدگی ساختارها
در سیستم های بزرگ، استفاده مناسب از جفت ها می تواند به طراحی تمیزتر و قابل درک تر کمک کند.
شروع استفاده از این واژه در تاریخچه فناوری و تکامل آن در سال های مختلف
مفهوم جفت در برنامه نویسی به زبان Lisp در دهه 1958 بازمی گردد. در دهه 1970 با ظهور زبان های مدرن، ساختارهای داده مبتنی بر جفت توسعه یافتند.
امروزه در بسیاری از زبان ها، جفت ها به صورت کتابخانه ای یا در سطح زبان پشتیبانی می شوند.
تفکیک آن از واژگان مشابه
جفت با تاپل (Tuple) که می تواند بیش از دو عنصر داشته باشد متفاوت است. همچنین با ساختار (Struct) که معمولاً عناصر نامگذاری شده دارد فرق می کند.
شیوه پیاده سازی واژه در زبان های برنامه نویسی مختلف
- C++: std::pair در کتابخانه استاندارد
- Python: تاپل های دو عنصری
- Java: کلاس AbstractMap.SimpleEntry
- JavaScript: آرایه های دو عنصری یا شیء با دو خاصیت
- Rust: tupleهای دو عنصری
چالش ها یا سوءبرداشت های رایج در مورد آن
چالش های اصلی در کار با جفت ها شامل:
- نامگذاری معنادار عناصر جفت
- مدیریت جفت های با انواع مختلف
- خوانایی کد هنگام استفاده زیاد از جفت ها
برخی توسعه دهندگان در موقعیت هایی که نیاز به ساختارهای پیچیده تر است از جفت ها سوءاستفاده می کنند.
نتیجه گیری کاربردی برای استفاده در متون تخصصی و آموزشی
استفاده مناسب از جفت ها می تواند خوانایی و سادگی کد را بهبود بخشد، اما نیاز به تشخیص صحیح موقعیت های مناسب برای استفاده از آنها دارد. درک عمیق کاربردهای جفت ها یک مهارت مفید در برنامه نویسی است.
گاز زدن
متحرّک، موبایل
قابل انجام، شدنی
قابل حرکت، موبایل، قابل حمل، متحرّک
پر حرفی کردن، حرف زدن
لرزیدن، تکان خوردن
لگام زدن
ستایش برانگیز، قابل ستایش
قابل حرکت، موبایل، قابل حمل، متحرّک
دوگانه، دو برابر کردن
حباب ساختن، حباب
بلعیدن، قورت دادن
لنگ لنگ زدن
مقدمه مفهومی درباره واژه
کابل یا Cable در فناوری اطلاعات به مجموعه ای از سیم ها یا فیبرهای نوری اطلاق می شود که برای انتقال سیگنال های الکتریکی یا نوری بین دستگاه های کامپیوتری و شبکه ها استفاده می شوند. کابل ها بر اساس نوع و کاربرد در دسته بندی های مختلفی قرار می گیرند و نقش حیاتی در زیرساخت های فناوری اطلاعات دارند.
کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات
در شبکه های کامپیوتری برای اتصال دستگاه ها. در سیستم های صوتی-تصویری برای انتقال سیگنال. در سیستم های نهفته برای ارتباط بین کامپوننت ها. در مراکز داده برای اتصال سرورها. در ارتباطات مخابراتی برای زیرساخت های انتقال.
مثال های واقعی و کاربردی در زندگی یا پروژه های IT
کابل های شبکه Cat6 در ادارات. کابل HDMI برای انتقال تصویر. کابل USB برای اتصال دستگاه های جانبی. کابل های فیبر نوری در دیتاسنترها. کابل های برق برای تغذیه تجهیزات.
نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها
پایه ای برای ارتباطات فیزیکی. تعیین پهنای باند و سرعت انتقال. تأثیر بر کیفیت سیگنال. امکان توسعه زیرساخت های شبکه. تأمین امنیت فیزیکی ارتباطات.
شروع استفاده از این واژه در تاریخچه فناوری و تکامل آن در سال های مختلف
اولین کابل های تلگراف در قرن 19 استفاده شدند. در دهه 1950 با کامپیوترها وارد فناوری اطلاعات شد. در دهه 1980 با شبکه های محلی گسترش یافت. امروزه با فیبر نوری و استانداردهای پرسرعت پیشرفت کرده است.
تفکیک آن از واژگان مشابه
با Wire متفاوت است که تک سیم است. با Patch Cord فرق دارد که کوتاه و برای اتصالات موقت است. با Backbone متفاوت است که ستون فقرات شبکه است.
شیوه پیاده سازی واژه در زبان های برنامه نویسی مختلف
در سیستم های مدیریت شبکه: مستندسازی کابل کشی. در نرم افزارهای شبیه سازی: مدل سازی کابل ها. در سیستم های مانیتورینگ: تشخیص مشکلات فیزیکی.
چالش ها یا سوءبرداشت های رایج در مورد آن
سوءبرداشت رایج این است که همه کابل ها یکسان هستند. چالش اصلی انتخاب کابل مناسب با توجه به نیازهای فنی و محیطی است.
نتیجه گیری کاربردی برای استفاده در متون تخصصی و آموزشی
جزئی اساسی در زیرساخت های فناوری اطلاعات. انتخاب مناسب آن بر عملکرد سیستم تأثیر مستقیم دارد. آموزش باید بر استانداردها و ملاحظات فنی تأکید کند.
کابل یا Cable در فناوری اطلاعات به مجموعه ای از سیم ها یا فیبرهای نوری اطلاق می شود که برای انتقال سیگنال های الکتریکی یا نوری بین دستگاه های کامپیوتری و شبکه ها استفاده می شوند. کابل ها بر اساس نوع و کاربرد در دسته بندی های مختلفی قرار می گیرند و نقش حیاتی در زیرساخت های فناوری اطلاعات دارند.
کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات
در شبکه های کامپیوتری برای اتصال دستگاه ها. در سیستم های صوتی-تصویری برای انتقال سیگنال. در سیستم های نهفته برای ارتباط بین کامپوننت ها. در مراکز داده برای اتصال سرورها. در ارتباطات مخابراتی برای زیرساخت های انتقال.
مثال های واقعی و کاربردی در زندگی یا پروژه های IT
کابل های شبکه Cat6 در ادارات. کابل HDMI برای انتقال تصویر. کابل USB برای اتصال دستگاه های جانبی. کابل های فیبر نوری در دیتاسنترها. کابل های برق برای تغذیه تجهیزات.
نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها
پایه ای برای ارتباطات فیزیکی. تعیین پهنای باند و سرعت انتقال. تأثیر بر کیفیت سیگنال. امکان توسعه زیرساخت های شبکه. تأمین امنیت فیزیکی ارتباطات.
شروع استفاده از این واژه در تاریخچه فناوری و تکامل آن در سال های مختلف
اولین کابل های تلگراف در قرن 19 استفاده شدند. در دهه 1950 با کامپیوترها وارد فناوری اطلاعات شد. در دهه 1980 با شبکه های محلی گسترش یافت. امروزه با فیبر نوری و استانداردهای پرسرعت پیشرفت کرده است.
تفکیک آن از واژگان مشابه
با Wire متفاوت است که تک سیم است. با Patch Cord فرق دارد که کوتاه و برای اتصالات موقت است. با Backbone متفاوت است که ستون فقرات شبکه است.
شیوه پیاده سازی واژه در زبان های برنامه نویسی مختلف
در سیستم های مدیریت شبکه: مستندسازی کابل کشی. در نرم افزارهای شبیه سازی: مدل سازی کابل ها. در سیستم های مانیتورینگ: تشخیص مشکلات فیزیکی.
چالش ها یا سوءبرداشت های رایج در مورد آن
سوءبرداشت رایج این است که همه کابل ها یکسان هستند. چالش اصلی انتخاب کابل مناسب با توجه به نیازهای فنی و محیطی است.
نتیجه گیری کاربردی برای استفاده در متون تخصصی و آموزشی
جزئی اساسی در زیرساخت های فناوری اطلاعات. انتخاب مناسب آن بر عملکرد سیستم تأثیر مستقیم دارد. آموزش باید بر استانداردها و ملاحظات فنی تأکید کند.